تاثیر تنش کم آبیـاری، براسینواستروئید و آسکوربیک اسید بر رنگیزه های فتوسنتزی و برخی از متابولیت های سازگاری گل همیشه بهار طی آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی و آزمایشگاه دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1393 بررسی گردید. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار تنش کم آبیاری در دو سطح (50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (شاهد) و 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر (تنش کم آبیاری)) به عنـوان عامل اصلی و تیمارهای براسینواستروئید (7-10، 8-10 و صفر مولار) و آسکوربیک اسید ( 10 میلی مولار و صفر (شاهد)) نیز به صورت فاکتوریل به عنوان عوامل فرعی در نظرگرفته شدند. نتایج نشان داد که تنش کم آبیاری، کاربرد براسینواستروئید و آسکوربیک اسید موجب افزیش درصد اسانس، کربوهیدرات، کاروتنوئیدها و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز شد. همچنین، تنش آبی، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، لیزین و متیونین را کاهش داد. با این حال، کاربرد براسینواستروئید و آسکوربیک اسید توانست آسیب های ناشی از تنش را تخفیف داده و میزان کلروفیل های a، b و کل را افزایش دهد. کاربرد آسکوربیک اسید در شرایط تنش به جلوگیری از کاهش بیشتر لیزین و متیونین کمک کرد. با توجه به این نتایج، به نظر می رسد استفاده از آسکوربیک اسید و براسینواستروئید با کمک به سیستم دفاعی از تخریب کلروفیل ها جلوگیـری کرده و موجب افزایش تحمل به تنش خشکی شـده است. همچنین، به نظر می رسد کاربرد براسینواستروئید می تواند در بهبود خاصیت دارویی همیشه بهار مؤثر گردد. تفاصيل المقالة

سیستم های مقاومتی گیاهان از جمله گندم در مقابل تنش ها توسط روش های متعددی از جمله مواد شیمیایی مانند نانوکلات پتاسیم تحریک می گردد. به منظور بررسی پروفیل پروتئینی گندم تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. فاکتور اول شامل تنش خشکی در سه سطح (85، 60 و 35 درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دوم سه رقم گندم (زاگرس، چمران و کوهدشت) و فاکتور سوم سه سطح نانوکلات پتاسیم با غلظت های (صفر، 25، 45 و 65 ppm) بودند. تنش کم آبی در مرحله ی سه برگچه ای بر اساس ظرفیت زراعی به گلدان ها اعمال و سه روز پس از آن، نانوکلات پتاسیم با غلظت های مشخص روی برگ های گندم محلول پاشی شدند. بررسی ها نشان دادند در اثر تیمار نانوکلات پتاسیم غلظت اسید آمینه پرولین و کربوهیدرات که در مکانیسم های دفاعی گیاه نقش اساسی دارند، افزایش یافتند. میزان فعالیت کاتالاز و پلی فنل اکسیداز با افزایش غلظت نانوکلات پتاسیم کاهش و برعکس میزان فعالیت پراکسیداز افزایش یافت. نتایج حاصل از مطالعات پروتئومیکسی با استفاده از الکتروفورز دو بعدی نشان داد که بروز پروتئین های مؤثر که ناشی از نانوکلات پتاسیم در ارتباط مستقیم با سیستم دفاعی به صورت لکه های 11، 6، 5، 14 و 19 ظاهر شدند. پروتئین های بیان شده در این آزمایش شامل برخی از آنزیم های سیستم دفاعی مانند آسکوربات پراکسیدازها، گلوتاتیون s ترانسفرازها و پروتئین های شوک حرارتی بودند. همچنین، آنزیم های کلیدی چرخه گلیکولیز و چرخه تری کربوکسیلیک اسید شامل ایزوسیترات دهیدروژناز، تریوزفسفات ایزومراز، فسفوگلیکونات دهیدروژناز، گلیسرآلدهید 3 فسفات دهیدروژناز، فروکتوز بیس فسفات بیان شدند این امر نشانگر این موضــوع می باشد که تیمار نانوکلات پتاسیم، سطح گلوکز، فروکتـوز و سـاکارز و فـراوانی سـایر آنزیم های مرتبط با تنش های زیستی و غیر زیستی را افزایش می دهد. تفاصيل المقالة

خشکی می تواند اثر شدیدی بر رشد گیاهان داشته باشد. به منظور بررسی اثر کاربرد براسینواسترویید در تحمل به تنش کم آبی سرخارگل آزمایشی به‌صورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در شهرستان مهاباد اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل رژیم آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح (آبیاری پس از 70، 120 و 170 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A)، کاربرد سورفکتانت (در دو سطح بدون و با غلظت نیم لیتر در هکتار) به عنوان فاکتور فرعی و محلول پاشی 24-اپی براسینواسترویید (در سه سطح شاهد (صفر)، 8-10 و 7-10 مولار) به عنوان فاکتور فرعی فرعی بودند. در این پژوهش صفات رنگدانه های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل)، رنگدانه های کمکی (کارتنوئیدها، آنتوسیانین ها، فلانوئیدها و ترکیبات فنلی)، شاخص سبزینگی، هدایت روزنه ای، میزان مالون دی آلدهید، عملکرد اقتصادی (عملکرد ساقه، برگ و گل)، درصد اسانس و عملکرد اسانس اندازه گیری شدند. براسینواسترویید موجب کاهش اثرات مخرب تنش بر میزان کلروفیل a شد. تنش آبی میزان کلروفیل a را 28 درصد کاهش داد. با کاربرد براسینواسترویید (7-10 مولار) میزان تغییرات کلروفیل 35 درصد افزایش داشت. تنش آبی شاخص سبزینگی را 25 درصد کاهش داد. با کاربرد براسینواسترویید (7-10 مولار) شاخص سبزینگی 8 درصد افزایش یافت. کاربرد براسینواسترویید (7-10 مولار) موجب افزایش میزان کارتنوئیدها، آنتوسیانین ها و فلانوئیدها به ترتیب 17، 59 و 50 درصد شد. استفاده از غلظت 7-10 مولار براسینواسترویید در شرایط تنش باعث افزایش 13 درصدی در هدایت روزنه‌ای در مقایسه با عدم استفاده از آن گردید. نتایج رگرسیونی پیش بینی عملکرد نشان داد، هدایت روزنه ای، میزان مالون دی آلدهید و میزان کلروفیل a نقش مهمی در پیش بینی عملکرد دارند. نتایج این پژوهش نشان داد که تنش کم‌آبی سهم تعیین‌کننده‌ای بر کاهش فاکتورهای اساسی در رشد سرخارگل دارد؛ اما کاربرد براسینواسترویید و محلول سورفکتانت تحمل به تنش کم‌آبی را در این گیاه دارویی افزایش داد. تفاصيل المقالة

جهت بررسی اثر تنش کم آبی و کاربرد تنظیم کننده رشد براسینواستروئید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گلرنگ بهاره، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش خشکی در سه سطح آبیاری، پس از 80 میلی‌متر (آبیاری نرمال)، 120 میلی‌متر (تنش ملایم) و 160 میلی متر (تنش شدید) تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A به عنوان عامل اصلی و سه رقم گلرنگ بهاره (گلدشت، سینا خاردار و فرامان) و دو سطح تنظیم کننده رشد براسینواستروئید (شاهد و مصرف 7-10 مولار) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش هدایت روزنه ای، سرعت فتوسنتز،CO2 زیر روزنه ای، کارآیی مصرف آب، شاخص SPAD و پروتئین محلول برگ، میزان تعرق و عملکرد دانه گردید. در آبیاری پس از80 میلی متر تبخیر از تشتک، حداکثر مقادیر تعرق و هدایت روزنه‌ای به رقم فرامان، CO2زیر روزنه ای به رقم سینا خاردار و شاخص SPAD به رقم گلدشت مربوط بودند. در تنش ملایم حداکثر میزان تعرق و هدایت روزنه‌ای به رقم گلدشت و بالاترین مقدار CO2زیر روزنه ای به رقم سینا خاردار تعلق داشتند. در تنش شدید، حداکثر مقادیر تعرق، هدایت روزنه، شاخص SPAD وCO2 زیر روزنه‌ای در رقم گلدشت مشاهده شد. به نظر می‌رسد در منطقه اردبیل، رقم گلدشت در هر دو تنش خشکی ملایم و شدید دارای تحمل بهتری نسبت به دو رقم دیگر است. تفاصيل المقالة