مقدمه: جنس آرکوباکتر همراه با کمپیلوباکتر در خانواده کمپیلوباکتریاسه قرار دارد .آرکوباکترها باکتری های گرم منفی، بدون اسپور و میکروآئروفیلیک هستند که به وسیله رشد در حضور اکسیژن و دماهای پایین از جنس کمپیلوباکتر متمایز می شوند. این باکتری ها میله ای، به و یا مارپیچی شکل هستند. Sشکل آرکوباکتر بوتزلری رایج ترین گونه این جنس است به عنوان پاتوژن زئونوز و نوظهور شناخته شده است. هدف اصلی از این مطالعه ارزیابی فراوانی آرکوباکتر بوتزلری از گوشت ماکیان عرضه شده در مراکز فروش در شهرستان تنکابن بود. مواد و روش ها: جهت جداسازی از تکنیک استاندارد کشت و به منظور تعیین هویت و شناسایی از تست های فنوتایپینگ استفاده گردید. با و تکثیر ژن اختصاصی PCRاستفاده از آزمون آرکوباکتر تایید تست های فنوتایپینگ صورت پذیرفت. یافته نمونه گوشت ماکیان از خرده فروشی 95 ها: در مجموع های تنکابن جمع آوری و با هدف بررسی حضور گونه آرکوباکتر بوتزلری مورد آزمایش قرار گرفتند. بر پایه آزمون %) به 12/63 نمونه مورد مطالعه ( 95 نمونه از 12 های کشت آرکوباکتر بوتزلری آلوده بودند. هم چنین نتایج فنوتایپینگ را تائید نمود. PCRتکنیک نتیجه گیری: گرچه این باکتری تقریباً از تمامی مخازن محیطی جدا شده است، اما میتوان ماکیان را مخازن اصلی آرکوباکتر ها دانست. از این رو حضور این باکتری بیماریزا در گوشت ماکیان منطقه مورد تحقیق می تواند احتمال انتقال این عامل بیماری زا را به انسان از طریق مصرف محصولات غذایی افزایش دهد. تفاصيل المقالة

اسطوخودوس با نام علمی Lavadul angustifelia از تیره نعناعیان می‌باشد که از عصاره و اسانس این گیاه در طب سنتی استفاده فراوانی می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات ضد باکتری عصاره‌های الکلی و آبی گیاه اسطوخودوس بر روی برخی باکتری‌های پاتوژن صورت گرفت ابتدا عصاره‌های الکلی و آبی گیاه اسطوخودوس با روش سوکسله تهیه شده و سپس غلظت‌‌های 100 تا 39/0درصد از این عصاره تهیه و تاثیر آن‌ها بر روی سویه‌های استاندارد باکتری‌های باسیلوس سوبتیلس ، استرپتوکوکوس موتانس ، لیستریا منوسیتوژن ، یرسینیا اینتروکولیتیکا و سالمونلا اینتریتیدیس با روش‌ انتشار از چاهک مورد بررسی قرار گرفت . حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد و غلظت کشندگی عصاره‌ها بر روی باکتری‌های مورد مطالعه به روش میکروتیتر پلیت با احیاء رنگ رزازورین اندازه گیری شد.یافته‌ها نشان دادند که عصاره الکلی و آبی گیاه اسطو خودوس اثر باز دارندگی و مهار کنندگی قابل ملاحظه‌ای بر روی هر پنج باکتری مورد آزمایش دارند و هر چقدر میزان غلظت عصاره‌های الکلی و آبی افزایش یابد اثر باز دارندگی نیز بیشتر می‌شود . همچنین هر دو عصاره ( آبی و الکلی ) بر روی باکتری‌های گرم مثبت تاثیر بیشتری داشتند بطوری که بیشترین تاثیر بر باکتری باسیلوس سوبتیلس و کمترین بر روی باکتری سالمونلا اینتریتیدیس مشاهده شد. شدت باز دارندگی و کشندگی عصاره الکلی از عصاره آبی بیشتر بود عصاره‌های اسطو خودوس ، اثرات مهار کنندگی قابل ملاحظه‌ای بر باکتری های پاتوژن به خصوص باکتری‌های گرم مثبت دارند از این رو می‌توان از آن‌ها در مبارزه با بیماری‌های ناشی از باکتری‌ها استفاده کرد . تفاصيل المقالة

یرسینیا انتروکولیتیکا از مهم‌ترین باکتری‌های منتقل شونده از راه مواد غذایی است که باعث ایجاد بیماری یرسینیوزیس می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی‌ گوشت و احشاء خوراکی مرغ عرضه شده در شهرستان اردبیل‌ ‌به یرسینیا انتروکولیتیکا و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها انجام شد. در این مطالعه توصیفی-مقطعی طی فصول بهار و تابستان سال 1395، تعداد 344 نمونه شامل 264 نمونه گوشت مرغ و 80 نمونه احشاء به‌صورت تصادفی انتخاب و با روش استاندارد ملی ایران از نظر آلودگی به یرسینیا انتروکولیتیکا مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها به روش کربی-باوئر بررسی‌شد. یافته‌های تحقیق نشانگر آلودگی 34/22 درصدی نمونه‌های گوشت مرغ و 5/37 درصدی احشاء به یرسینیا انتروکولیتیکا بودند. در بررسی الگوی آنتی‌بیوگرام جدایه‌ها بیش‌ترین مقاومت به آمپی‌سیلین با 74/84 درصد مشاهده شد. سپس سفالوتین با 49/69 درصد و سفالکسین با 4/64 درصد مقاومت، قرار داشتند. در مقابل مقاومت نسبت به کلرامفنیکل و سیپروفلوکساسین دیده نشد. با توجه به آلودگی بالای گوشت و احشاء خوراکی مرغ به یرسینیا انتروکولیتیکا و وجود سویه‌های مقاومت به آنتی‌بیوتیک، اعمال راه‌کارهای بهداشتی جهت کاهش آلودگی گوشت مرغ به یرسینیا انتروکولیتیکا و استفاده اصولی از آنتی‌بیوتیک‌ها در صنعت پرورش طیور، برای جلوگیری از گسترش سویه‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک و انتقال آن‌ها به زنجیره غذایی انسان ضروری می‌باشد. تفاصيل المقالة

با توجه به رویکرد مردم به مصرف محصولات غذایی فاقد مواد نگهدارنده و یا دارای مواد نگهدارنده طبیعی، امروزه استفاده از عصاره های گیاهی به‌عنوان نگهدارنده مواد غذایی به‌جای مواد شیمیایی رونق یافته است. این مطالعه با هدف تعیین اثر غلظت‌های مختلف عصاره الکلی گیاه سیر (Allium sativum) بر روی سویه های استاندارد باکتری‌های سالمونلا اینتریتیدیس، باسیلوس سوبتیلیس، لیستریا مونوسیتوژنز و یرسینیا اینتروکولتیکا با روش انتشار از چاهک در محیط آگار انجام گرفت. حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت باکتری‌کشی عصاره به روش میکروتیترپلیت و با استفاده از رزازورین تعیین گردید. یافته ها نشان دادند که عصاره الکلی گیاه سیر اثر بازدارنده بر روی هر چهار باکتری مورد آزمایش دارد. بیشترین تأثیر بر روی باکتری باسیلوس سوبتیلیس و کمترین تأثیر روی باکتری سالمونلا اینترتیدیس مشاهده شد. حداقل غلظت مهار‌کنندگی رشد باکتری در مورد باسیلوس سوبتیلس با 39/0 و بیشترین مقدار آن در باکتری سالمونلا اینتریتیدیس با غلظت 5/12 میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر مشاهده شد. با عنایت به یافته‌های حاصل از تحقیق حاضر در مجموع می‌توان گفت که عصاره الکلی سیر دارای خاصیت ضدباکتریایی مناسب علیه باکتری‌های مورد مطالعه بود و به‌عنوان یک نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی مختلف می‌تواند مورد ارزیابی قرار گیرد. تفاصيل المقالة