هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش پنج عامل بزرگ شخصیت در پیشبینی هیجانات مثبت و منفی پیشرفت دانشجویان بود. نمونه پژوهش شامل 121 نفر ) 91 دختر و 08 پسر( از دانشجویان دانشگاه شیراز بود که با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت و پرسشنامه هیجانات پیشرفت بود. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون چندگانه، به شیوهی همزمان، مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها حاکی از آن بود که از میان پنج عامل بزرگ شخصیت، وظیفهمداری و گشودگی به صورت مثبت و معنادار، هیجانات پیشرفت مثبت را پیشبینی میکنند، همچنین در ارتباط با هیجانات پیشرفت منفی، روانرنجورخویی پیشبینی کنندهی مثبت و گشودگی پیشبینی کنندهی منفی هیجانات پیشرفت منفی هستند. این نتایج نشان میدهند که صفات شخصیت، نقش مؤثری در تجارب هیجانی دانشجویان در محیطهای پیشرفت، ایفا می کنند تفاصيل المقالة

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی در رابطه میان محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی بود. نمونه پژوهش شامل 416 نفر (233 زن و 183 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی (ریو، 2013)، مقیاس نیازهای بنیادین روان‌شناختی (گانیه، 2003)، پرسشنامه محیط حامی خودپیروی (آسور و دیگران، 2002؛ آسور 2012)، مقیاس هیجان امید (پکران و دیگران‌، 2002)، پرسشنامه کنجکاوی (لیتمن و دیگران، 2010) و پرسشنامه همدلی (وسن و دیگران، 2016) بود. یافته‎ها نشان داد محیط حامی خودپیروی اثر مستقیم بر فرایندهای نظام خود و درگیری تحصیلی و اثر غیرمستقیم، به واسطه فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی، بر درگیری تحصیلی دارد. این متغیر، به واسطه فرایندهای نظام خود، اثر غیرمستقیم بر هیجان‌های تحصیلی داشت. فرایندهای نظام خود، اثر مستقیم بر هیجان‌های تحصیلی و درگیری تحصیلی و همچنین به واسطه هیجان‌های تحصیلی، اثر غیرمستقیم بر درگیری داشت. هیجان‌های تحصیلی نیز دارای اثری مثبت و معنادار بر درگیری تحصیلی بود. بر این اساس، فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی نقش واسطه‌ای بین محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی ایفا می‎کند تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش هدف‎های پیشرفت در هیجان‎های مثبت و منفی پیشرفت دانشجویان انجام شد. 161 نفر (95 دختر و 66 پسر) از دانشجویان دانشگاه شیراز با روش نمونه‎برداری خوشه‎ای چندمرحله‎ای انتخاب و به پرسشنامه هدف‎های پیشرفت (الیوت و مک گریگور، 2001) و پرسشنامه هیجان‎های پیشرفت (پکران، گوئتز، تیتز و پری، 2002) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری همزمان نشان دادند هدف چیرگی‌ـ‌گرایشی، هیجان‎های پیشرفت لذت، امید و غرور را به صورت مثبت معنادار و هیجان‎های پیشرفت خستگی، اضطراب و شرم را به صورت منفی معنادار پیش‎بینی می‎کنند. هدف چیرگی-اجتنابی پیش‎بینی‎کننده‎ مثبت هیجان شرم بود و هدف عملکرد-اجتنابی هیجان‎های شرم، اضطراب و خستگی را به صوری مثبت معنادار پیش‎بینی کرد. این نتایج نشان می‎دهند هدف‎های پیشرفت، نقش مؤثری در تجارب هیجانی دانشجویان در محیط‎های پیشرفت ایفا می‎کنند. تفاصيل المقالة