مصرف کود نیتروژن و انتخاب تراکم بهینه از جمله عوامل مهم به‌زراعی در افزایش عملکرد محصول کلزا محسوب می شوند. این آزمایش به منظور بررسی اثرات کودهای نیتروژنه و تراکم کشت بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه کلزا، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در منطقه‌ی ششده شهرستان فسا اجرا شد. عامل کودهای نیتروژنه در 12 سطح شامل F1: اوره (توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت و ساقه‌دهی، F2: اوره (توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت، ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، F3: اوره (توصیه‌ی کودی) ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، F4: اوره (زیر توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت و ساقه‌دهی، F5: اوره (زیر توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت، ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، F6: اوره (زیر توصیه‌ی کودی) ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، F7: سولفات آمونیوم (توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت و ساقه دهی، F8: سولفات آمونیوم (توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت، ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، F9: سولفات‌آمونیوم (توصیه‌ی کودی) ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، F10: سولفات آمونیوم (زیر توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت و ساقه‌دهی، F11: سولفات آمونیوم (زیر توصیه‌ی کودی) قبل از کاشت، ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، F12: سولفات آمونیوم (زیر توصیه‌ی کودی) ساقه‌دهی و غنچه‌دهی و عامل تراکم در سه سطح شامل 50، 70 و 90 بوته در متر مربع بودند. نتایج نشان داد که اثر کود بر تعداد خورجین در شاخه‌ی فرعی و بوته در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار بود. اثر تراکم کاشت بر وزن هزار دانه در سطح احتمال 5 درصد و بر عملکرد کل بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. استفاده از کود سولفات آمونیوم (زیر توصیه‌ی کودی) در مراحل ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، بیشترین تعداد خورجین در شاخه‌ی فرعی (48.6 عدد در هر شاخه‌ی فرعی) و تعداد خورجین در هر بوته (73.5 عدد در بوته) را داشت. بیشترین عملکرد بیولوژیک و دانه (به ترتیب 12840 و 4258 کیلوگرم در هکتار)، در تراکم کاشت 50 بوته در متر مربع به دست آمد. تراکم 50 نسبت به 70 از نظر عملکرد دانه، به طور معنی‌داری بالاتر بود. در مجموع تراکم 50 بوته در متر مربع و استفاده از سولفات آمونیوم به میزان توصیه شده در مراحل ساقه‌دهی و غنچه‌دهی بیشترین عملکرد کلزا را به همراه داشت. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی برهم‌کنش نوع، مقدار و تقسیط کودهای نیتروژنه با تراکم کشت بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد کلزا، آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 در منطقه‌ی ششده شهرستان فسا اجرا شد. آزمایش‌ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان دادند که اثر کود بر تعداد خورجین در شاخه‌ی فرعی و بوته در سطح 5 درصد معنی‌دار بوده و اثر تراکم کاشت بر وزن هزار دانه در سطح 5 درصد و بر عملکرد زیستی، عملکرد دانه و عملکرد روغن در سطح یک درصد، معنی‌دار شده است. استفاده از کود سولفات آمونیوم (زیر توصیه‌ی کودی) در مراحل ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، بیشترین تعداد خورجین در شاخه‌ی فرعی (6/48 عدد در هر شاخه‌ی فرعی) و تعداد خورجین در هر بوته (5/73 عدد در بوته) را داشت. بیشترین عملکرد زیستی و عملکرد دانه (به ترتیب 12840 و 4258 کیلوگرم در هکتار)، در تراکم کاشت 50 بوته در متر مربع به دست آمد. تراکم 50 و 70 بوته در متر مربع از نظر عملکرد دانه، تفاوت معنی‌داری با هم داشتند. بر اساس نتایج این پژوهش، تراکم 50 بوته در متر مربع و نیز استفاده از کود سولفات آمونیوم در مراحل ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، بیشترین عملکرد کلزا را به همراه داشته است. تفاصيل المقالة