برخی از مخمرها مانند زایگوساکارومایسس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس هنوز برای تعیین ویژگی های کاربردی و نحوه استفاده در صنایع غذایی و دارویی نیازمند مطالعه بیشتر هستند. هدف از این مطالعه بررسی خواص کاربردی و آنتی اکسیدانی زایگوساکارومایسس بیسپوریس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس جداشده از کامبوجا می باشد. مواد و روش: برای این منظور ظرفیت آنتی اکسیدانی توسط روش رادیکال 1،1-دی فنیل-2-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و خواص کاربردی (زنده مانی تحت شرایط شبیه سازی شده دستگاه گوارش، آبگریزی، تجمع خود به خودی و خواص ضد میکروبی در برابر باکتر های پاتوژن غذا زاد مانند استافیلوکوکوس اورئوس(Staphylococcus aureus)، یرسینیا اینتروکولیتیکا (Yersiniaenterocolitica)، باسیلوس سرئوس (Bacillus cereus) و اشریشیا اکلای (E.coli)) به روش لکه گزاری) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاص از این پژوهش نشان می دهد که زایگوساکارومایسس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس به ترتیب دارای فعالیت آنتی اسیدانی در سطح عالی در حدود 67/67 و 18/69 درصد، ظرفیت تجمع خود به خود حدود 44/92 و 30/87 درصد پس از 24 ساعت و فعالیت آبگریزی بالایی نسبت به زایلین در حدود 51/87 و 127/86 درصد می باشد. همچنین درصد زنده مانی این جدایه ها تحت شرایط مشابه معده به ترتیب حدود 54/87 و 87/88 درصد و تحت شرایط مشابه پانکراتیک 09/97 و 40/94 درصد بوده است. زایگوساکارومایسس بیسپوریس مورد مطالعه در این آزمون در برابر یرسینیا اینتروکولیتیکا دارای فعالیت ضد میکروبی بوده اما هیچ فعالیتی علیه مابقی میکروارگانیسم های مورد آزمون نشان نداده است. با توجه به نتایج نشان داد از این سویه های مخمری که دارای پتانسیل لازم جهت استفاده به عنوان منبع طبیعی آنتی اکسیدان و مکملپروبیوتیکی هستند که می توان پس از انجام آزمون های تکمیلی در تولید محصولات غذایی و دارویی استفاده کرد. تفاصيل المقالة

جداسازی و ارزیابی ویژگی های باکتری های اسید لاکتیک از فراورده های تخمیری سنتی، همواره احتمال مواجهه با جدایه های دارای قابلیت های منحصر به فرد را در پی داشته است. در این مطالعه پس از شناسایی مولکولی جدایه لاکتیکی عمده ترخینه، اثرات ضد باکتریایی و ضد قارچی جدایه مذکور و ترکیبات شبه باکتریوسینی آن در برابر برخی از شاخص های میکروبی غذازاد بر اساس روش های مرجع مورد بررسی قرار گرفت.توالی یابی محصولات واکنش زنجیره ای پلیمراز منجر به شناسایی لاکتوکوکوس لاکتیس به عنوان جدایه لاکتیکی عمده ترخینه شد. جدایه مذکور دارای اثرات ضد باکتریایی مناسبی بود اما تفاوت معنی داری (05/0P<) بین قطر هاله عدم رشد استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلی در حضور این جدایه لاکتیکی وجود نداشت. علاوه بر این، اثر بازدارنده روماند خام به ترتیب نسبت به روماند خنثی و روماند عمل آوری شده جدایه لاکتیکی بر روی هر یک از شاخص های باکتریایی مورد مطالعه بیشتر بود و بیشترین مقدار کاهش جمعیت استافیلوکوکوس اورئوس (91/87 درصد) در حضور روماند خام حاصل از فاز رشد لگاریتمی مشاهده شد. همچنین جدایه لاکتیکی اثر ضد قارچی بیشتری بر آسپرژیلوس فلاووس نسبت به آسپرژیلوس نایجر داشت ولی میزان رشد آسپرژیلوس نایجر در روزهای سوم تا ششم گرمخانه گذاری در مقایسه با آسپرژیلوس فلاووس در حضور ترکیبات شبه باکتریوسینی جدایه لاکتیکی به شکل معنی داری (05/0P<) بیشتر بود.بر اساس نتایج این پژوهش، جدایه لاکتوکوکوس لاکتیس و ترکیبات شبه باکتریوسینی آن از قابلیت استفاده به عنوان کشت آغاز گر در تولید فراورده های تخمیری و یا نگهدارنده زیستی در صنایع غذایی و دارویی برخوردار می باشند. تفاصيل المقالة