با توجه به نتایج تحقیقات اخیر مبنی بر کارایی ماده محرک بنزوتیادیازول (بیون، Benzothiadiazole) در افزایش مقاومت درخت به (Cydonia oblanga) به بیماری آتشک با عاملErwinia amylovora ، در این تحقیق مکانیسم بیوشیمیایی دفاع القایی با واسطه بیون در گیاه به برای اولین بار بررسی شد. آزمایش در شرایط باغی بر روی نهال های به رقم اصفهان پیوندی روی پایه بذری انجام گرفت. در فصل بهار، گیاهان پیوندی 3 ساله دو بار با فاصله 4 روز با محلول بیون در غلظت400 میلی گرم بر لیتر محلول پاشی شده و 4 روز بعد، از برگ های جوان آن ها برای استخراج و سنجش فعالیت آنزیم های دفاعی کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز نمونه برداری شد. در طی دوره آزمایش، اثر گیاهسوزی ماده بیون با بررسی احتمال بروز علائم سوختگی در برگ های جوان نیز بررسی شد. بر اساس نتایج، تیمار بیـون در شـرایط باغـی در گیـاه به گیاهسوزی ایجتاد نکـرد. میانگین فعـالیت آنـزیم کاتالاز در تیمار های شاهد و بیون به ترتیب معادل OD240/min/mg protein∆81/28 وOD240/min/mg protein∆92/23 بود و تفاوت معنی داری نداشت. تیمار بیون باعث افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز نسبت به شاهد شد (میانگین ها به ترتیب 43/0 و D460/min/mg protein 23/0). همچنین میانگین فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در تیمار بیون با میانگین OD348/min/mg protein∆47/18بیش از تیمار شاهد با میانگینOD348/min/mg protein 41/9 بود. در مجموع، نتیجه گیری شد که تیمار بیون باعث افزایش فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز و پر اکسیداز اما نه کاتالاز شد. بر این اساس، به نظر می رسد بخشی از مکانیسم دفاع القایی در گیاه به، افزایش فعالیت های آنزیم های اکساینده پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز باشد؛ در حالی که فعالیت آنزیم کاتالاز، به دلیل نقش آن در شکار گونه های فعال اکسیژن، بی تغییر باقی می ماند. تفاصيل المقالة

اولین گام در جهت تشخیص و تهیه ارقام مقاوم به بیماری سفیدک پودری جو، شناسایی فاکتورهای بیماریزایی جمعیت عامل آن است. بدین منظور در تحقیقی که در سال 1387 در استان فارس صورت گرفت تعداد ده جدایه از مناطق مختلف استان جمع آوری و روی یک رقم حساس جو تکثیر شدند. سپس جداگانه روی گیاهچه تعداد 19 رقم تقریباً ایزوژنیک که رقم پایه آنها پالاس و دارای ژنهای مقاومت متفاوتی بودند و یک رقم حساس مایه زنی شدند. واکنش لاین ها از نظر دوره کمون، تیپ و شدت آلودگی یادداشت برداری شد. نتایج نشان داد که فاکتورهای بیماریزایی در استان فارس فراوانی متغیری دارند . بیماریزایی برای ژن های مقاومتMl-a 3 و  Ml-a23 دارای بیشترین فراوانی در مناطق مورد اجرای آزمایش بوده وپس از آن بیشترین فراوانی بیماری زایی به ترتیب برای ژ ن های، Ml-K ،Ml-a7+Ml(No3)،Ml-hوMl-a12+Ml(Em2) ثبت گردید. کمترین فراوانی بیماری زایی برای ژن های مقاومتMl-a 22 وMl-a6+Ml- a14 دیده شد برای ژنهای Ml-(La)،Ml-a13+Ml-(Ru3) ،Ml-a10+Ml-(DU2) ،Ml-a9 ،Ml-al+Ml(a12) ،Ml-a8 ،Ml-05 ،Ml--Ml-(cp) در هیچ یک از مناطق بیماری زایی دیده نشد Ml-at و Ml-p ،Ml- K(1). دوره کمون تمام جدایه ها تقریباً از یک روند زمانی خاص پیروی می کرد. تفاصيل المقالة