پژوهش حاضر با هدف تحلیل دستاوردهای نمایشگاه‌های ورزشی از دید غرفه‌داران و مشتریان و ارائه راهبردهای موفقیت تجاری محصولات ورزشی انجام شده است. روش این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع تحقیقات، توصیفی بود که به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران فروش و بازرگانی و مسئولان غرفه‌های شرکت‌های محصولات ورزشی شرکت کننده در نمایشگاه‌های ورزشی در شهر اصفهان می‌باشد. تعداد 320 نفر از این افراد با روش نمونه‌گیری غیر تصادفی قضاوتی انتخاب شدند. در مجموع تعداد 310 غرفه‌دار به‌طور کامل پرسش‌نامه‌ها را تکمیل کردند. گردآوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ (علی‌پور و همکاران، 1397) بر اساس آلفای کرونباخ پایایی آن 86/0 بدست آمد. تحلیل داده‌ها با به‌کارگیری مدل‌سازی معادلات ساختاری و با کمک نرم‌افزار SPSS و Smart PLS انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش کارکنان مهم‌ترین پارامتر تأثیرگذار بر فرایندهای نمایشگاهی به شمار می‌رود. هم‌چنین فرآیندهای حین نمایشگاه بر اهداف غیر فروش و فروش نمایشگاهی، تأثیر مستقیم و معناداری دارد. دستاورد این پژوهش ارائه راهکارهای مناسب در خصوص استفاده مؤثر و بهینه از عوامل مؤثر بر فرآیندها و تأثیر آن در دست‌یابی به اهداف نمایشگاه محصولات ورزشی در کسب‌وکار است. با توجه به تأثیر گردآوری اطلاعات بر فرآیندهای بعد از نمایشگاه ورزشی، پیشنهاد می‌شود که مسئولان شرکت‌ها و سازمان‌ها این اطلاعات را طبقه‌بندی کنند. تفاصيل المقالة

ایرانی که در آن سبک زندگی فعال در زندگی روزمره ادغام می‌شود، می‌تواند تنها یک چشم‌انداز رویایی نباشد. می‌توان با داشتن یک الگو، به افراد سنین مختلف کمک نمود تا عادات سالمی را ایجاد کنند که تا بزرگسالی ادامه یابد و بتوانند زندگی طولانی، سالم و شادی داشته باشند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، ارائۀ مدل سبک زندگی فعال جامعۀ ایرانی است. روش مورد استفاده در این پژوهش، رویکرد ساختگرای نظریه داده بنیاد است. مشارکت‌کنندگان در این تحقیق، 23 نفر از متخصصان علوم‌ورزشی، علوم‌پزشکی و توسعه در ایران بودند که در مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختاریافته شرکت نمودند. برای انتخاب این مشارکت‌کنندگان، از روش نمونه‌گیری هدفمند یا هدف‌دار و تکنیک نمونه‌گیری گلوله‌برفی استفاده شد. در این پژوهش، داده‌ها بر اساس نظریه زمینه‌ای و با رویکرد ساختگرا (چارمز، 2006) مورد کدگذاری و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد ابتدا باید در افراد غیر معتقد به فعالیت بدنی و ورزش، یک تغییر رفتار ایجاد گردد؛ سپس پایه و اساس محورهایی که منجر به تغییر رفتار می‌گردد؛ ارائه گردیدند؛ پس از آن مشخص گردید که سازمان‌های آموزش رسمی، می‌توانند چشم‌انداز و ماموریت خود را برای مساله سبک زندگی فعال جامعه ایرانی، باز طراحی نمایند و برای زیست‌بوم‌های مختلف در ایران، برنامه‌ریزی‌کوتاه، میان و بلندمدت ارائه نمایند؛ در نهایت صلاحیت‌های فردی که می‌تواند منجر به نهادینه سازی فعالیت بدنی کنترل‌کننده سلامت باشد، ارائه گردید. در صورتی که این مدل به درستی هدایت گردد، شاید بتوان اذعان نمود که منجر به انتخاب سبک زندگی فعال توسط ایرانیان گردد. تفاصيل المقالة