به منظور بررسی اثر انواع مالچ گیاهی و ضخامت‎های مختلف آن‌ها بر کنترل علف‎های هرز باغ‎های انجیر، پژوهشی در قالب فاکتوریل بر پایه‎ی طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه استهبان استان فارس در سال زراعی 1397-1396 انجام شد. فاکتورهای آن را سه نوع مالچ غیرزنده‎ی گیاهی (پوسته‌ی بادام، کاه و کلش گندم و بقایای شیرین بیان)، سه ضخامت مالچ (5، 10 و 15 سانتی‌متر) و شاهد بدون پوشش تشکیل ‌دادند. نتایج نشان دادند که تمام انواع مالچ‌ها؛ تراکم، وزن تر و وزن خشک علف‎های هرز را نسبت به تیمار شاهد به طور معنی‎داری کاهش دادند. کاربرد مالچ شیرین‌بیان بهتر از دو تیمار دیگر، رشد و تراکم علف‎های هرز درختان انجیر را کنترل کرد. از میـان سطوح مختلف ضخامت مالچ، ضخامت 10 سانتی‎متر مالچ علاوه بر حفظ بهتر رطوبت خاک، باعث کاهش عملکرد بیولوژیک علف‎های هرز گردید. به طور کلی مالچ‌های غیر زنده‎ی گیاهی می‌توانند یک مدیریت زراعی مؤثر در کنترل علف‌های هرز باغ‎های انجیر باشند. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی اثرات زمان کـاربرد خـارجی هورمـون اسید سالیـسیلیک بـر خـصوصیات مورفولوژیـک و فیزیولوژیک جو (رقم نصرت) در شرایط تنش، آزمایشی در شهرستان نی ریز در طی دو سال زراعـی 1399-1398 و 1400-1399 به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با عامل اصلی شرایط مختلف آبیاری (بدون آبیاری، دو و چهار نوبت آبیاری) و عامل فرعی زمان‌های محلول‌پاشی اسـید سالیسـیلیک (بدون محلول‌پاشی، انتهای پنجه‌زنی، ظهور 50 درصد ساقه و انتهای ظهور برگ پرچم) اجرا شد. نتایج نشان دادند که تیمار بدون آبیاری باعث کاهش شاخص کلروفیل برگ و کلروفیل های a و b به میزان به ترتیب 2/74، 02/66 و 31/42 درصد شد. تیمار بدون آبیاری هم چنین باعث کاهش معنی‌دار عملکرد دانه به میـزان 9/86 درصد (میانگین دو سال آزمایش) شد. محلول‌پاشی در انتهای پنجه‌زنی به‌طور متوسط عملکرد دانه را 36/10 درصد افزایش داد. افزایش عملکرد دانه در اثر محلول‌پاشی در انتهای پنجه‌زنی در تیمار بدون آبیاری، 2/6 و در تیمار چهار نوبت آبیاری، 1/10 درصد بود که نشان‌ دهنده تأثیر مثبت محلول‌پاشی در شرایط رطوبتی بالاتر می‌باشد. محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک باعث افزایش غلظت پـرولین نسبت به شاهد بدون محلول‌پاشی شد. بیشترین غلظت پرولین در تیمار محلول‌پاشی در انتهای پنجه‌زنی بود. غلظت پرولین با کاهش دفعات آبیاری افزایش یافت. نتایج بیانگر آن هستند که کاربرد اسید سالیسیلیک در انتهای پنجه‌زنی از طریق بهبود ویژگی‌های بیوشیمیایی، در کاهش عوارض تنش خشکی موثر بوده و در شـرایط آب و خاک مشابه، کاربرد آن در جو توصیه می گردد. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی برهم‌کنش نوع، مقدار و تقسیط کودهای نیتروژنه با تراکم کشت بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد کلزا، آزمایشی در سال زراعی 1398-1397 در منطقه‌ی ششده شهرستان فسا اجرا شد. آزمایش‌ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان دادند که اثر کود بر تعداد خورجین در شاخه‌ی فرعی و بوته در سطح 5 درصد معنی‌دار بوده و اثر تراکم کاشت بر وزن هزار دانه در سطح 5 درصد و بر عملکرد زیستی، عملکرد دانه و عملکرد روغن در سطح یک درصد، معنی‌دار شده است. استفاده از کود سولفات آمونیوم (زیر توصیه‌ی کودی) در مراحل ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، بیشترین تعداد خورجین در شاخه‌ی فرعی (6/48 عدد در هر شاخه‌ی فرعی) و تعداد خورجین در هر بوته (5/73 عدد در بوته) را داشت. بیشترین عملکرد زیستی و عملکرد دانه (به ترتیب 12840 و 4258 کیلوگرم در هکتار)، در تراکم کاشت 50 بوته در متر مربع به دست آمد. تراکم 50 و 70 بوته در متر مربع از نظر عملکرد دانه، تفاوت معنی‌داری با هم داشتند. بر اساس نتایج این پژوهش، تراکم 50 بوته در متر مربع و نیز استفاده از کود سولفات آمونیوم در مراحل ساقه‌دهی و غنچه‌دهی، بیشترین عملکرد کلزا را به همراه داشته است. تفاصيل المقالة