اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سازگاری پس از طلاق زنان طلاق‌گرفته
الموضوعات : social psychologyرحیم چلداوی 1 , خدیجه شیرالی نیا 2 , عباس امان الهی 3
1 - دانشگاه شهید چمران اهواز
2 - گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
3 - گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
الکلمات المفتاحية: درمان متمرکز بر شفقت#سازگاری پس از طلاق# زنان مطلقه,
ملخص المقالة :
چکیدههدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سازگاری پس از طلاق زنان مطلقه شهر اهواز بود. بدین‌منظور با توجه به ملاک‌های ورود و خروج چهار نفر از زنان مطلقه با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح تجربی تک‌موردی از نوع خط پایة چندگانة ناهمزمان استفاده شد. مشارکت‌کنندگان طی چند نوبت خط پایه، 8 جلسه مداخلة درمانی و 2 نوبت پیگیری شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامة سازگاری پس از طلاق فیشر (FDAS) بود. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (05/0P <) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر افزایش سازگاری پس از طلاق اثر معناداری داشت. بنابراین درمان متمرکز بر شفقت می‌تواند به عنوان روشی جدید در افزایش سازگاری پس از طلاق برای روان‌درمانگران و مشاوران خانواده مورد استفاده قرار گیرد.چکیدههدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر سازگاری پس از طلاق زنان مطلقه شهر اهواز بود. بدین‌منظور با توجه به ملاک‌های ورود و خروج چهار نفر از زنان مطلقه با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح تجربی تک‌موردی از نوع خط پایة چندگانة ناهمزمان استفاده شد. مشارکت‌کنندگان طی چند نوبت خط پایه، 8 جلسه مداخلة درمانی و 2 نوبت پیگیری شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامة سازگاری پس از طلاق فیشر (FDAS) بود. داده‌ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (05/0P <) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر افزایش سازگاری پس از طلاق اثر معناداری داشت. بنابراین درمان متمرکز بر شفقت می‌تواند به عنوان روشی جدید در افزایش سازگاری پس از طلاق برای روان‌درمانگران و مشاوران خانواده مورد استفاده قرار گیرد.
