زمینه و هدف: مطالعه حاضر، به منظور بررسی تأثیر غلظت کادمیوم (Cd) بر روی میزان آهن خون کپور معمولی انجام شد. روش بررسی: نمونه برداری به صورت تصادفی به وسیله تور کششی از استخر پرورشی واقع در بابل انجام شد. ابتدا ماهیان طی 48 ساعت با شرایط آزمایشگاه سازگاری یافته و سپس در قالب 4 گروه شامل گروه شاهد و سه گروه آزمون با غلظت متفاوت (mg/L 296/4 = mg/L, A 127/7 = mg/L,B 656/8 = C) قرار گرفتند. تعداد آکواریم ها 12 عدد و تعداد ماهیان هرآکواریم 12 قطعه بود. در طول آزمایش سعی شد تا شرایط محیطی یکسانی برای تمامی آکواریم ها لحاظ گردد. خون گیری از ماهیان در زمان 48، 72 و 96 ساعت از ورید دمی و قلب انجام شد. غلظت کادمیوم و آهن خون پس از هضم اسیدی نمونه های خونی به وسیله ماکروویو، با دستگاه ICP-OES اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین وزنی و طولی (طول کل) ماهیان به ترتیب 6/163 گرم و 6/23 سانتی متر بود. در این مطالعه مشخص گردید که میزان جذب کادمیوم در زمان های بیشتر، متمایزتر می باشد و به طور کلی افزایش معنی داری (3=n ;05/0 >P) در طول زمان در غلظت های کادمیوم خون (در مقایسه با شاهد) مشاهده می شود که چون خون به عنوان ناقل عمل می کند و محل انتقال فلزات سنگین چون کادمیوم به ارگان های هدف می باشد، روند مشخصی ندارد. بحث و نتیجه گیری: با رد فرضیه " غلظت یون کادمیوم با تداخل با آهن خون ماهی کپور معمولی تاثیر معنی داری بر کاهش میزان آهن موجود در خون دارد"، ارتباط معنی داری (3=n ;05/0 >P) بین افزایش کادمیوم جذب شده در خون و تغییرات آهن خون مشاهده نشد که می توان نتیجه گرفت احتمالاً جایگزینی و تداخل کادمیوم با آهن خون در گردش خونی رخ نمی دهد و تغییرات آهن خون در طول آزمایش تاثیر غلظت کادمیوم، احتمالاً به دلیل ایجاد تغییرات فیزیولوژیک ناشی از استرس در خون ماهی می باشد. تفاصيل المقالة

زمینه و هدف: با توجه به سود سرشار ناشی از تجارت ماهیهای زینتی تحقیقات بسیاری در مورد چگونگی پرورش و نگهداری آنها صورت پذیرفته است. این تحقیق به منظور بررسی شرایط بهینه رشد و بازماندگی نوزاد فرشته ماهی (Pterophyllum Scalar) و معرفی غذا و دمای مطلوب برای پرورش آن انجام شد. روش بررسی: در این تحقیق تیمارهای غذایی شامل پودر خشک کرم خونی، سیست دکپسوله آرتمیا و پودر خشک کرم خونی همراه با سیست دکپسوله آرتمیا بود در سه شرایط دمایی 27، 29 و 31 درجه سانتی‌گراد برروی رشد و بقا نوزاد فرشته‌ماهی بررسی گردید. برای هر یک از جیره‌های سه تکرار انجام شد. بدین منظور 27 آکواریوم به ابعاد Cm 30 × 40 × 60 به تیمارها اختصاص داده شد. یک تیمار شاهد با دمای 28 درجه سانتی‌گراد و غذای پولکی برای گروه شاهد استفاده گردید و میزان رشد بازماندگی نوزادان فرشته ماهی طی مدت 30 روز مورد بررسی قرار گرفت. طی این مدت سایر فاکتورها شامل pH و میزان اکسیژن محلول و غیره برای همه تیمارها یکسان و مشابه بود . یافته ها: حد اکثر میانگین تغییرات طول و وزن (رشد) نوزادان فرشته ماهی مربوط به تمار دمایی 31 درجه سانتیگراد و غذای سیست دکپسوله آرتمیا همراه با کرم خونی خشک پودر شته و حداقل آن مربوط به تیمار دمایی 27 درجه سانتیگراد و غذای سیست دکپسوله آرتمیا می باشد. حد اکثر میانگین درصد بازماندگی مربوط به تیمار دمایی 31 درجه سانتیگراد و غذای سیست دکپسوله آرتمیا همراه با کرم خونی خشک پودر شته با مقدار 877/0 212/81 و حداقل آن مربوط به تیمار با مقدار 0 182/38 می باشد. نتایج: دمای مناسب برای رشد و بقای نوزادان این ماهی 31 درجه سانتی‌گراد است و با افزایش دما، وزن ماهی نیز افزایش یافته است ولی طول نوزادان در تیمارهای دمایی اختلاف معنی‌داری نداشت . همچنین علاوه بر دما، تنوع و نوع جیره غذایی در رشد و بازماندگی نوزادان تأثیر بسزایی دارد. دما و نوع غذا در تغییرات طول و وزن نوزادان به طور توأم نیز مؤثر بوده است. همچنین با افزایش دما، میزان بقا نیز افزایش می‌یابد و در آکواریوم‌هــا بـا دمــای 31 درجه سانتی‌گراد، درصد بقا نسبت به سایر تیمارهای دمایی بیشتر بوده است. همچنین درصد بقا در دمای 28 درجه سانتی‌گراد کمتر از دمای 27 درجه سانتی‌گراد، بود که این موضوع به علت نوع تغذیه می‌باشد و آشکار می‌سازد که علاوه بر دما، نوع غذا نیز در میزان بقای نوزادان تأثیر داشته و از تعداد تلفات کاست . تفاصيل المقالة