یکی از رایج ترین مشکلات مدیریت کیفیت آب دریاچه ها و مخازن در سراسر جهان است. حدود 30 تا 40 درصد از دریاچه ها و مخازن در سراسر جهان تحت تأثیر غلظت غیر طبیعی مواد مغذی بالا قرار دارند. اوتروفیکاسیون پدیدهای است که در اثر تخلیه بیش از حد مواد مغذی در یک سیستم آبی، بهویژه أکثر
یکی از رایج ترین مشکلات مدیریت کیفیت آب دریاچه ها و مخازن در سراسر جهان است. حدود 30 تا 40 درصد از دریاچه ها و مخازن در سراسر جهان تحت تأثیر غلظت غیر طبیعی مواد مغذی بالا قرار دارند. اوتروفیکاسیون پدیدهای است که در اثر تخلیه بیش از حد مواد مغذی در یک سیستم آبی، بهویژه توسط نیتروژن و فسفر، بهویژه در دریاچهها، مصبها و جریانهای آهسته ایجاد میشود. به دلیل مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی و تخلیه فاضلابهای شهری و صنعتی تصفیه نشده به منابع آبی، وسعت فرآیندهای اوتروفیکاسیون از اواسط قرن گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. یکی از نشانههای بارز اوتروفیکاسیون شکوفایی متراکم جلبکی است که باعث کدورت زیاد در سیستمهای آبی، کاهش اکسیژن و افزایش شرایط هیپوکسی در قسمت های عمیقتر بدنههای آبی به دلیل تجزیه گیاهان در رسوبات میشوند. علاوه بر این، توسعه انبوه سیانوباکتریهای مضر (جلبکهای سبز آبی)، کاهش تنوع گونهها، تشکیل سولفید هیدروژن، افزایش مرگ و میر ماهی ها، بوی ناخوشایند و افزایش فیتوپلانکتونها و سایر گیاهان آبزی از دیگر اثرات اتروفیکاسیون بر اکوسیستم میباشد. مواد مغذی اصلی مورد توجه نیتروژن و فسفر هستند که هر دو برای رشد جلبکها ضروری هستند، اما نقش فسفر حیاتیتر است زیرا بسیاری از سیانوباکتریها می توانند نیتروژن مورد نیاز خود را از نیتروژن موجود در جو از طریق تثبیت نیتروژن تامین کنند. از این رو اکثر اقدامات کنترلی اتروفیکاسیون به سمت کاهش فسفر هدایت میشوند. هدف از این مقاله مروری بررسی انواع، علل، مراحل و اثرات و در نهایت راهکارهایی کنترل، اصلاح و پیشگیری فرایند اتروفیکاسیون میباشد.
تفاصيل المقالة
آهن و منگنز مواد معدنی طبیعی هستند که عمدتا در آبهای زیرزمینی و به ویژه در آب چاههای عمیق یافت میشوند. وجود آهن و منگنز در آب آشامیدنی در مقادیر مجاز خطری برای سلامتی انسان ندارد. در عوض هر دو دارای استانداردهای ثانویه یا توصیه شده برای آب آشامیدنی هستند زیرا باعث م أکثر
آهن و منگنز مواد معدنی طبیعی هستند که عمدتا در آبهای زیرزمینی و به ویژه در آب چاههای عمیق یافت میشوند. وجود آهن و منگنز در آب آشامیدنی در مقادیر مجاز خطری برای سلامتی انسان ندارد. در عوض هر دو دارای استانداردهای ثانویه یا توصیه شده برای آب آشامیدنی هستند زیرا باعث مشکلات زیباییشناختی میشوند که ممکن است آب را برای آشامیدن و سایر مصارف خانگی نامطلوب و ناخوشایند کند. وجود هر دو اغلب منجر به ایجاد لکه روی البسه، از دست رفتن رنگ تاسیسات لوله کشی و همچنین ایجاد طعم و ظاهر ناخوشایند در آب آشامیدنی میشود. آهن و منگنز موجود در آب با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیست و عملا آب شفاف و بدون آلودگی است ولی هنگامی که با اکسیژن ترکیب شوند به سرعت منجر به ایجاد لکههایی نارنجی، قهوه ای و یا سیاه میشود. لکههای سیاه ایجاد شده ناشی از وجود منگنز لکه های قهوه ای و نارنجی ایجاد شده ناشی از وجود آهن در آب میباشد. روش های تصفیه بستگی به غلظت و شکل آهن و منگنز در آب دارد. بنابراین، آزمایش دقیق آب و تعیین نوع و میزان آهن و منگنز قبل از تصفیه مهم است. با توجه به اهمیت این عناصر در آب آشامیدنی، هدف از این مقاله، مروری بر منابع، استاندارد، نوع، اثرات بهداشتی و زیست محیطی و روش های حذف یا کاهش آهن و منگنز در آب آشامیدنی است.
تفاصيل المقالة
یکی از مهمترین مسائلی که امروزه کلیه کشورهای جهان با آن سروکار دارند، مسئله تامین انرژی است. امروزه تامین انرژی از اساسی-ترین پیشنیازهای توسعه اجتماعی و رشد اقتصادی بسیاری از جوامع به ویژه کشورهای در حال توسعه میباشد و دسترسی به منابع انرژی پایدار اقتصادی و سازگار با أکثر
یکی از مهمترین مسائلی که امروزه کلیه کشورهای جهان با آن سروکار دارند، مسئله تامین انرژی است. امروزه تامین انرژی از اساسی-ترین پیشنیازهای توسعه اجتماعی و رشد اقتصادی بسیاری از جوامع به ویژه کشورهای در حال توسعه میباشد و دسترسی به منابع انرژی پایدار اقتصادی و سازگار با محیط زیست در شرایط امروزی ضروری به نظر میرسد. کاهش ذخایر منابع فسیلی و افزایش قیمت نفت و فرآوردههای آن و همچنین لزوم توجه به کاهش آلودگی های زیست محیطی ناشی از سوخت های فسیلی، کشورهای جهان را ترغیب به استفاده از انرژیهای تجدید شونده و پاک نموده است. از جمله منابع تجدیدشونده که امروزه مورد توجه بسیاری از کشورهای اروپایی وآمریکایی قرار گرفته است، سوختهای زیستی میباشند. جایگزینی سوختهای فسیلی با سوختهای زیستی این پتانسیل را دارد که برخی از اثرات نامطلوب زیستمحیطی تولید و استفاده از سوختهای فسیلی، از جمله انتشار آلایندههای متعارف و گازهای گلخانهای، کاهش منابع پایانپذیر، و وابستگی به تامینکنندگان خارجی ناپایدار را کاهش دهد. فراتر از مزایای زیست محیطی، استفاده از سوختهای زیستی مناسب میتواند مزایای اقتصادی از قبیل کاهش ذخایر مازاد کشاورزی، کاهش بیکاری و وابستگی به نفت وارداتی، توسعه روستایی، کشاورزی پایدار و غیره را بهمراه داشته باشد. در پژوهش حاضر بعد از معرفی و بیان ویژگیهای دو سوخت زیستی رایج بیودیزل و بیواتانول، مزایا و معایب کلی استفاده از سوخت های زیستی به ملاحظات اقتصادی- اجتماعی و زیست محیطی استفاده از سوختهای زیستی پرداخته شده است.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications