زمینه: یادگیری تلفیقی، الگوی جدیدی در نظام یادگیری است که با درهم‌تنیدن فنّاوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی از یک‌سو و ویژگی‌های آموزش حضوری از سوی دیگر، منجر به‌کارآمدی و اثربخشی آموزش و یادگیری می‌شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر یادگیری تلفیقی بر خلاقیت دانشجویان انجام شده است. روش: روش پژوهش این تحقیق، شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. بدین ترتیب که ابتدا آزمون خلاقیت به هر دو گروه آزمایش و کنترل به صورت پیش‌آزمون داده شد و سپس در پایان‌ترم تحصیلی دوباره از دانشجویان هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که خلاقیت دانشجویان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش یافته است. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، یادگیری تلفیقی به‌عنوان مؤلفه اثرگذار مثبت بر خلاقیت دانشجویان محسوب می‌شود، بنابراین، ضرورت دارد که یادگیری تلفیقی را در تدابیر آموزشی موردتوجه قرار داد. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر به‌کارگیری کارپوشه الکترونیکی بر راهبردهای انگیزشی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه علامه‌طباطبایی که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می‌دادند. نمونه پژوهش شامل دو کلاس از مقطع کارشناسی‌ارشد بود که به صورت در دسترس انتخاب گردیدند. تعداد دانشجویان هر کلاس، 18 نفر و کل تعداد نمونه 36 نفر بودند که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در ابتدای ترم از هردو گروه در شرایطی یکسان پیش‌آزمون به عمل آمد. سپس، گروه آزمایش به مدت یک ترم در معرض سنجش به شیوه‌ کارپوشه الکترونیکی قرار گرفت و در پایان ترم جهت بررسی تغییرات، پس‌آزمون بر هر دو گروه اجرا گردید. برای تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده، از روش تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد که باورهای انگیزشی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش یافته است. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که کارپوشه الکترونیکی یکی از ابزارهای سنجش و آموزش می‌باشد که موجب بهبود باورهای انگیزشی دانشجویان می‌شود. تفاصيل المقالة