در راستای کشاورزی پایدار، آزمایشی با استفاده از کود زیستی فسفاته بارور2 و قارچ میکوریزا همراه با مصرف اسید هیومیک روی صفات زراعی و عملکرد دانه آفتابگردان در مزرعه‌ای واقع در شهرستان چایپاره انجام گرفت. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار طی سال 1397 اجرا شد. فاکتور اول اسید هیومیک در دو سطح (عدم مصرف و مصرف خاکی 10 کیلوگرم در هکتار اسید هیومیک) و فاکتور دوم کود فسفره در شش سطح (عدم مصرف کود، کود زیستی فسفاته بارور2، قارچ میکوریزا آربوسکولار، کود زیستی فسفر بارور2 به همراه قارچ میکوریزا ، کود زیستی فسفر بارور2 به همراه قارچ میکوریزا و 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل، 200 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تأثیر اسید هیومیک روی ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه به میزان 98/2439 کیلوگرم در هکتار از تیمار مصرف اسید هیومیک حاصل شد. تأثیر کود فسفره نیز روی ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه و عملکرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه به میزان 6/2789 کیلوگرم در هکتار در تیمار کود زیستی فسفاته بارور2 به همراه قارچ میکوریزا و 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل مشاهده شد. بنابراین جهت کاهش مصرف کود شیمیایی و حفظ محیط زیست تیمار کود زیستی فسفاته بارور 2 به همراه قارچ میکوریزا و 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل توصیه می شود که در اثر آن حدود 50 درصد در مصرف کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل صرفه جویی می‌گردد. تفاصيل المقالة

در راستای تحقق کشاورزی پایدار، آزمایش هایی به صورت کشت مخلوط سیب‌زمینی و لوبیا چیتی به روش جایگزینی و افزایشی در سال های زراعی 1385 و 1386 درایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. آزمایش ها به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و3 تکرار انجام شدند. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت های 1:2 و 1:3 سیب زمینی و لوبیا چیتی (سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و لوبیـا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع)، 4 کشت مخلوط افـزایشی سیب زمینی (با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع) و لوبیا چیتی (با تراکم های 5.3 و 10.6 بوته در متر مربع)، همراه با 2 کشت خالص سیب زمینی با تراکم های 4.7 و 5.3 بوته در متر مربع و 2 کشت خالص لوبیا چیتی با تراکم های 45 و 55 بوته در متر مربع بودند. در مورد سیب زمینی، بالاترین عملکرد غده در بوته، عملکرد غده در واحد سطح (متر مربع)، اندازه غده، میانگین وزنی غده، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی مشاهده شد. در مورد صفات مربوط به لوبیا چیتی، بالاترین عملکرد دانه لوبیا چیتی در واحد سطح در تیمارهای کشت مخلوط جایگزینی و بیشترین عملکرد دانه در بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعابات در بوته، در تیمارهای کشت مخلوط افزایشی مشاهده شد. در ارزیابی تیمارهای کشت مخلوط بالاترین مقدار نسبت برابری زمین (LER) در هر دو سال، به ترتیب 1.27 و1.25، به تیمار کشت مخلوط جایگزینی 1:2 (66 درصد سیب زمینی با تراکم 5.3 بوته در متر مربع + 34 درصد لوبیا چیتی با تراکم 55 بوته در متر مربع) تعلق داشت. در نتیجه، این ترکیب از نظر اقتصادی توصیه می شود. تفاصيل المقالة

به منظور بررسی روش های کاهش مصرف آب تحت شرایط تنش خشکی در زاعت لوبیا چیتی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در شهرستان سلماس طی سال 1397 انجام گردید. فاکتور اصلی قطع آبیاری در 3 سطح (آبیاری مطلوب، قطع آبیاری از آخر مرحله گلدهی، قطع آبیاری از آخر مرحله نیام بندی) و فاکتور فرعی روش های کاهش مصرف آب در 5 سطح شامل (شاهد، سوپر جاذب، قارچ میکوریزا، کود نانو پتاسیم و پیش تیمار بذر با پراکسید هیدروژن) در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر قطع آبیاری و روش های کاهش مصرف آب روی عملکرد، اجزای عملکرد، کارآیی مصرف آب، کلروفیل کل و میزان پرولین معنی دار بود. همچنین، اثر متقابل فاکتورهای قطع آبیاری و روش های کاهش مصرف آب بر عملکرد دانه، کارآیی مصرف آب و میزان پرولین معنی دار گردید. با آنکه بیشترین عملکرد دانه به میزان 2133/24 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار آزمایشی اثر متقابل آبیاری مطلوب همراه با مصرف پلیمر سوپر جاذب بود ولی مشاهده شد که عملکرد دانه در تیمار آزمایشی آبیاری مطلوب و بدون استفاده از روش های کاهش مصرف آب به میزان 1627/21 کیلوگرم در هکتار با تیمار آزمایشی قطع آبیاری در مرحله نیام بندی همراه با مصرف سوپر جاذب به میزان 1564/3 کیلوگرم در هکتار افزایش عملکردی حدود 3/87 درصدی را نشان داد که از نظر آماری معنی دار نبود که این نشانگر صرفه جویی در مصرف آب با استفاده از سوپر جاذب می باشد. همچنین در تیمار آزمایشی قطع آبیاری در مرحله نیام بندی با استفاده از قارچ میکوریزا نسبت به تیمار آزمایشی آبیاری مطلوب، عملکرد دانه 12/3 درصد کاهش یافت که آن نشان دهنده تاثیر بیشتر سوپر جاذب در جلوگیری از کاهش عملکرد دانه نسبت به قارچ میکوریزا در شرایط تنش خشکی می باشد. همچنین، کارایی مصرف آب در تیمار آزمایشی آبیاری مطلوب نسبت به تیمار آزمایشی قطع آبیاری در مرحله نیام بندی همراه با مصرف سوپر جاذب حدود 19 درصد کاهش یافت که نشان دهنده افزایش کارآیی مصرف آب در شرایط تنش خشکی با استفاده از مواد سوپرجاذب می باشد. تفاصيل المقالة

در راستای کشاورزی پایدار و بررسی تاثیر کودهای زیستی و معدنی فسفره همراه با محلول پاشی عناصر ریزمغذی بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چیتی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی هنرستان کشاورزی رهال در شهرستان خوی، طی سال زراعی 1391 انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور و 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول کود فسفره در چهار سطح (شامل عدم مصرف کود به عنوان شاهد، کود زیستی فسفاته بارور-2، کود زیستی فسفاته بارور-2 همراه با مصرف 100 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل و مصرف فقط 200 کیلوگرم در هکتار کود سوپر فسفات تریپل) و فاکتور دوم محلول پاشی عناصر ریزمغذی با کود مایع میکرو در سه سطح (شامل عدم محلول پاشی به عنوان شاهد، محلول پاشی به نسبت 2 در هزار و محلول پاشی به نسبت 4 در هزار) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تأثیر کود فسفره به جز تعداد دانه در نیام و وزن صد دانه، بر ارتفاع بوته، تعداد انشعاب در بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد نیام در بوته، شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در تیمارهای استفاده از کود سوپر فسفات تریپل و استفاده از کود زیستی فسفاته بارور-2 همراه با 50% کود سوپر فسفات تریپل مشاهده شدند و این دو تیمار از نظر عملکرد دانه در یک گروه آماری قرار گرفتند. بنابراین، به منظور کاهش مصرف کود شیمیایی و حفظ منابع محیطی، مصرف کود زیستی فسفاته بارور 2 قابل توصیه است. تاثیر محلول پاشی عناصر ریزمغذی نیز به جز تعداد دانه در نیام و وزن صد دانه بر ارتفاع بوته، تعداد انشعاب در بوته، تعداد نیام در بوته، شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در حالت استفاده از محلول پاشی 4 و 2 در هزار عناصر ریزمغذی مشاهده شد و این دو تیمار از نظر عملکرد دانه در یک گروه آماری قرار گرفتند. تفاصيل المقالة

به منظور تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه‌ای واقع در منطقه ایواوغلی شهرستان خوی در بهار سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول حذف گل آذین در دو سطح شامل حذف و عدم حذف گل آذین و فاکتور دوم اندازه غده بذری در شش سطح شامل 25 تا 35 گرم، 35 تا 45 گرم و 45 تا 55 گرم، 55 تا 65 گرم، 65 تا 75گرم،75 تا 85 گرم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر حذف گل آذین و اندازه غده بذری روی اندازه غده، وزن غده در بوته، تعداد شاخه و برگ‌ در بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد غده معنی دار بود. بیشترین شاخص سطح برگ، به میزان 48/5 در تیمار حذف گل آذین مشاهده شد و عملکرد غده نیز در حالت حذف گل آذین به میزان 68/2 تن در هکتار (15 درصد) افزایش یافت. از نظر اندازه غده بذری نیز بیشترین عملکرد غده به مقادیر 64/22 و 89/21 تن در هکتار به ترتیب از اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم و 75 تا 85 گرم حاصل شد و بین این دو اندازه غده بذری از نظر عملکرد غده، اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. بنابراین حذف گل آذین به علت از بین بردن یک مخزن بی مصرف در افزایش عملکرد موثر بوده و همچنین جهت صرفه جویی در مصرف بذر و کاهش هزینه، اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم توصیه می‌گردد. تفاصيل المقالة

یه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبت‌های 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکم‌های 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) همراه با 2 تیمار کشت خالص آفتابگردان (6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) و 2 تیمار کشت خالص ذرت ( 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر کشت مخلوط روی ارتفاع بوته آفتابگردان، قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در بوته معنی دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت مخلوط تعلق داشت. اثر کشت مخلوط روی تعداد دانه در ردیف ذرت، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته معنی‌دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت خالص تعلق داشت. بالاترین نسبت برابری زمین (LER) (16/1) از تیمار 66% آفتابگردان با تراکم 6/6 بوته در متر مربع + 34% ذرت با تراکم 6/6 بوته در متر مربع به دست آمد. این دو محصول با کارایی بیشتری از منابع محیطی استفاده کردند و بنابراین این تیمار، به عنوان بهترین الگوی کشت مخلوط به این منطقه قابل توصیه است. تفاصيل المقالة

این آزمایش به منظور بررسی اثرات تراكم كاشت و محلول¬پاشی اوره روي عملكرد و درصد پروتئین گندم دوروم رقم آريا، در سال زراعي90-1389 در مزرعه ای واقع در 20 کیلو متری شمال شرقی شهرستان خوی به¬صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با دو عامل و سه تكرار اجرا شد. تراكم كاشت به عنوان عامل اول در 3 سطح (300، 400 و 500 بوته در متر مربع) و محلول پاشی نيتروژن به عنوان عامل دوم در 4 سطح (شاهد، مرحله پنجه زنی، مرحله ساقه روی و مرحله گلدهی) در نظر گرفته شدند. نتايج نشان دادند كه اثر تراكم كاشت بر ارتفاع بوته، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، طول سنبله، تعداد سنبلچه در سنبله، درصد پروتئین دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. بيشترين عملكرد دانه به میزان 9/6 تن در هکتار از تراكم 500 بوته در متر مربع و کمترین عملكرد دانه نیز به میزان 19/5 تن در هکتار از تراكم 300 بوته در متر مربع بدست آمد. اثر محلول پاشی اوره نیز روی صفات مذکور به غیر از وزن هزار دانه معنی دار بود. بيشترين عملكرد دانه به میزان 74/6 تن در هکتار با محلول پاشی اوره در مرحله پنجه زنی مشاهده شد که نسبت به شاهد عملکرد دانه حدود 10 درصد افزایش یافت. در این آزمایش بیشترین درصد پروتئین دانه از تراکم 300 بوته در متر مربع و محلول¬پاشی اوره در مرحله گلدهی حاصل شد. تفاصيل المقالة

به¬منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی نیتروکسین و فسفاته بارور 2 بر ویژگی‌های زراعی کنجد، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار در سال زراعي 1393 در شهرستان خوي اجرا گردید. عامل اول فسفر در 3 سطح (شاهد، کود زیستی فسفاته بارور 2 همراه با 100 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل و 200 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل) و عامل دوم نیتروژن در 4 سطح (شاهد، نیتروکسین همراه با 100 کیلوگرم در هکتار اوره، نیتروکسین همراه با 150 کیلوگرم در هکتار اوره و 200 کیلوگرم در هکتار اوره) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تاثیر کودهای زیستی فسفر بارور 2 و نیتروکسین روی ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، درصد روغن دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی دار بودند. بیشترین عملکرد دانه به ترتیب به میزان های 4/1274 و 5/1232 کیلوگرم در هکتار در تیمارهای 200 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل و فسفاته بارور 2 همراه با 100 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل مشاهده شد. در مورد کود بیولوژیک نیتروکسین نیز بیشترین عملکرد دانه به ترتیب به میزان های 83/1264 و 12/1246 کیلوگرم در هکتار در تیمارهای با مصرف 200 کیلوگرم در هکتار اوره و مصرف 150 کیلوگرم در هکتار اوره همراه با نیتروکسین مشاهده شد. طبق نتایج این آزمایش با استفاده از کود زیستی فسفاته بارور 2 مصرف کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل به میزان 50 درصد و همچنین با مصرف کود زیستی نیتروکسین، مصرف کود شیمیایی اوره به میزان 25 درصد کاهش یافت. تفاصيل المقالة

در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی و جلوگیری از آلودگی محیط زیست، آزمایشی با استفاده از کود زیستی نیتروکسین و روش کاشت روی عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار در سال 1393 در شهرستان چایپاره اجرا شد. فاکتور اول روش کاشت در دوسطح (کرتی و جوی پشته¬ای) و فاکتور دوم کود نیتروژنه در شش سطح (شاهد، کود زیستی زیستی نیتروکسین، کود زیستی زیستی نیتروکسین همراه با 50 کیلوگرم کود شیمیایی اوره، کود زیستی نیتروکسین همراه با 100 کیلوگرم کود شیمیایی اوره، کود زیستی نیتروکسین همراه با 150 کیلوگرم کود شیمیایی اوره ، 200 کیلوگرم کود شیمیایی اوره) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تأثیر کود نیتروژنه روی ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر طبق، وزن صد دانه، تعداد دانه در طبق و عملكرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در تیمارهای استفاده کامل از کود شیمیایی اوره و استفاده از کود زیستی نیتروکسین همراه با 150کیلو گرم کود شیمیایی اوره مشاهده شد و این دو تیمار از نظر عملکرد دانه در یک گروه آماری قرار گرفتند که جهت کاهش مصرف کود شیمیایی و حفظ محیط زیست تیمار کود زیستی نیتروکسین همراه با 150کیلو گرم کود شیمیایی اوره توصیه می شود که در اثر آن 25 درصد در مصرف کود شیمیایی اوره صرفه جویی می گردد. تاثیر روش کاشت به جز ارتفاع بوته، بر قطر ساقه، قطر طبق، وزن صد دانه، تعداد دانه در طبق و عملكرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه به میزان 08/599 گرم در متر مربع در حالت روش کاشت جوی پشته¬ای مشاهده شد.درحالت کشت جوی پشته نسبت به کرتی، گیاه با کارایی بیشتری از منابع محیطی استفاده می کند، و عملکرد دانه در کشت جوی پشته نسبت به کرتی حدود 20 درصد افزایش یافت. تفاصيل المقالة

به منظور ارزیابی تاثیر تاریخ کاشت روی عملکرد و اجزا عملکرد ارقام سویا یک آزمایش در شهرستان سلماس در سال 1390 اجرا شد. فاكتور اول، تاريخ كاشت در چهار سطح شامل 25 ارديبهشت، 10 خرداد، 25 خرداد و 10 تیر و فاكتور دوم، رقم در سه سطح شامل ويليامز، L17 و زان در نظر گرفته شدند. صفات مورد اندازه گيري شامل، وزن صد دانه، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام ، تعداد انشعاب در بوته، درصد روغن و عملكرد دانه بودند. تجزيه واریانس داده ها نشان داد كه اثر تاريخ كاشت بر وزن صد دانه، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام ، تعداد انشعاب در بوته، درصد روغن و عملكرد دانه معني دار بود و با تأخير در كاشت همه صفات اندازه گيري شده كاهش يافتند و بیشترین عملکرد دانه به میزان 4/333 گرم در مترمربع در تاريخ كاشت 25 ارديبهشت ماه مشاهده گردید. اثر رقم نیز بر صفات مورد آزمون به غير از تعداد دانه در نیام معنی دار شد و بیشترین عملکرد دانه به میزان 4/235 گرم در مترمربع از رقم زان حاصل شد. تفاصيل المقالة