Current study was carried out to assessment the effects of zeolite on seed yield, physiological and biochemical traits of sorghum in response to different irrigation regime according split plot arrangement based on complete randomized block design with three replications in Varamin region (Central of Iran). The main plots consisted of different irrigation regime at four levels [Normal irrigation (I1), cut irrigation in vegetation stage (I2), cut irrigation in flowering stage (I3), cut irrigation in grain filling stage (I4)]. Zeolite in three levels [nonuse zeolite or control (Z1), 6 t.ha-1 (Z2) and 12 t.ha-1 zeolite (Z3)] belonged to subplots. Results of analysis of variance indicated that the interaction effects of different irrigation regime and zeolite application on all measured traits were significant at 1% probability level. According result of mean comparison of interaction effect of treatments the maximum of seed yield (4270.333 kg.ha-1) was obtained for normal irrigation with use 12 t.ha-1 zeolite and minimum of that (1601.000 kg.ha-1) was for cut irrigation in grain filling stage with nonuse zeolite. Proline content increased as the amount of water deficiency and has a direct relationship with extinction coefficient, so the highest proline content and extinction coefficient were assigned of cut irrigation in vegetative stage with nonuse zeolite treatment. The maximum amount of HCN and Tannin (346.70 mgr.gr-1, 48.867 mg.gr-1) were achieved at cut irrigation in grain filling stage with nonuse zeolite. According to the obtained results it seems that assimilate has an effective role in the production of total biomass and seed yield in the period before and after flowering. The zeolite application 6 t.ha-1 could be achieved acceptable LAI better than other treatments. تفاصيل المقالة

New irrigation methods under different nutritional element supplies for maize production was designed and tested for evaluate quantitative and qualitative parameters by split-plot arrangement according complete randomized block design with three replications. Different Irrigation regimes was belonged to main plots (Conventional furrow irrigation: CFI or A1, Alternate furrow irrigation: AFI or A2 and fixed furrow irrigation: FFI or A3). Sub plots consisted (B1): Nitrogen + Phosphorus + or N + P as Control (C), (B2): Nitrogen + Phosphorus + Potassium or N + P + K, (B3): Nitrogen + Phosphorus + Potassium + Zinc or N + P + K + Zn, (B4): Nitrogen + Phosphorus + Potassium + Zinc + Boron or N + P + K + Zn + B and (B5): Nitrogen + Phosphorus + Potassium + Zinc + Boron + Iron or N + P + K + Zn + B + Fe. Results of analysis of variance showed that the interaction effects of different irrigation regime and fertilizer combinations on the characteristics of N Concentration, P Concentration, K Concentration, N Uptake, P Uptake, K Uptake, Number of seeds per row, 1000 seeds weight, leaf area index (LAI), Radiation use efficiency, seed yield, biological yield, number of seeds per row, was significant at 5% probability level. Interaction effects of treatments of irrigation regime and fertilization indicate that the Zn foliar increased concentrations of these elements in the seed. The highest and lowest of N, P and K uptake, seed yield and LAI were 117.56, 42.73, 55.7 kg.ha-1, 12950 kg.ha-1 3.86 and 113.42, 17.4, 16 kg.ha-1, 8894 kg.ha-1, 2.41 from Alternate furrow irrigation and (C+K, Zn, B, Fe) fertilizer treatment and fixed furrow irrigation and control respectively. The highest of light use efficiency were obtained from Alternate furrow irrigation and conventional furrow irrigation and (C+K, Zn, B, Fe) fertilizer treatment with 0.175 kg.kcal-1.m-2. In order to utilize the water sources efficiently and increase corn production under limited water supply, we propose the use of circular irrigation care along with instance, K, Zn, B and Fe fertilizer. تفاصيل المقالة

Nutritional management is an important factor in the success of crop production. In order to evaluate different level of nitrogen, potassium and zinc fertilizers on agro physiological characteristics of green bean a field experiment was conducted as split-plot based randomized complete block design in three replications, in Varamin university field research during 2011. The main plot included urea fertilizer at three levels (n1=250, n2=300, n3=350 kg.ha-1). The sub plots consisted b1 (120 kg K.ha-1 from potassium sulfate), b2 (Zn: foliar application of zinc solution with concentration 6 gr.l-1) and b3 (K+Zn =120 kg K.ha-1 and zinc foliar application with concentration of 6 gr.l-1). The results showed that nitrogen uptake increased green bean yield. The interaction between nitrogen level and K and Zn applications was observed that the highest nitrate uptake was obtained that N3B3 treatment. The highest radiation use efficiency (RUE) and chlorophyll were obtained from 350 kg.ha-1 urea with application of (K*Zn fertilizers) treatment. The highest pod yield (4306.2 kg.ha-1) was presented by application of 250 kg.ha-1 urea with K and Zn fertilizers, however the lowest pod yield (2298 kg.ha-1) was observed at 350 kg.ha-1 urea with K. The results of this experiment showed that the Zn-foliar application increased all features in bean and also, reduced nitrate fertilizer rate without reduction in more plant characteristics. تفاصيل المقالة

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف قطع آبیاری بر عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی ارقام گندم در سال زراعی 97-1396 در منطقه شهریار به صورت کرت های خرد شده (اسپیلت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با دو عامل قطع آبیاری و ارقام در 63 تیمار و سه تکرار انجام شد. عامل اصلی تیمارهای آبیاری در سه سطح شامل؛ آبیاری معمول I0، قطع آبیاری در مرحله گلدهی (براساس مقیاس زادوکس، شروع گلدهی گندم با کد 61 (گلدهی سنبلچه های وسط سنبله) و اتمام گلدهی با کد 69 (گلدهی تمام سنبلچه های سنبله) I1، قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه (اولین گره قابل رویت است با کد73 تا ظهور کامل سنبله کد94) I2 و 21 رقم به عنوان عامل فرعی شامل ارقام؛ چمران، استار، سیروان، سیوند، ارگ، پارسی، برات، نارین، حیدری، افق، رخشان، بهاران، سپاهان، افلاک، میهن، زارع، گنبد، اروم، سایسون، گاسکوژن، مهرگان بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد کل، هدایت روزنه ای، دمای کانوپی، پرولین برگ، پایداری غشای سلولی،گلوتن دانه، آنزیم آنتی اکسیدانت SOD و بیو مارکر تخریب MDA تحت تأثیر اثرات اصلی سطوح قطع آبیاری و ارقام و اثرات متقابل تیمار ها قرارگرفتند و اختلافات به وجود آمده در سطح یک و پنج درصد معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه ( kg.ha-1)10857.2، عملکرد کل 44092.8 (kg.ha-1 ) و هدایت روزنه ای 236.08 (mmolH2o.m-2.s-1 ) از تیمار آبیاری معمول و رقم رخشان و کمترین عملکرد دانه 1467.9 (kg.ha-1)، عملکرد کل11496.7 (kg.ha-1) و هدایت روزنه ای 44.81 (mmolH2o.m-2.s-1 ) از تیمار قطع آبیاری در مرحله گلدهی و رقم افق با حاصل شد. قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه رقم افق بیشترین دمای کانوپی (0C) 19.827 و پرولین برگ 0.994 (µg.gFw) ) و کمترین دمای کانوپی 13.126 (0C ) و پرولین برگ 0.416 (µg.gFw) پایداری غشای سلولی 171.14 (µmos.cm ) از آبیاری معمول در رقم رخشان به دست آمد. بیشترین آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز 19.06 (U/mgprotein) و مالون دی آلدئید 40.68 (ηmol.gFw-1) مربوط به قطع آبیاری در مرحله گلدهی رقم گاسگوژن بود. نتایج نشان داد ارقام متحمل به خشکی کمتر تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفتند و با تولید کمتر مواد آلی مانند پرولین و آنزیم ها و بیومارکرهای تخریب، میزان عملکرد را در سطح قابل قبولی حفظ کردند. تفاصيل المقالة

در این تحقیق به منظور مطالعه پاسخ های رشدی، عملکردی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی سنبل‌الطیب (Valeriana officinalis L.) به کاربرد غلظت های مختلف کود اوره (صفر، 30، 60، 90 و 150 کیلوگرم در هکتار) و کودهای زیستی نیتروکسین و فسفات بارور-2، آزمایشی در مزرعه گیاهان دارویی، تهران به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. کشت نشاء در اواسط اردیبهشت و اعمال تیمار کود اوره در دو مرحله انجام شد. برای اندازه گیری عملکرد ریشه و بیولوژیک، یک مترمربع از هر کرت برداشت و وزن اندام هوایی و ریشه خشک اندازه گیری و مجموع این دو به‌عنوان عملکرد بیولوژیک محاسبه شد. استخراج اسانس ریشه و ریزوم از روش تقطیر با آب (کلونجر) و میزان والرنیک اسید با کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) صورت گرفت. همچنین عملکرد اسانس براساس درصد اسانس و عملکرد خشک ریشه محاسبه شد. میانگین قطر ریشه از 97/7 (90 کیلوگرم اوره در هکتار) تا 14/5 میلی متر (شاهد) متغیر بود. بیشترین عملکرد ریشه در 150 و 90 کیلوگرم اوره در هکتار به همراه تلقیح با نیتروکسین و فسفات بارور-2 (به ترتیب 88/4 و 1/5 تن در هکتار) به دست آمد. کاربرد 90 کیلوگرم اوره در هکتار همراه با نیتروکسین، افزایش محتوای کلروفیل b و کل را در پی داشت. افزایش غلظت اوره منجر به کاهش محتوای اسانس و افزایش عملکرد اسانس شد. محتوای اسانس از 93/0 (90 کیلوگرم اوره به همراه نیتروکسین و فسفات بارور-2) تا 94/1 درصد (عدم کاربرد کود) متغیر بود. بیشترین محتوای والرنیک اسید (46/0 درصد عصاره) و عملکرد والرنیک اسید (27/220 میلی گرم بر هکتار) در استفاده از 30 کیلوگرم اوره به همراه فسفات بارور-2 و عدم کاربرد نیتروکسین مشاهده شد. به طور کلی، کاربرد کودهای زیستی نیتروکسین و فسفات بارور-2 به همراه 90 کیلوگرم اوره با بهبود صفات رشدی، عملکردی و فیزیولوژیکی منجر به تولید عملکرد اسانس و والرنیک اسید قابل قبولی شدند. تفاصيل المقالة

Salinity of soil is a major abiotic stress limiting the crop production and growth of peppermint. The aim of study was assessment the plant growth regulators efficacy (salicylic acid (SA), jasmonic acid (JA), brassinosteroids (BRs), and non-application of hormone as control) on physiological traits of peppermint under salinity stress (0, 30, and 60 mM). The experiment was conducted using the completely randomized design (CRD) with three replications at a greenhouse in Varamin city, Iran. Results indicated that the salinity stress caused an increase in malondialdehyde and proline contents, activity of superoxide dismutase and catalase enzymes, and essential oil content while decreased total chlorophyll content and menthol percentage. In 60 mM salinity, we observed 20.10% decreases of total chlorophyll compared to the control treatment (free salinity). In the interaction effects of salinity and spraying, the highest MDA content was related to the non-application of plant growth regulators under 60 mM salinity (13.8 mol/g FW) and the lowest was the foliar application of SA under free salinity conditions (5.35 mol/g FW). The highest proline content was observed in the non-application of plant growth regulators under high level of salinity (60 mM) by 7.68 µmol/g FW, which had an increase of 73.5% compared to the control treatment. Finally, the application of growth regulators under salinity stress moderated the negative effects of salinity stress by increasing the synthesis of malondialdehyde, proline, and antioxidant enzymes. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی اثرات بنزیل آدنین بر خصوصیات کمی و کیفی ذرت هیبرید T.W.C.647 در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ای در پاکدشت اجرا گردید. تیمارهای اصلی آزمایش عبارتند از: = C0 آبیاری معمول = C1 قطع آبیاری در مرحله ساقه دهی C2= قطع آبیاری در مرحله گلدهی = C3 قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه وتیمارهای فرعی تحقیق شامل محلول پاشی بنزیل آدنین: = M0 شاهد (عدم کاربرد) = M1 100 پی پی ام M2= 200 پی پی ام بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد قطع آبیاری موجب کاهش وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک شاخص برداشت، عملکرد پروتئین، درصد روغن، عملکرد روغن، کلروفیل a و کلروفیل b، محتوی نسبی آب برگ، گردید اما محلول پاشی بنزیل آدنین باعث افزایش صفات ذیل شد. بیشترین میزان وزن هزار دانه، عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک، درصد روغن و کلروفیل a به ترتیب با متوسط 1/341 گرم،(Kg.ha) 7/8982، (Kg.ha)2/28942، 97/6 درصدو 94/1 اسپاد از تیمار آبیاری معمول و محلول‌پاشی 200 پی پی ام بنزیل آدنین به دست آمد که با تیمار C0M0,C0M2,C1M2 اختلاف معنی داری نداشت تفاصيل المقالة

ارقـام یونجـه نسـبت بـه شرایط اقلیمـی و محیطـی پاسـخ هـای متفـاوتی مـی دهنـد. ارقامی که در طول چین ها و سال های مختلـف بتواننـد بـا منطقـه تحـت کشـت سـازگاری یابند، عملکـرد کمی و کیفی بـالا تری دارند، مناسـب کاشتهستند. جهت بررسی تأثیر نوع رقم بر خصوصیات مختلف ارقام یونجه، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکـز تحقیقـات کشـاورزی و منـابع طبیعـی ورامین اجـرا گردید. در این تحقیق تعداد پنج رقم یونجه خارجی به نام های تیمبیل (Timbale)، فاستا (Fasta)، ملیسا (Melissa)، ملدور (Meldor)، سوورانا (Sovrana) وارداتی از کشور فرانسه و رقم یونجه همدانی مجموعا شش رقم در تاریخ متداول کشت بهاره، در دهه اول اردیبهشت ماهکشت شد. ویژگی های کیفی و عملکردی ارقام مورد مطالعه در سه چین (چین اول: برداشت در مرحله 10 درصد گلدهی، چین دوم: برداشت در مرحله 50 درصد گلدهی و چین سوم: برداشت در مرحله 100 درصد گلدهی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر متقابل نوع رقم و مراحل برداشت بر عملکرد علوفه تر و پروتئین در سطح یک درصد و بر عملکرد علوفه خشک در سطح پنج درصد معنی دار بود. بیش ترین عملکرد علوفه تر و خشک در کل تیمار ها مربوط به رقم همدانی در چین اول (به ترتیب 69/26 و 45/5 تن در هکتار) بود. با افزایش مراحل برداشت میزان عملکرد علوفه کاهش یافت. بیش ترین میزان عملکرد پروتئین مربوط به رقم همدانی در چین اول (3/776 کیلو گرم در هکتار) و کمترین میزان عملکرد پروتئین نیز به رقم ملیسا در چین سوم (9/244 کیلو گرم در هکتار) اختصاص داشت. در بین ویژگی های فیزیکی مورد مطالعه نیز بیش ترین (48/3) و کمترین (93/1) شاخص سطح برگ به ترتیب در رقم همدانی و ملیسا مشاهده شد. بیش ترین نسبت برگ به ساقه نیز مربوط به رقم همدانی (49/1) بود. بین سایر ارقام تفاوت معنی داری از لحاظ میزان نسبت برگ به ساقه یونجه مشاهده نشد. بر اساس نتایج این آزمایش، رقم همدانی و چـین اول وضعیت مناسب تری برای تولید یونجه با کیفیت و عملکرد بالا داشتند. تفاصيل المقالة

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی ذرات نانو نقره بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آفتابگردان (Helianthus annuus. L) به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمار های تنش خشکی در سه سطح به عنوان عامل اصلی(I0: 60 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A (آبیاری معمول)،I1 : 90 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A و I2: 120 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) و محلول پاشی ذرات نانو نقره در چهار سطح به عنوان عامل فرعی (NS0: محلول پاشی با آب خالص،NS1 :50 میلی گرم در لیتر نانو نقره،NS2 : 90 میلی گرم در لیتر نانو نقره، NS3: 130 میلی گرم در لیتر نانو نقره) در سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثرات ساده آبیاری و نانو ذره نقره و اثرات متقابل آن ها در سطح یک و پنج درصد بر صفات مورد بررسی، معنی دار بود. بالا ترین میزان عملکرد دانه (kg.ha49/4038)، عملکرد روغن (kg.ha 52/2134) از تیمـار آبیـاری معمول،60 mm تبخیـر از تشتـک × 130 میلـی گرم در لیتـر نانو نقـره و عملکـرد بیـولـوژیک (kg.ha 8/11248) با تیمار آبیاری معمول، 60 mm تبخیر از تشتک × 90 میلی گرم در لیتر نانو نقره مشاهده شد. بیش ترین میزان کلروفیل a را تیمار آبیاری معمول و مصرف 50 میلی گرم در لیتر نانو نقره با (05/25 میلی گرم در لیتر) به خود اختصاص داد. تنش سبب افزایش میزان مالون دی آلدئید شد. بالا ترین میزان مالون آلدئید با (71/12 نانو مول بر گرم) وزن تازه از تیمار تنش شدید و محلول پاشی با آب خالص حاصل شد. کم ترین میزان عملکرد دانه با (kg.ha 6/3091) و عملکرد بیولوژیک با (kg.ha 2/8787) و عملکرد روغن با (kg.ha 99/1326) از تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک× آب خالص حاصل شد. کم ترین میزان مالون دی آلدئید از تیمار آبیاری معمول، 60mm تبخیر از تشتک تبخیر با (nmolg.fw 19/6) و کلروفیل a با تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک تبخیر (72/17 میلی گرم بر لیتر وزن تازه برگ) به دست آمد. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی تاثیر عصاره جلبک دریایی و کود ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام ماش، آزمایشی در سال زراعی 1393 در منطقه ورامین به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکـرار اجرا شد. عـوامل مورد بررسی شامل عصـاره جلبک دریایی با نام تجـاری استیم پلکس مایع، کود ورمی کمپوست و رقم پرتو و لاین امید بخش vc6173B بود. عامل اصلی شامل سه سطح، بدون استفاده از عصاره جلبک، دو بار و چهار بار محلول پاشی عصاره جلبک در طول دوره رشد با غلظت دو در هزار و عامل فرعی شامل دو سطح عدم استفاده و استفاده از ورمی کمپوست (10 تن در هکتار) و رقم پرتو و لاین امید بخش vc6173B بود. نتایج اثرات ساده نشان داد بیش ترین عملکرد دانه از تیمار دو بار محلول پاشی عصاره جلبک و مصرف ورمی کمپوست و رقم پرتو به ترتیب با میانگین 1600،1553و 3/1573 کیلو گرم در هکتار حاصل شد. بیش ترین عملکرد بیولوژیک در اثرات ساده مربوط به تیمار چهار بار محلول پاشی عصاره جلبک، مصرف ورمی کمپوست و رقم پرتو به ترتیب با میانگین 6240، 5880 و 5880 کیلو گرم در هکتار بود. اثرات متقابل سه گانه نشان داد بیش ترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک را تیمار چهار بار محلول پاشی عصاره جلبک و مصرف ورمی کمپوست در رقم پرتو به ترتیب 1720و 6960 کیلو گرم در هکتار به خود تخصیص داد.کم ترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از تیمار چهار بار محلول پاشی عصاره جلبک و عدم مصرف ورمی کمپوست در رقم vc6173Bبه ترتیب با متوسط 1200 و 5600 کیلو گرم در هکتار به دست آمد. نتایج نشان داد محلول پاشی عصاره جلبک دریایی سبب افزایش رشد رویشی و مصرف ورمی کمپوست با ایجاد شرایط مطلوب، رشد بهتر گیاه را فراهم کرد و از لحاظ ژنتیکی رقم پرتو عملکـرد بالا تری نشان داد. تفاصيل المقالة

این آزمایش با هدف بررسی اثر بخشی اسید هیومیک بر عملکرد دانه و انتقال عناصر غذایی به دانه گندم در شرایط تنش خشکی به صورت کرت های خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران واقع در شهرستان ورامین اجرا گردید. عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری معمول، تنش خفیف (انجام شش نوبت آبیاری و حذف آب آخر) و تنش شدید (انجـام پنج نوبت آبیاری و حذف دو آب آخر)، و عامل فرعی شامل چهار سطح محلول پاشی اسید هیومیک (آب خالص، محلول پاشی با اسید هیومیک با غلظت 200، 400 و 600 میلی گرم بر لیتر)، بود. نتایج نشان داد که به جز صفات ارتفاع بوته و طول پدانکل سایر صفات مورد اندازه گیری تحت تاثیر تنش قرار گرفتند. برای هر دو سطح تیمار تنش، کاهش معنی داری در عملکرد دانه گندم مشاهده شد. کاهش عملکرد دانه برای تیمار تنش خفیف معادل4/15% و برای تیمار تنش شدید معادل 96/30% در مقایسه با تیمار آبیاری معمول بود. محلول پاشی اسید هیومیک سبب افزایش سرعت رشد و تولید برگ در گیاه و تسریع در دستیابی به حداکثر شاخص سطح برگ شد. با وجود افزایش عملکرد دانه در هر سه غلظت اسید هیومیک، این افزایش تنها در غلظت 600 میلی گرم در لیتر معنی دار بود. مصرف اسید هیومیک، خصوصیات کیفی دانه گندم را بهبود بخشید. درصد پروتئین و درصد فسفر دانه در اثر محلول پاشی اسید هیومیک افـزایش معنـی داری داشت. برازش معادلـه پلی نومیال درجه دوم برای روند تغییرات شاخص سطح برگ در سطوح محلول پاشی و نیز رژیم های مختلف آبیاری نشان داد که برای غلظت های بالا تر محلول پاشی و شرایط آبیاری معمول، حداکثر شاخص سطح برگ در مدت زمان کم تر و در مقادیر بالا تری حاصل گردید. این آزمایش نشان داد که محلول پاشی اسید هیومیک در شرایط آبیاری معمول موجب افزایش عملکرد اقتصادی و بهبود کیفیت دانه گندم شد. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی کاربرد بیو چار و سوپر جاذب بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی گیاه ذرت علوفه ای (Zea mays L)در منطقه ورامین در مزرعه اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. عامل اول سوپر جاذب در غلظت های صفرو 100 درصد( به ترتیب S0، S1)، عامل دوم، زغال مصرف بیو چار با نسبت صفر، پنجو 10 تن در هکـتار (به ترتیب B0، B1وB2) به عنوان تیمـار در نظر گرفتـه شد. دور آبیاری شـاملهـفت، 10 و 13 روز و 10 و 13 (به ترتیبD0، D1وD2)به عنوان کرت اصلی اجرا شد. عامل سوپر جاذب تاثیر معنی داری بر صفات درصد نقصان اشباع داشت. عامل بیو چار تاثیر معنی داری بر صفات وزن تر برگ و وزن خشک برگ، کلروفیل کل، محتوای آب نسبی، درصد نقصان اشباع داشت. عامل اثرات دو گانه آبیاری و سوپر جاذب تاثیر معنی داری بر صفات وزن تر برگ، وزن خشک برگ، وزن تر کل وزن خشک کل، کلروفیلa،کلروفیلb،کلروفیلکل، درصد نقصان اشباع داشت. عامل اثرات دو گانه آبیاری و بیو چار تاثیر معنی داری بر صفات ارتفاع بوته، وزن تر برگ، وزن خشک برگ، وزن تر کل وزن خشک کل، شاخص سطح برگ، کلروفیلa، کلروفیلb، کلروفیلکل، درصد نقصان اشباع داشت. عامل اثرات دو گانه سوپر جاذب و بیوچار تاثیرمعنی داری بر صفات وزن تر برگ، وزن خشک برگ، وزن تر کل، وزن خشک کل، کلروفیلa، کلروفیلb، درصد نقصان اشباع داشت. عامل اثرات سه گانه آبیاری، سوپر جاذب و بیو چار تاثیر معنی داری بر صفات ارتفاع بوته، وزن تر برگ، وزن خشک برگ، وزن ترکل و وزن خشک کل، شاخص سطح برگ، کلروفیلa، کلروفیل کل، محتوای آب نسبی و درصد نقصان اشباع داشت. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی تاثیرات کاربرد کود های مایکوریزا برای کاهش مصرف کود های شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، آزمایشی در تابستان سال 1393 در منطقه رباط کریم تحقیقی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول شامل سطوح مختلف کود فسفره شامل، 25%، 50%، 75% و 100% کود شیمیایی فسفره بر اساس آزمون خاک و عامل دوم سطوح مختلف قارچ میکوریزا شامل عدم استفاده از قارچ میکوریزا (شاهد)، 60 کیلو گرم در هکتار،120 کیلو گرم در هکتار مصرف میکوریزا بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر سطوح مختلف کود شیمیایی فسفره و مایکوریزا بر عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف بلال و وزن هزار دانه معنی دار شد. بالا ترین عملکرد دانه و تعداد ردیف در بلال از تیمار مصرف 50% کود شیمیایی فسفره و کاربرد 60 کیلو گرم در هکتار میکوریزا، (P2M2) و کم ترین میزان در تیمار بدون مصرف مایکوریزا و 25 درصد فسفر (P1M1) حاصل شد. بیش ترین تعداد دانه در ردیف، از تیمار120 کیلو گرم در هکتار میکوریزا و 50% کود شیمیایی فسفره حاصل شد. بنابراین توصیه می شود که برای بهره وری بهتر از عناصر معدنی خاک و کاهش مصرف کود شیمیایی فسفره، از تیمار 50 درصد کود شیمیایی فسفره توصیه شده و کاربرد 60 کیلو گرم در هکتار میکوریزا در کشت ذرت استفاده گردد. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر صفات زراعی و مورفو فیزیولوژیک آفتابگردان روغنی تحت شرایط تنش شرایط قطع آبیاری، تحقیقی به صورت کرت خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین (پیشوا) اجرا شد. عامل اصلی در این آزمایش قطع آبیاری و عامل فرعی متانول بود. تیمار قطع آبیاری در سه سطح عدم تنش (شاهد)، تنش در مرحله گل دهی، تنش در مرحله پر شدن دانه در تیمار های اصلی و تیمار محلول پاشی متانول در چهار سطح شاهد، 10، 20، 30 درصد حجمی در تیمار های فرعی قرار گرفتند. زمان محلول پاشی در سه مرحله هشت برگی، 15 و 30روز بعد از اولین محلول‌پاشی انجام گرفت. نتایج نشان دادند که اثرات ساده قطع آبیاری و محلول پاشی متانول و اثرات متقابل آن ها بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، قطر طبق و هدایت الکتریکی در سطح یک و پنج درصد معنی دار شدند. حداکثر عملکرد دانه به عنوان مهم ترین صفت مورد بررسی از تیمار عدم تنش و محلول پاشی متانول 20 درصد حجمی به میزان 667/3205 کیلو گرم در هکتار به دست آمد و کم ترین عملکرد دانه متعلق به تیمار تنش در مرحله پر شدن دانه و عدم محلول پاشی متانول به میزان 371/1648 کیلو گرم در هکتار بود. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود زیستی تثبیت کننده نیتروژن و روش های کنترل علف های هرز، بر خصوصیات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی رشد ذرت رقم سینگل کراس 406، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 92-1391 در سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی شامل کود زیستی تثبیت کننده نیتروژن در سه سطح: تلقیح بذر با کود زیستی ازوتوباکتر. تلقیح بذر با کود زیستی آزوسپیریلوم. شاهد (عدم مصرف کود زیستی) و کنترل علف های هرز با پنج سطح: بدون وجین (شاهد)، وجین کامل، دو لیتر در هکتار علفکش نیکوسولفورون، یک و نیم لیتر در هکتار علف کش نیکوسولفورون. یک لیتر در هکتار علف کش نیکوسولفورون بود. نتایج جدول مقایسه میانگین اثرات متقابل تیمار ها نشان داد که بیش ترین عملکرد دانه (1/11313 کیلو گرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (4/28673 کیلو گرم در هکتار) و شاخص برداشت (5/39 درصد) از تیمار تلقیح با ازتوباکتر و وجین کامل حاصل شد که با تیمار های تلقیح با ازتوباکتر و مصرف دو لیتر در هکتار علف کش نیکوسولفورون، آزوسپیریلوم و مصرف دو لیتر در هکتار علف کش نیکوسولفورون و آزوسپیریلوم و وجین کامل اختلاف معنی داری نداشتند و در یک کلاس آماری جای گرفتند. بالا ترین میزان وزن هزار دانه (9/300 گرم) از تیمار مصرف آزوسپیریلوم و مصرف دو لیتر در هکتار علف کش نیکوسولفورون به دست آمد که با تیمار های تلقیح با ازتوباکتر و مصرف دو لیتر در هکتار علف کش نیکوسولفورون، آزوسپیریلوم و وجین کامل و ازتوباکتر و وجین کامل اختلاف معنی داری نداشتند و در یک کلاس آماری جای گرفتند. لازم بذکر است که کم ترین میزان این صفات از تیمار عدم وجین و عدم کاربرد کود زیستی تثبیت کننده نیتروژن به دست آمد. بالا ترین میزان تعداد علف هرز در متر مربع (5/14 عدد)، وزن تر علف هرز در متر مربع (146/2 کیلـو گرم در متـر مربع) و وزن خشک علـف هرز در متر مربع (558/0 کیلو گرم در متر مربع) را تیمار مصرف آزوسپیریلوم و عدم وجین به دست آوردند و مصرف کود های زیستی ازتوباکتر و آزوسپیریلوم و وجین کامل و مصرف دو لیتر در هکتار علف کش نیکوسولفورون کم ترین میزان را به خود تخصیص دادند. تفاصيل المقالة

روند رو به رشد تولید پسماند شهری معضلی است که سلامت جامعه را تهدید می کند و در صورت عدم توجه، خسارات زیست محیطی غیر قابل جبرانی را ایجاد می کند. در این پژوهش اثرات ترکیبی کمپوست با کود نیتروژن بر خصوصیات کمی وکیفی گندم و ویژگی های فیزیکو شیمیایی خاک بررسی گردید. نه تیمار ترکیبی کمپوست و نیتروژن در قالب کرت های یک بار خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی1390-1389 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران واقع در شهرستان ورامین انجام شد. تیمار ها عبارت بودند از: مصرف کمپوست زباله در سه سطح صفر، 10 و20 تن در هکتار و مصرف نیتروژن در سه سطح صفر، 100 و 200 تن در هکتار. نتایج حاصل از اجرای آزمایش نشان داد که اثرات ساده کمپوست پسماند شهری و نیتروژن و اثر متقابل آن ها بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از لحاظ آماری در سطح یک درصد معنی دار شد. بالا ترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از مصرف 20 تن در هکتار کمپوست همراه با 100 کیلو گرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. وزن هزار دانه با مصرف کمپوست افزایش معنی دار 4/20 درصد نسبت به تیمار شاهد داشت. از طرف دیگر مصرف نیتـروژن نیـز باعث افزایش7/26 درصدی وزن هزار دانـه شـد. صفت شاخص برداشت با مصـرف کمپوست افزایش معنی دار 8/11 درصد نسبت به تیمار شاهد داشت.از طرف دیگر مصرف نیتروژن باعث افزایش 9/4 درصد صفت شاخص برداشت شد. بیش ترین شاخص برداشت نیز از تیمار 20 تن در هکتار کمپوست همراه با 100 کیلو گرم نیتروژن به دست آمد. تفاصيل المقالة

کود های زیستی حاوی تعـداد کافـی از یک یا چند گونـه از ریز سـاز واره های مفید خاکـزی هستند قادرند عناصـر غذایی را از شکل بلا استفاده، به شکل قابل استفاده، تبـدیل کنند. بدین منظور جهت بررسی اثر کود دامی به همراه تلقیح بذر با کـود زیستـی تثبیت کننده نیتـروژن بر صفات زراعی ذرت دانـه ای رقم KSC647 آزمایشـی به صورت فاکتـوریل در قـالب طـرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعـه پژوهشـی دانشکـده کشـاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحـد ورامین اجـرا شد. عـوامل آزمایش شـامل کـود دامی: M1 استفـاده 30 تن در هکتـار کـود دامی و M2 عـدم مصرف کـود دامی، عامل دیگر کـود زیستـی شامل سویـه کـود زیستـی ازتوباکترchroococcum) (Azotobacter: (Az1) تلقیح بذر با کود زیستی ازتوباکتر و (Az0) عدم تلقیح بذر با کود زیستی ازتوباکتر و عامل سوم شامل سویه کود زیستی آزوسپیریلوم (Azosprillum brasilense): (As1)تلقیح بذر با کود زیستی آزوسپیریلوم و (As0) عدم تلقیح بذر با کود زیستی آزوسپیریلوم. نتایج نشان داد بیش ترین مقدار عملکرد دانه (Kg.ha 3/12833)، عملکرد بیولوژیک (Kg.ha 8/29997) وزن هزار دانه (g 1/282) و تعداد دانه در بلال(N.o 3/495)، از تیمار مصرف توام کود دامی و تلقیح بذر با ازتوباکتر و آزوسپیریلوم حاصل شد. کم ترین مقدار شاخص برداشت و درصد روغن دانه نیز از این تیمار به دست آمد. به نظر می رسد فراوانی نیتروژن حاصل از کود دامی در ابتدای رشد باعث بهبود رشد رویشی گردید و در اواسط رشد باکتری های تثبیت کننده نیتروژن توانستند نیتروژن خاک را تثبیت کند در اختیار گیاه قرار دهند. همیاری این دو عامل باعث شد که نیتروژن مورد نیاز گیاه تا پایان رشد در اختیار گیاه قرار داشته باشد و بدین ترتیب بالا ترین میزان عملکرد و اجزای عملکرد حاصل شود. تفاصيل المقالة

به منظـور بررسـی اثـر عناصـر ریـز مغـذی (آهـن، روی و منگنـز) بـر صفـات کمـی و کیفـی گیـاه استـویـا (Stevia rebaudiana Bertoni) آزمایشی در گلخانه آموزشی– پژوهشی دانشکده کشـاورزی واحـد ورامیـن در سـال 1393 در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش اثر محلول پاشی تیمار های مختلف کودی آهـن و روی و منگنـز بر گیـاه و میزان قنـد اسـتویا بررسـی گـردید. تیمـار های آزمایش شامـل سطـوح ذیـل بـود: 1- شـاهد (بدون محلول پاشی). 2- محلول پاشی آهن (نه درصد آهن قابل حل در آب). 3- محلول پاشی (شش درصد آهن قابل حل در آب). 4- محلـول پاشـی آهـن (نـه درصـد آهـن قابـل حـل در آب) + محلـول پاشـی کـود روی. 5- محلول پاشی آهن (شش درصد آهن قابل حل در آب) + محلول پاشی کود روی. 6- محلول پاشی آهن (نه درصد آهـن قابل حـل در آب) + محلول پاشـی کـود منگنز. 7- محلول پاشی آهن (شش درصد آهن قابل حل در آب) + محلول پاشی کود منگنز. 8- محلول پاشـی آهن (نه درصـد آهن قابل حل در آب) + محلـول پاشی کود روی + محلول پاشی کود منگنز. 9- محلول پاشی آهن (شش درصد آهن قابل حل در آب) + محلول پاشی کود روی + محلول پاشی کود منگنز بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی کود های مختلف بر طول ساقه، وزن خشک ریشه، میزان استـویوزید، میزان گلیکـوزید، محتـوای آهن، روی و منگنز گیاه تأثیر معنی داری داشت. بیش ترین میزان گلیکوزید در تیمار آهن (نه درصـد قابل حل در آب) + روی+ منگنز و کم ترین آن در تیمار شاهد به ترتیب با میانگین 55/7 و 94/3 درصد ماده خشک برگ حاصل شد. بیش ترین طول ساقه در تیمار آهن (نه درصد قابل حل در آب) + روی + منگنز و کم ترین آن در تیمار شاهد به ترتیب با میانگین 81 و 58 سانتی متر حاصل شد. کم ترین میزان استویوزید نیز با میانگین 25/2 درصد ماده خشک برگ در تیمار شاهد به دست آمد و تیمار ترکیبی آهن + روی + منگنز نسبت به سایر تیمار ها سهم بیش تری در افزایش استویوزید در گیاه استویا داشتند. همچنین در بین تیمار های دو قسمتی بیش ترین محتـوای آهن گیاه در تیمار آهن (نه درصـد قابل حل در آب) + منگنز با 174 میلی گرم بر کیلو گرم حاصل شد. کم ترین محتوای آهن گیاه نیز در تیمار شاهد با 70 میلی گرم بر کیلو گرم به دست آمد. بنـا بر این می تـوان تیمار آهـن (نه درصد آهن قابل حـل در آب) + محلول پاشـی روی + محلـول پاشـی منگنز را به دلیل فرم نانو بودن و جذب بهتر آن توسط گیاه و بالا ترین میزان عملکرد در اکثریت صفـات انـدازه گیـری شده، به عنوان بهترین تیمار پیشنهاد کرد. تفاصيل المقالة

به منظور مطالعه اثر مالچ و شکل بستر کاشت بر عملکرد کمی و کیفی ذرت دانه ای و توان رقابتی علف های هرز آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا انجام شد. این تحقیق به صورت کرت های خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. بستر کاشت در سه سطح (بستر تخت، بستر برآمده و روش مرسوم) به عنوان عامل اصلی و مالچ و بدون مالچ در سه سطح (خاک پوشیده با مالچ پلاستیک سفید روی سیاه، خاک بدون مالچ و عاری از علف های هرز و خاک بدون مالچ با تداخل علف هرز) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد مالچ پلاستیک سفید روی سیاه در تمام اشکال بستر منجر به کنترل 99درصدی علف های هرز گردید. مالچ موجب سرعت بخشیدن به رشد گیاه ذرت در مقایسه با زمین بدون مالچ گردید. اثر متقابل مالچ × شکل بستر معنی دار بود و بیش ترین عملکرد دانه در تیمار مالچ و بستر تخت ( kg.ha-16/11031) به دست آمد. همچنین شکل بستر تاثیر معنی داری بر شاخص برداشت، عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف و تعداد ردیف داشت. مالچ نیز اثر معنی داری بر بیوماس کل، شاخص برداشت، عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف و تعداد ردیف داشت. استفاده از بستر تخت بیش ترین تعداد دانه در بلال و ردیف در بلال را داشت و بستر برآمده نیز بیش ترین وزن هزار دانه و تعداد ردیف در بلال را داشت. در حالت استفاده از مالچ تعداد دانه در بلال، دانه در ردیف و تعداد ردیف بیش تر گردید و در نهایت نشاندهنده تعداد دانه بیش تر است. تفاصيل المقالة

توتون یک گیاه صنعتی از مهم ترین محصولات درآمد زا برای کشاورزان است در بیش از یک صد کشور جهان کشت می شود پس از ورود توتون های تیپ غربی هوا خشک به ایران رقم بارلی 21 بر مناطق بارلی کاری استان مازندران و گلستان معـرفی گردید و تا سال 1388 به عنوان تک رقم کشت گردید. از آن جائی که محققان درصدد این هستند که رقم های مناسبی برای دو استان مذکـور معرفی نماینـد. بنابراین در این بررسی، دو لاین نر عقیم (NC3*BURLEY21) و (C103*BURLEY21) و رقم های BURLEYA1،BURLEY TMV3 ،BURLEYTN86 ،BURLEY URUMIEH 9 و BURLEYT1024 به همراه رقم شاهد بارلی 21 (مجموعا هشت تیمار) در مناطق بارلی کاری استان مازندران در شرایط دیم و وابسته به نزولات جوی در روستای اسبوکلا و گلستان به روش آبیاری جوی پشته ای در روستای والش آباد هرکدام در سه تکرار قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با کرت های 40 متر مربعی (عرض پنج متر وطول هشت متر) و فواصل کاشت 100*50 سانتی متر و فاصله دو متری بین کرت ها در سال 1390مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در منطقه مازندران رقم بارلی TN86 که از لحاظ عملکرد و درآمد و کم ترین آلودگی به بیماری های ویروسی صفت برتری را نسبت به سایر ارقام از خود نشان داده و در منطقه گلستان و با آبیاری جوی پشته بارلی A1که از لحاظ عملکرد و عملکرد اقتصادی (درآمد) و کم ترین آلودگی به بیماری های ویروسی صفت برتری را نسبت به سایر ارقام از خود نشان داد و به عنوان رقم برتر معرفی و توصیه گردید و با اجرای تجزیه واریانس مرکب بارلی A1از لحاظ عملکرد و درآمد و کم ترین آلودگی به بیماری های ویروسی به عنوان رقم برتر در دو مکان نسبت به سایر ارقام بوده است. تفاصيل المقالة