هدف پژوهش حاضر شناسایی و تعیین مؤلفه‌های مرتبط با یادگیری موبایل در نظام آموزش عالی ایران است. تحقیق از نظر هدف کاربردی و به لحاظ نحوۀ گردآوری یافته‌ها کیفی و با استفاده از روش مطالعۀ اسنادی و شیوۀ مروری نظام‌مند انجام شد. برای تحقق هدف مذکور به‌ مرور و منظم گسترۀ پیشینۀ تحقیق (در بازه زمانی 1390 تا 1400) در میان پژوهش‌های منتشرشده در پایگاه‌های اطلاعاتی داخلی نظیر جهاد دانشگاهی، مگ ایران و نورمگز پرداخته شد. سپس بر اساس ملاک‌هایی مانند عنوان پژوهش، چکیده و محتوای آن‌ها، در نهایت از بین 543 پژوهش، 32 مورد انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفت. برای تعیین اعتبار پژوهش از ابزار برنامۀ مهارت‌های ارزیابی اساسی گلین و همکاران (2006) و پایایی آن نیز با استفاده از روش توافق بین دو کدگذار (پژوهشگران و متخصصان حوزۀ یادگیری الکترونیکی و یادگیری موبایل در نظام آموزش عالی) بررسی و با مقدار کاپای 757/0 مورد تأیید قرار گرفت. نتایج حاصل از مرور نظام‌مند منجر به شناسایی 17 مفهوم شد که در قالب 5 مؤلفه طبقه‌بندی شد. یافته‌ها نشان داد که مؤلفه‌های مرتبط با مدرس (دانش، نگرش و مهارت‌های مورد نیاز)، فراگیر (دانش، نگرش و مهارت‌های مورد نیاز)، راهبری کلاس درس (تعامل، روش‌های یادگیری، روش‌های یاددهی، ارزشیابی، محتوا)، سازمان و مدیریت (منابع مالی، منابع اطلاعاتی، فرهنگ‌سازمانی) و فناوری (نرم‌افزار، سخت‌افزار و زیرساخت) در این مطالعات، موردتوجه بیشتری قرار گرفته‌اند. تفاصيل المقالة

ارائه خدمات بهینه به گردشگران یکی از پایه­های اساسی در زمینه جذب و رضایت گردشگران است، چرا که لازمه­ی گریز از پیامدهای نامطلوب گردشگری و دست­یابی به الگوی بهینه توسعه مقصد گردشگری، دسترسی گردشگران به خدمات و تسهیلات گردشگری است. هدف پژوهش حاضر، پهنه­بندی کانون­های گردشگری استان فارس به منظور تعیین مناطق بهینه خدمات گردشگری می­باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و متغیرهای پژوهش شامل 19 شاخص در زمینه خدمات گردشگری بوده که از طریق فن دلفی بدست آمده و سپس با تحلیل سلسله­مراتبی و مدل کوپراس که یکی از مدل­های تصمیم­گیری چندمعیاری است، کانون­های بهینه خدمات گردشگری رتبه­بندی و در نهایت به دو سطح فرا توسعه و فرو توسعه تقسیم­بندی شدند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که قلمرو تحقیق با توجه به جاذبه­های گردشگری متعدد دارای توزیع نامتعادل و نامناسب از لحاظ دسترسی به خدمات گردشگری می­باشند و بخش­هایی همچون بخش مرکزی شیراز، آباده، فسا و نی­ریز که از لحاظ جاذبه­های گردشگری دارای پتانسیل بیشتر بوده به همان نسبت خدمات گردشگری بیشتری را طلب می­کنند و باید برنامه­ریزان و مسئولان امر توجه ویژه­ای به این مناطق نشان دهند، این مناطق را در اولویت توسعه قرار دهند. از سویی بخش­های جنوب و جنوب­ غربی استان همچون محمله، خشت، افزار، پشتکوه و ... با توجه به آب و هوای گرم و خشک و وجود جاذبه­های گردشگری کمتر در اولویت­ آخر از نظر توسعه قرار گرفته­اند. تفاصيل المقالة

      امروزه اشتغال یکی از مهم­ترین شاخص‌های توسعه در کشور به شمار می‌رود و توزیع عادلانه آن از الزامات اساسی توسعه پایدار و هماهنگ است. بحث اشتغال و ابعاد آن بخش‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور را تحت تأثیر قرار داده است. در ایران اشتغال و توزیع عادلانه فرصت‌های آن در نواحی شهری و روستایی یکی از مسائل مهم برنامه­ریزان و سیاست­گذاران است. در این راستا پژوهش حاضر در پی کشف الگوی تغییرات و روند فضائی اشتغال و فعالیت در نواحی روستایی استان اصفهان است. روش پژوهش، تحلیل اکتشافی داده‌ها  [1]ESDAاست و از روش میانگین متحرک فضائی برای کشف الگوها و روندهای فضائی استفاده شده است. تعداد واحدهای همسایگی{60و54و42و30و24و12}k= در نظر گرفته شده‌ است که با توجه به مقایسه الگوهای مختلف دو نوع روند عمومی و محلی را در مقیاس­های مختلف می­توان کشف نمود. داده‌های مورد استفاده در این پژوهش بر اساس آمار نفوس و مسکن سال 1390 برای 1357 نقطه روستایی دارای جمعیت استان اصفهان است. نقشه­های محلی نشان‌دهنده نرخ بالای اشتغال در عمده مناطق روستایی است (12K= و24 K=) و با افزایش میزان K به 60، لکه های نرخ اشتغال پایین واضح‌تر شده و روند عمومی‌تری به خود می‌گیرد. این فرایند برای شاخص‌های نرخ بیکاری، جمعیت شاغل 10 ساله و بیشتر و نیز فعالیت‌های بخش کشاورزی، صنعت و خدمات نیز انجام شد. نتایج بیانگر نابرابری­های فضایی شاخص‌ها در مناطق روستایی و تمرکز عمده فعالیت‌های خدمات و صنعت در نواحی روستایی مجاور مرکز شهر اصفهان است.
1.Exploratory Spatial Data Analysis (ESDA) تفاصيل المقالة