تحقیق حاضر به بررسی عوامل مؤثر بر اهمال کاری به منظور، ارائه الگو در اداره کل امور مالیاتی استان آذربایجان‌شرقی می‌پردازد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کیفی و کمی (روش آمیخته اکتشافی) است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان سازمان امور مالیاتی استان آذربایجان شرقی می باشد که در قسمت اول حداقل 15 نفر از خبرگان در دسترس و متخصصین و در قسمت دوم، نمونه ای 277 نفر از پرسنل امور مالیاتی استان آذربایجان شرقی به عنوان نمونه انتخاب شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌های آماری از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده و با انجام تکنیک FTopsis شاخص های اصلی منتخب و طبقه بندی شده رتبه بندی شده و برای ارزیابی سطح اهمال کاری، آزمون t تک متغیره برای سنجش سطح عملکرد انجام گرفته است. در اینجا از نرم افزارهای FTopsis و SPSS استفاده شده است که طبق نتایج اولویت بندی شاخص های 19 گانه اهمال کاری در جامعه مورد مطالعه، نارضایتی پرسنل، تنبلی، بوروکراسی ناکارآمد و رابطه گرایی به جای ضابطه گرایی به ترتیب به عنوان با اهمیت ترین عوال اهمال کاری مطرح شد تفاصيل المقالة

مقااله حاضر تأثیر ارزش آفرینی استراتژیک سرمایه انسانی بر بهره وری نیروی انسانی به واسطه نقش میانجی بهروزی شغلی در کارکنان بانک ملی استان آذربایجان غربی را بررسی می کند. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق حاضر، کلیه کارکنان بانک ملی استان آذربایجان غربی است. حجم کل جامعه کارکنان 606 نفر بوده است که از این تعداد 235 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. در سطح استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های گلموگروف-اسمیرنف،r پیرسون و معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS و لیزرل استفاده شده است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه های استاندارد می باشد. که پس از سنجش روایی و پایایی آن، در اختیار نمونه آماری قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. برای تحقق اهداف تحقیق حاضر شش فرضیه اصلی تدوین گردید که جهت تایید یا رد فرضیه ها از معادلات ساختاری(تحلیل مسیر) استفاده شد. نتایج بررسی حاکی از آن است که در چارچوب ابعاد بهروزی شغلی کارکنان،روابط سازمانی مثبت به اندازه(60/0)، خودپذیری حرفه ای به اندازه(51/0)، خودمختاری در شغل به اندازه(13/0)، هدفمندی شغلی به اندازه (27/0)، روابط تسلط بر محیط به اندازه (25/0)، پیشرفت در شغل به اندازه(40/0)، باعث افزایش تأثیر ارزش آفرینی استراتژیک سرمایه انسانی بر بهره وری نیروی انسانی می شوند. تفاصيل المقالة