بیماری آلزایمر یکی از مهمترین بیماریهای تخریب عصبی است که منجر به زوال عقل میگردد. مطالعات بسیاری در زمینه پیشگیری و درمان بیماری آلزایمر انجام شده است. اثر محافظت نورونی گونههای مختلف گیاه سالویا در جلوگیری از مرگ نورونی به اثبات رسیده است. در این بررسی اثر گیاه سال أکثر
بیماری آلزایمر یکی از مهمترین بیماریهای تخریب عصبی است که منجر به زوال عقل میگردد. مطالعات بسیاری در زمینه پیشگیری و درمان بیماری آلزایمر انجام شده است. اثر محافظت نورونی گونههای مختلف گیاه سالویا در جلوگیری از مرگ نورونی به اثبات رسیده است. در این بررسی اثر گیاه سالویا ماسیلنتا (Salvia macilenta) در موشهای آلزایمری مورد مطالعه قرار میگیرد. موشها به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند: با روش گاواژ به مدت ده روز عصاره الکلی گیاه سالویا ماسیلنتا را دریافت کردند سپس با تزریق آمیلویید بتا آلزایمری شدند. سطح ملکولی Ca2+/ CREB و استیل کولین استرازی در کورتکس پیشپیشانی و هیپوکمپ بررسی شد. این مطالعه نشان داد که پیشدرمانی با عصاره گیاه سالویا ماسیلنتا سبب افزایش فسفوریلاسیون CREB نسبت به گروه آلزایمری در کورتکس پیشپیشانی و هیپوکمپ گردید (برای هر دو ناحیه 001/0 > p). درمان با سالویا ماسیلنتا سبب کاهش درصد فعالیت استیل کولین استرازی نسبت به گروه آلزایمری در کورتکس پیشپیشانی و هیپوکمپ گردید (001/0 > p برای کورتکس پیشپیشانی و 01/0 > p برای هیپوکمپ). سالویا ماسیلنتا اثرات حفاظتی بر علیه سمیت ایجاد شده به وسیله تزریق آمیلویید بتا از طریق افزایش سطح فسفوریلاسیون CREB و تنظیم فعالیت استیل کولین استرازی دارد که یک داروی پیشنهادی مناسب برای بهبود آلزیمر میتواند باشد.
تفاصيل المقالة
انزوای اجتماعی در مراحل اولیه ی زندگی می تواند به برخی انواع اختلالات عصبی منجر شود. دوپامین از مهم ترین انتقال دهنده های عصبی است دوپامین یکی از مهم ترین نوروترانسمیترهای مغزی می باشد که نقش های بسیار مهمی در مسیر پاداشی مغز ایفا می کند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آ أکثر
انزوای اجتماعی در مراحل اولیه ی زندگی می تواند به برخی انواع اختلالات عصبی منجر شود. دوپامین از مهم ترین انتقال دهنده های عصبی است دوپامین یکی از مهم ترین نوروترانسمیترهای مغزی می باشد که نقش های بسیار مهمی در مسیر پاداشی مغز ایفا می کند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آگونیست سروتونین و اگونیست دوپامین برروی رفتار ترس در رت مدل انزوای اجتماعی می باشد.40 سر موش صحرایی (پس از 23 روزه) انتخاب و برای 6 هفته در قفس های جداگانه با بافرهای پلاستیکی سیاه قرار داده شد. هشت موش در یک گروه، گروه کنترل (اجتماعی) قرار گرفتند و بقیه در قفس های انفرادی قرار گرفتند: یک موش نر در هر قفس. در گروه 1 یا گروه کنترل (اجتماعی) آنها حامل سالین دریافت کردند. گروه 2 فقط در شرایط انزوای اجتماعی قرار گرفتند بدون تزریق هیچ دارویی. و گروه سوم 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازین، آگونیست سروتونین دریافت کردند. گروه 4 با تحمل شرایط انزوای اجتماعی آپومرفین (آگونیست دوپامین) را دریافت نمودند.. گروه 5 تواماً آپومرفین (آگونیست دوپامین) و 1-(3-کلروفنیل)پیپیرازین (آگونیست سروتونین) را دریافت کردند. نتایج نشان می دهد که زمان ورود به بازوی باز در گروه دریافت کننده آپومرفین به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل (اجتماعی) است (001/0 p ≤ ) زمان ورود به بازوی باز در گروه دریافت کننده 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازینبه طور قابل توجهی پایین تر از گروه کنترل(اجتماعی) است. یافته های این مطالعه در شرایط انزوای اجتماعی نشان می دهد که آپومرفینکاهش قابل ملاحظه ای در اضطراب دارد. 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازینآگونیست سروتونین اثرات تحریک کننده ای شبیه به سروتونین دارد و موجب اضطراب می شود.
تفاصيل المقالة
ماهی گورامی از ماهیان مهم زینتی آب شیرین است که به علت تنوع رنگی و سازگاری بالا در محیط آکواریوم و زیبایی خاص آن قابل توجه ماهی دوستان می باشد. ماهی گورامی از راسته ی سوف ماهی شکلان و زیرراسته ی ماهیان لابیرنت دار می باشد. این ماهی از ماهیان گیاهخوار است ولی در شرایط مص أکثر
ماهی گورامی از ماهیان مهم زینتی آب شیرین است که به علت تنوع رنگی و سازگاری بالا در محیط آکواریوم و زیبایی خاص آن قابل توجه ماهی دوستان می باشد. ماهی گورامی از راسته ی سوف ماهی شکلان و زیرراسته ی ماهیان لابیرنت دار می باشد. این ماهی از ماهیان گیاهخوار است ولی در شرایط مصنوعی آکواریوم از غذاهای زنده از جمله آرتمیا نیز تغذیه می کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از داروی استرادیول برشاخص های تولیدمثلی ماهی گورامی طلایی صورت گرفت. هدف از انجام این آزمایش بلوغ زودرس و تولیدماهی بیشتر در بازه زمانی کوتاه تر و با هزینه کمتر در کارگاه های تکثیر و پرورش ماهیان زینتی بود. در این بررسی تعداد 150 عدد ماهی گورامی طلایی در 5 گروه 10 تایی (شامل یک گروه شاهد و چهار گروه تیمار، هر یک با سه تکرار) مطالعه شدند که به مدت 2 ماه با جیره غذایی حاوی غلظت های مختلف استرادیول (5/0، 1، 5/1، 2 میلی گرم بر کیلوگرم جیره خشک) تغذیه شدند. بیومتری نمونه ها شامل طول استاندارد و وزن کل، هر دو هفته یک بار انجام شده و شاخص های تولیدمثلی ماهیان در پایان دوره محاسبه شد. نتایج نشان داد که هرچه دوز استرادیول افزایش یافته شاخص های تولید مثلی نیز افزایش یافته است. از آنجایی که یکی از اهداف متخصصین افزایش میزان باروری ماهیان است، با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق مصرف استرادیول برای بهبود وضعیت رشد ماهیان توصیه می شود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications