هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی مدیریت استرس و تنظیم شناختی هیجان بر استرس ادراک شده و حوادث ناشی از کارکارکنان بهره‌برداری شرکت توزیع برق اصفهان در سال 1397 بوده است. روش پژوهش، تجربی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بهره برداری بود. نمونه بصورت تصادفی ساده به تعداد 60 نفر انتخاب و در هر یک از گروههای آزمایش و کنترل 20 نفر بصورت تصادفی جایگزین شد. ابزار سنجش، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (Cohen et al., 1983)، و پرسشنامه محقق ساخته حادثه ناشی از کار(1397) بود. دو برنامه آموزشی مدیریت استرس و تنظیم شناختی هیجان به مدت 8 جلسه برای گروههای آزمایشی اجرا و گروه کنترل مورد مشاهده قرار گرفت. اندازه‌گیری متغیرها طی 3 نوبت (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) انجام و داده‌ها گردآوری شد. نتایج به کمک آزمونهای آماری آنالیز واریانس مخلوط و مقایسه پسین بن فرونی نشان داد اثر اصلی گروه برای متغیر استرس ادراک شده منفی معنی‌دار است (01/0≥P ). برنامه آموزشی مدیریت استرس بر استرس ادراک شده منفی اثر معنی داری داشت(01/0>P ). در رابطه با متغیر حادثه ناشی از کار، برنامه‌های آموزشی اثر معنی‌داری نداشت. نتایج پژوهش می تواند مبنایی برای آموزش مدیریت استرس و تنظیم شناختی هیجان در سازمان ها باشد. تفاصيل المقالة

چکیدههدف این پژوهش مقایسه اثر بخشی آموزش به روش یادگیری درحد تسلط، یادگیری معنادار و یادگیری الکترونیکی بر مفاهیم پایه ریاضی دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه تجربی (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه ی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی شهراصفهان به تعداد تقریبا 65 هزار دانش آموز در سال تحصیلی1399-1398 بود. حجم نمونه بر اساس روش پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با کروه کنترل به تعداد 200 دانش آموز انتخاب شد که به روش نمونه گیری خوشه‌ای مرحله‌ای، چهار ناحیه به طور تصادفی انتخاب شد , ودر 4 گروه 25 نفره قرار گرفتند. سه گروه یادگیری به روش درحد تسلط، معنادار و هوشمند علاوه بر اینکه در کلاس‌های عادی خود مثل گروه کنترل شرکت کردند به تفکیک هرکدام مداخله خاص خود را دریافت نمودند. ابزار پژوهش امتحان مفاهیم پایه ریاضی بود. قبل و بعد از اتمام جلسات از گروه کنترل و هر 3 گروه آموزشی امتحان مفاهیم پایه ریاضی گرفته شد و بعد از دو ماه پیگیری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل از تحلیل کواریانس استفاده شد و گروه ها از نظر پس آزمون و پیگیری مقایسه شدند. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای فرزندپروری ذهن آگاهانه بر تنیدگی و انعطاف پذیری روانشناختی مادران دانش آموزان دختر نابینا انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربری و از نظر شیوه اجرا نیمه تجربی با طرح نیمه آزمایشی با طرح اندازه گیری مکرر با گروه گواه_کنترل بود. جامعه پژوهش مادران دانش آموزان دختر نابینا بودند که از میان آنها ۷۲ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه ( هر گروه ۲۴ نفر جایگزین شدند). گروه آزمایش ۸ جلسه ۹ دقیقه ای با روش ذهن آگاهی آموزش دید. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تنیدگی والدگری آبیدین(۱۹۹۲) ، انعطاف پذیری روانشناختی بودند و همکاران(۲۰۱۱) تکمیل کردند. داده ها به کمک نرم افزار spss_19 و با روش تحلیل کوواریانس واریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بر بهبود تنیدگی، انعطاف پذیری روانشناختی مادران اثربخش بودند و این نتایج تا مرحله پیگیری هم تداوم داشت(p:0/01). نتایج حاکی از اهمیت ذهن آگاهی در بهبود تنیدگی، انعطاف پذیری روانشناختی مادران میباشد. بنابراین مشاوران مدارس استثنایی میتوانند از روش ذهن آگاهی برای کاهش تنیدگی و افزایش انعطاف پذیری روانشناختی مادران است. تفاصيل المقالة

هدف از انجام پژوهش حاضر اثربخشی آموزش راهبردهای مبتنی بر هوش چندگانه بر سازش یافتگی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر شهرکرد بود. پژوهش به روش نيمه‌آزمایشی با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه¬ی آماری این پژوهش شامل کلیه¬ی دانش¬آموزان پسر پایه ششم شهر شهرکرد در سال تحصیلی 1401-1402 به تعداد 2439 نفر بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 40 نفر از آنها انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. سپس دانش آموزان گروه آزمايش تعداد 12 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش راهبردهای مبتنی بر هوش چندگانه دریافت کردند. ابزار اندازه‌گیری سازش یافتگی پرسشنامه سینها و سینک (۱۹۹۳) و بسته‌ی آموزشی، آموزش راهبردهای مبتنی بر هوش چندگانه آرمسترانگ (2001) بود. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر (طرح آمیخته) تجزیه‌و‌تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد در دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری آموزش راهبردهای مبتنی بر هوش چندگانه نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر متغیر سازش یافتگی داشت. با توجه به یافته‌های به دست آمده، استفاده از آموزش راهبردهای مبتنی بر هوش چندگانه برای بهبود سازش یافتگی کابردی به نظر می‌رسد. تفاصيل المقالة