این مقاله به بررسی مقایسه نقش اوباما و ترامپ در رویکرد سیاست‌خارجی آمریکا به نظام‌بین‌الملل می‌پردازد؛ در دولت اوباما، استفاده از همه مولفه‌های قدرت و نه تنها صرف نظامی‌گری مورد استفاده قرار گرفت. در حالی سیاست‌خارجی ترامپ محورهایی مانند قدرت‌طلبی، ملی‌گرایی یا حمایت‌گرایی و مخالفت با ترویج دموکراسی در جهان دارد در این چارچوب، قدرت‌محوری در سیاست‌خارجی آمریکا اهمیت می‌یابد. این مقاله عهدار پاسخ به این سوال است که رویکرد سیاست خارجی ایالات‌متحده امریکا در مهار قدرتهای بزرگ در دوران ریاست جمهوری اوباما و ترامپ چه بوده؟ در پاسخ به این سوال، فرضیه مقاله عبارت است از اینکه آنچه روسای جمهور را از یکدیگر متامیز می‌کند تنها در رابطه با روشهای مدیریتی و اولویت‌های آنان و تعریغی که آنان از کیفیت رویکرد سیاست خارجی آمریکا به نظام بین‌الملل دارند، هست. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است و از منابع مکتوب و مجازی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. تفاصيل المقالة

این مقله به بررسی رویکرد آمریکا به نظام بین‌الملل در دوران اوباما و ترامپ می پردازد پژوهش حاضر عهد دار پاسخ به این پرسش است که نقش متغییر فرد (اوباما و ترامپ) در رویکرد آمریکا به نظام بین‌الملل به چه میزان تاثیرگذار بوده است؟ در پاسخ به این سوال، فرضیه مقاله عبارتست از اینکه با توجه به نقش تعیین کننده رئیس جمهور در سیاست خارجی آمریکا و همچنین افکار و دیدگاه‌های متفاوت اوباما و ترامپ، متغیر "فرد" تاثیر زیادی در رویکرد آمریکا به نظام بین‌الملل داشته است. اهداف مد نظر این مقاله بررسی میزان و چگونگی تاثیرگذاری عاملفرد در رویکرد آمریکا به نظام بین‌المل و شناخت علمی و واقع بینانه از ویژگی‌های شخصیتی اوباما و ترامپ و میزان تاثیر آنها بر سیاست خارجی و رویکرد آمریکا به نظام بین الملل است. بر اساس یافته های مقاله می‌توان گفت نقش و تاثیرگذاری متغییرهای فردی در سیاست خارجی این کشور در این مقطع زیاد بوده است؛ به طوری که سیاست خارجی آنها را به این دلیل که دو شخصیت متفاوت و به نوعی متضاد بودند، که عمدتاً از ویژگی‌های فردی آنها نشات گرفته بود. تفاصيل المقالة