دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
,
العدد4,السنة
23
,
پاییز
1401
هدف این پژوهش پیش بینی سازگاری زناشویی براساس مؤلفه های قدردانی زناشویی (ادراک قدردانی و ابراز قدردانی) و مؤلفه های ادراک فروتنی (فروتنی کلی، خودبرتربینی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود) در زنان متأهل شهر اهواز بود. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش بین بود. جامعه ی آ أکثر
هدف این پژوهش پیش بینی سازگاری زناشویی براساس مؤلفه های قدردانی زناشویی (ادراک قدردانی و ابراز قدردانی) و مؤلفه های ادراک فروتنی (فروتنی کلی، خودبرتربینی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود) در زنان متأهل شهر اهواز بود. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش بین بود. جامعه ی آماری این پژوهش زنان متأهل عادی و متقاضی طلاق شهر اهواز در سال 1396 بودند که از بین زنان عادی 100 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و 100 نفر زن متقاضی طلاق به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های سازگاری زناشویی (Spanier, (1976 حالت قدردانی(Mitchell, 2010) و مقیاس فروتنی ارتباطی (Davis, et a, 2011) بودند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. نتایج نشان داد متغیرهای ادراک قدردانی، خودبرتربینی، ابراز قدردانی، فروتنی کلی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود، پیش بین های معنی داری (001/0p< ) برای سازگاری زناشویی می باشند. بر اساس این یافته ها ادراک قدردانی، خودبرتربینی، ابراز قدردانی و فروتنی کلی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود نقش مهمی در سازگاری زناشویی زنان دارند (001/0p< ).
تفاصيل المقالة
نشريه روانشناسی اجتماعی
,
العدد1,السنة
6
,
بهار
1398
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود صمیمیت اجتماعی و انعطافپذیری روانشناختی زوجهای ناسازگار انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل 100 زوج از زوجهای مراجعهکننده به مراکز مشاورهی شهر اهواز در فصل پاییز 1396 بود. نمونه پژوهش شا أکثر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود صمیمیت اجتماعی و انعطافپذیری روانشناختی زوجهای ناسازگار انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل 100 زوج از زوجهای مراجعهکننده به مراکز مشاورهی شهر اهواز در فصل پاییز 1396 بود. نمونه پژوهش شامل 3 زوج (۶ نفر) از زوجهای مراجعهکننده به این مراکز بودند که با توجه به نتایج مقیاس سازگاری زوجی (اسپانیر، 1976) با خط برش 101و با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. برای سنجش صمیمیت اجتماعی از خرده مقیاسصمیمیت اجتماعی مقیاس ارزیابی شخصی صمیمیت شافر و السون (1981) و برای سنجش انعطافپذیری روانشناختی از مقیاس پذیرش و اقدام نسخه 2 (AAQII) استفاده شد. پروتکل زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در سه مرحله خط پایه، مداخلهی 12 جلسهای به صورت هفتگی (جلسههای 90 دقیقهای) و پیگیری ۲ ماهه اجرا گردید. تحلیل دادهها به روشهای تحلیل دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی انجام گردید. یافتهها نشان داد که زوجها در مرحله درمان در صمیمیت اجتماعی 93/41% و در انعطافپذیری روانشناختی 96/36% بهبود را تجربه کردند. یافتههای پژوهش حاضر روشنگر این است که زوجدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با افزایش پذیرش، ذهنآگاهی و رفتارهای متعهدانه از کارایی لازم در بهبود صمیمت اجتماعی و انعطافپذیری روانشناختی در روابط زوجی برخوردار است. لذا درمانگران حوزه زوج و خانواده میتوانند از این رویکرد جهت بهبود روابط زوجی استفاده نمایند.
تفاصيل المقالة
نشريه روانشناسی اجتماعی
,
العدد1,السنة
11
,
بهار
1402
چکیدههدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سازگاری پس از طلاق زنان مطلقه شهر اهواز بود. بدینمنظور با توجه به ملاکهای ورود و خروج چهار نفر از زنان مطلقه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح تجربی تکموردی از نوع خط پایة چندگانة ناه أکثر
چکیدههدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سازگاری پس از طلاق زنان مطلقه شهر اهواز بود. بدینمنظور با توجه به ملاکهای ورود و خروج چهار نفر از زنان مطلقه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح تجربی تکموردی از نوع خط پایة چندگانة ناهمزمان استفاده شد. مشارکتکنندگان طی چند نوبت خط پایه، 8 جلسه مداخلة درمانی و 2 نوبت پیگیری شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامة سازگاری پس از طلاق فیشر (FDAS) بود. دادهها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (05/0P <) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر افزایش سازگاری پس از طلاق اثر معناداری داشت. بنابراین درمان متمرکز بر شفقت میتواند به عنوان روشی جدید در افزایش سازگاری پس از طلاق برای رواندرمانگران و مشاوران خانواده مورد استفاده قرار گیرد.چکیدههدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سازگاری پس از طلاق زنان مطلقه شهر اهواز بود. بدینمنظور با توجه به ملاکهای ورود و خروج چهار نفر از زنان مطلقه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح تجربی تکموردی از نوع خط پایة چندگانة ناهمزمان استفاده شد. مشارکتکنندگان طی چند نوبت خط پایه، 8 جلسه مداخلة درمانی و 2 نوبت پیگیری شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامة سازگاری پس از طلاق فیشر (FDAS) بود. دادهها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (05/0P <) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر افزایش سازگاری پس از طلاق اثر معناداری داشت. بنابراین درمان متمرکز بر شفقت میتواند به عنوان روشی جدید در افزایش سازگاری پس از طلاق برای رواندرمانگران و مشاوران خانواده مورد استفاده قرار گیرد.
تفاصيل المقالة
زن و مطالعات خانواده
,
العدد1,السنة
16
,
بهار
1402
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب کودکان و استرس فرزندپروری مادران بود. جامعه پژوهش، کودکان 7 تا 12 ساله اهوازی با نشانه های اضطراب بودند که بدین منظور سه کودک 7 تا 12 ساله مضطرب به همراه مادران شان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. أکثر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب کودکان و استرس فرزندپروری مادران بود. جامعه پژوهش، کودکان 7 تا 12 ساله اهوازی با نشانه های اضطراب بودند که بدین منظور سه کودک 7 تا 12 ساله مضطرب به همراه مادران شان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش از روش طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. کارایی پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی سه مرحله (خط پایه، درمان 12 جلسه ای و پیگیری 1 ماهه) با استفاده از پرسشنامه های اضطراب کوکان اسپنس- فرم والد و فرم کوتاه پرسشنامه استرس فرزندپروری آبیدین مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر آماج های درمان تأثیر مثبتی گذاشته است. این آموزش همزمان با کاهش اضطراب کودکان، توانسته است استرس فرندپروری مادران را نیز کاهش دهد.
تفاصيل المقالة
روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی
,
العدد4,السنة
16
,
پاییز
1398
هدف از این پژوهش، پیشبینی تمایزی مشکلهای رفتاری بیرونی کودکان بر اساس تعارضهای زناشویی و سرمایهگذاری عاطفیـاجتماعی والدین کودکان شهر اهواز بود.پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه پژوهش مادران دارای کودک6تا12ساله شهر اهواز بود.تعداد702نفر به روش نمونهبرداری د أکثر
هدف از این پژوهش، پیشبینی تمایزی مشکلهای رفتاری بیرونی کودکان بر اساس تعارضهای زناشویی و سرمایهگذاری عاطفیـاجتماعی والدین کودکان شهر اهواز بود.پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه پژوهش مادران دارای کودک6تا12ساله شهر اهواز بود.تعداد702نفر به روش نمونهبرداری داوطلبانه به عنوان مشارکتکنندگان پژوهش انتخاب شدند.به منظور گردآوری دادهها از سنجش رفتار کودک و بزرگسال(مورین، میلر، اسمیت و جانسون،2016)، پرسشنامه تعارض زناشویی(ثناییذاکر،1387)و سرمایهگذاری والدین بر روی کودکان(بردلی و کالدول،1997)استفاده شد.برای تحلیل دادهها از روش تحلیل تمایز استفاده شد.نتایج نشان داد کهتعارضهای زناشویی و سرمایهگذاری عاطفی اجتماعی والدین قادر به پیشبینی عضویت گروهی کودکان دارای مشکلهای رفتاری بیرونی و بدون مشکلهای رفتاری بیرونی هستند.بنابراین میتوان نتیجه گرفت که کاهش تعارضهای زناشویی و افزایش سرمایهگذاری عاطفیـاجتماعی والدین میتواند مشکلهای رفتاری بیرونی کودکان را کاهش دهد.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications