هدف ازپژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تئوری انتخاب برخودکارآمدی، جهت گیری هدف و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان بناب بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل دختر پایه نهم شهر بناب در سال تحصیلی 96-1395 بودند.نمونه شامل 30 دانش آموزبودکه به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب وبه صورت تصادفی دردوگروه آزمایشی(15نفر) و کنترل(15نفر) گمارده شدند. ابزار جمع آوری داه ها پرسشنامه های انگیزش تحصیلی والرندو همکاران،جهت گیری هدف الیوت ومک گریگور و خودکارآمدی مک ایلروری و بانتینگ بود.که تمام آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون آن راتکمیل کردند، سپس گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت آموزش های تئوری انتخاب قرار گرفتند و گروه دوم )کنترل) نیز همزمان به برنامه های عادی کلاسی خود ادامه دادند و در نهایت، پس آزمون از تمام گروه های گروه آزمایش وکنترل گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج حاکی ازافزایش خودکارآمدی، جهت گیری هدف و انگیزش تحصیلی دانش آموزان در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون بود از آن جایی که اجرای برنامه آموزش تئوری انتخاب منجر افزایش خودکارآمدی، جهت گیری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان می شود. از این برنامه می توان به عنوان برنامه ای مفید وموثردر مدارس برای دانش آموزان استفاده کرد. . تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر به منظور اثربخشی آموزش گروهی تنظیم هیجان مبتنی بر فنون گراس بر تاب آوری، پرخاشگری واکنشی و هوش هیجانی در دانش‌آموزان دوره اول دبیرستان تبریز به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دوره اول دبیرستان دخترانه وابسته به مهد قرآن تبریز به تعداد 120 نفر بود که از این میان 20 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند (داشتن نمرات بالاتر از میانگین در پرسشنامه پرخاشگری و پایین تر از میانگین در پرسشنامه هوش هیجانی و تاب‎آوری انتخاب) و به طور تصادفی در دو گروه، گروه آزمایشی (10نفر) و گروه کنترل (10 نفر) جایگزین شدند. پرسشنامه‌های استاندارد شده تاب‎آوری کانر و دیویدسون (2003)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری(1992) و پرسشنامه هوش هیجانی شات(۱۹۹۸)براساس مدل نظری هوش هیجانی سالووی و مایر )1997). جهت جمع آوری اطلاعات به کار گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از تحلیل کوواریانس تک متغیری به کمک نرم افزار SPSS ورژن22 استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش تنظیم هیجان براساس مدل گراس در مقایسه با گروه کنترل موجب کاهش پرخاشگری واکنشی و افزایش تاب‎آوری و هوش هیجانی شده است (01/0P< ). بنابراین، آموزش تنظیم هیجان براساس مدل گراس یک روش مؤثر در کاهش پرخاشگری و افزایش تاب‎آوری و هوش هیجانی است. تفاصيل المقالة

چکیده پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی و سرسختی روان شناختی بین دانش آموزان دبیرستانهای شهر مهاباد با سطوح جرأت ورزی بالا و پایین انجام شد. مطالعه حاضر از نوع علی– مقایسه ای بوده است. نمونه آماری این پژوهش شامل 313 نفر از دانش آموزان دختر دبیرستانهای متوسطه دوره دوم که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و به پرسشنامه‌ هایی متشکل از جرأت ورزی گمبریل و ریچی، سرسختی روان شناختی لانگ و گولت (LGHS)، خود کارآمدی شرر و اضطراب اجتماعی کانورSPIN)) پاسخ دادند. داده ها با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیر‌ی (MANOVA) و T گروه های مستقل تحلیل گردید. نتایج نشان داد بین دانش آموزان دارای جرات ورزی بالا و پایین از لحاظ میزان خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی تفاوت معنادار وجود دارد. بدین معنا که آزمودنی های دارای جرات ورزی بالا، خودکارآمدی و سرسختی روان شناختی بیشتری را نسبت به گروه دارای جرات ورزی پایین گزارش کردند و همچنین اضطراب اجتماعی کمتری را نسبت به گروه دارای جرأت ورزی پایین نشان دادند. براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت جرات ورزی نقشی تعیین کننده و اثرگذار بر سایر ویژگی ها و رفتارها دارد و سبب افزایش میزان خودکارآمدی و سرسختی روان شناختی می گردد؛ درحالی که به موازات این افزایش، اضطراب اجتماعی شخص را کاهش می‌دهد. تفاصيل المقالة

افسردگی در کودکان و نوجوانان به دلیل و ایجاد اختلال در کارکردهای مختلف اجتماعی، تحصیلی، حرفه‌ای و غیره، شیوع آن موضوعی است که به توجه جدی نیاز دارد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه مداخله ذهن ‌آگاهی مبتنی بر روایت ‌درمانی گروهی بر بهبود علایم افسردگی و بازده‌های هیجانی در دانش‌آموزان دارای نشانگان افسردگی بود. برای این منظور در طی یک پژوهش نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل، 40 نفر از دانش‌آموزان با نشانگان افسردگی، ساکن شهر تبریز به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره، آزمایش و کنترل کارگماری شدند. علایم افسردگی و بازده‌های هیجانی آزمودنی‌ها قبل و بعد از اتمام مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. مداخله ذهن‌آگاهی مبتنی بر روایت ‌درمانی گروهی بر روی گروه آزمایش در 16 جلسه اجرا شد. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد فرایند جلسات مداخلات برنامه ذهن‌آگاهی مبتنی بر روایت‌‌درمانی گروهی باعث بهبود علایم افسردگی و بازده‌های هیجانی در دانش‌آموزان دارای نشانگان افسردگی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. با توجه نتایج به‌ دست آمده از این پژوهش، می‌توان از برنامه مداخله ذهن‌آگاهی مبتنی بر روایت ‌درمانی گروهی به عنوان یک برنامه مداخله‌ای موثر در بهبود علایم افسردگی و بازده‌های هیجانی در دانش‌آموزان دارای نشانگان افسردگی استفاده کرد. تفاصيل المقالة