مکانیسم بیوشیمیایی دفاع القایی با واسطه بنزوتیادیازول در درخت به تحت شرایط باغی

الموضوعات :

پریناز اعتصام‌زاده ¹ , منصوره کشاورزی ² , عادله سبحانی‌پور ³ , اسفندیار ظهور ⁴

1 - گروه بیماری شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، دامغان، ایران
2 - سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، پژوهشکده میوه‌های معتدله و سردسیری، کرج ، ایران
3 - گروه بیماری شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، دامغان، ایران
4 - سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مرکز تحقیقات کشاورزی، خراسان رضوی، ایران

تاريخ الإرسال : 04 الإثنين , رجب, 1437 تاريخ التأكيد : 17 السبت , ذو القعدة, 1437 تاريخ الإصدار : 21 الإثنين , صفر, 1438

الکلمات المفتاحية: مقاومت, Erwinia amylovora, به, پروتئین‌های دفاعی,

ملخص المقالة :

با توجه به نتایج تحقیقات اخیر مبنی بر کارایی ماده محرک بنزوتیادیازول (بیون، Benzothiadiazole) در افزایش مقاومت درخت به (Cydonia oblanga) به بیماری آتشک با عاملErwinia amylovora ، در این تحقیق مکانیسم بیوشیمیایی دفاع القایی با واسطه بیون در گیاه به برای اولین بار بررسی شد. آزمایش در شرایط باغی بر روی نهال های به رقم اصفهان پیوندی روی پایه بذری انجام گرفت. در فصل بهار، گیاهان پیوندی 3 ساله دو بار با فاصله 4 روز با محلول بیون در غلظت400 میلی گرم بر لیتر محلول پاشی شده و 4 روز بعد، از برگ های جوان آن ها برای استخراج و سنجش فعالیت آنزیم های دفاعی کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز نمونه برداری شد. در طی دوره آزمایش، اثر گیاهسوزی ماده بیون با بررسی احتمال بروز علائم سوختگی در برگ های جوان نیز بررسی شد. بر اساس نتایج، تیمار بیـون در شـرایط باغـی در گیـاه به گیاهسوزی ایجتاد نکـرد. میانگین فعـالیت آنـزیم کاتالاز در تیمار های شاهد و بیون به ترتیب معادل OD240/min/mg protein∆81/28 وOD240/min/mg protein∆92/23 بود و تفاوت معنی داری نداشت. تیمار بیون باعث افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز نسبت به شاهد شد (میانگین ها به ترتیب 43/0 و D460/min/mg protein 23/0). همچنین میانگین فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در تیمار بیون با میانگین OD348/min/mg protein∆47/18بیش از تیمار شاهد با میانگینOD348/min/mg protein 41/9 بود. در مجموع، نتیجه گیری شد که تیمار بیون باعث افزایش فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز و پر اکسیداز اما نه کاتالاز شد. بر این اساس، به نظر می رسد بخشی از مکانیسم دفاع القایی در گیاه به، افزایش فعالیت های آنزیم های اکساینده پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز باشد؛ در حالی که فعالیت آنزیم کاتالاز، به دلیل نقش آن در شکار گونه های فعال اکسیژن، بی تغییر باقی می ماند.