نقد فرمالیستی به رویکردی از نقد اطلاق می شود که بین سال های 1915 تا 1930 در روسیه جریان یافت. این حوزه نقد ادبی، ادبیات را از دیدگاه زبان شناسی بررسی می‌کند و اثر ادبی را یک مسألة صرفاً زبانی می داند و فرم و شکل اثر را مبنای تحلیل زیبایی‌شناسی و راه رسیدن به معنای نهفته در اثر ادبی در نظر می گیرد؛ در حقیقت شکل اثر ادبی را آفریننده معنا و مفهوم تلقی می کند. از جمله نظریه پردازان این رهیافت ادبی می توان از رومن یاکوبسن، بوریس آخنبام و ویکتور شکلوفسکی نام برد که از اعضای انجمن زبان شناسی در آن دوران بودند. در این جستار سعی بر آن است که سه غزل از سنایی بر پایه این رهیافت و با تأکید بر دیدگاه های موریس گرامون و رومن یاکوبسن بررسی شود و نشان داده شود که می توان به جنبه هایی از معانی نهفته در یک اثر ادبی، جدا از ساختارهای جامعة نویسنده و همچنین مسائل تاریخی و حتی روانشناسی شخصیت او دست یافت. تفاصيل المقالة

از آنجا که بازرگانان، تجار و اهل ‌کسب در گذشته نقش مهمی در جهت ارتقای رفاه اقتصادی و سطح کیفی جامعه ایفا می‌کردند، از زبان بزرگان ادبی و تاریخی، توصیه‌ها و تعالیمی پراکنده در خلال متون منظوم و منثور زبان فارسی، دربارۀ آن‌ها به چشم می‌خورد. با جمع‌آوری و دسته‌بندی این تعالیم و توصیه‌ها، نه‌تنها می‌توان با چگونگی خریدوفروش بازرگانان در جامعۀ گذشته و نحوۀ تعامل مردم و پادشاه با آن‌ها آشنا شد، بلکه می‌توان سمت‌وسوی این توصیه‌ها و تعالیم را نیز دریافت. بر مبنای این پژوهش که تا قرن هشتم را در بر می‌گیرد، دریافتیم که قدما و بزرگان ما با امر و نهی خودشان، دو جنبۀ فردی و تجاری را مدنظر داشته‌اند که یکی برای تعالی روح و تهذیب نفس بازرگانان و دیگری برای پیشرفت در کار و دوری از ضرر و زیان مفید است. ازاین‌رو در کلام آن‌ها بایدهای فردی و تجاری‌ای همچون خوش‌اخلاق بودن، هشیار و قانع و امانت‌دار بودن، شرایط خریدار و فروشنده، کیفیت و چگونگی کالاها، آگاهی از نیاز شهرها و... دیده می‌شود. علاوه بر این موارد، نبایدهای فردی و تجاری‌ای مانند کم‌فروشی و گران‌فروشی نکردن، سوگند نخوردن و دروغ نگفتن، نسیه ندادن، شریک نداشتن و... نیز در گفتار آن‌ها وجود دارد که با رعایت آن‌ها، دنیا و آخرت بازرگانان و تجار بهبود می‌یابد. تفاصيل المقالة

      شهرنشینی شتابان و افزایش مصرف مواد، کالاها و تولید پسماند، به کاهش سلامت و بهداشت محیطی در شهرها منجر شده است. از آنجایی­که تفکیک از مبدأ روش مناسبی برای کاهش مشکلات حوزة پسماند شهری است، ازاین‌رو، بررسی وضعیت محلات شهری از نظر نماگر‌های تفکیک از مبدأ می‌تواند کمک شایان توجهی به مدیریت پسماند شهری نماید. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و برای گردآوری داده‌های تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده است. قلمرو تحقیق شامل محلات 44 گانة شهرداری اردبیل هستند. با استفاده از روش کوکران 386 واحد ملکی به عنوان حجم نمونه تعیین شد‌ه‌‌اند. نتیجة آزمون پایایی، به روش آلفای کرونباخ، 0.79 محاسبه شده است که پایایی ابزار تحقیق را تأیید می‌کند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، ضریب تغییرات (C.V) و برای رتبه‌بندی محلات از مدل VIKOR استفاده شده است. یافته‌های حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان می‌دهند که تنها حدود 47% از واحدهای ملکی، تفکیک از مبدأ را انجام می‌دهند. نتایج روش ضریب تغییرات هم نشان می‌دهند که مقدار این ضریب در بیش از 70% نماگر‌ها بیش از مقدار 100 است که از این نظر، نماگر‌ها از توزیع همگن برخوردار نیستند. نتایج روش VIKOR نشان می‌دهند که فقط 8/18% از محلات شهر اردبیل از نظر نماگر‌های تفکیک از مبدأ پسماند، وضعیت مطلوبی دارند. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که بیش از 80% محلات شهر اردبیل از نظر تفکیک از مبدأ پسماندها در وضعیت نامطلوب قرار دارند. در پایان تحقیق بر مبنای یافته‌ها و مؤلفه‌های تحقیق، پیشنهادهایی برای تأمین زیرساخت‌ها، آموزش، توانمندسازی شهروندان و اجرای برنامة مدیریت جامع پسماند شهر اردبیل ارائه شده‌اند. تفاصيل المقالة

هدف این پژوهش مرور نظام‌مند مقالات فارسی منتشر شده در نشریات علمی - پژوهشی فارسی با موضوع طراحی محیطی برای پیشگیری ‏از جُرم (سپتد ‏) است. در این پژوهش که از نوع مقطعی و اسنادی است، مقالات منتشر شده طی 20 سال اخیر (98-‏1378) با استفاده از ‏چک لیست استاندارد جی. بی. آی ‎ ‎غربال شده است. در نهایت با استفاده از 8 معیار جی. بی. آی. ، تعداد 38 مقاله انتخاب و در تحلیل نهایی ‏وارد شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهند بیش از 80 درصد مقالات «سپتد» از سال 1390 به این سو، منتشر شده‌اند. واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی ‏با انتشار 8 مقاله (21.05 درصد) و نشریه‌های مدیریت شهری و پژوهشنامة نظم و امنیت انتظامی هر کدام با انتشار 3 مقاله (7.87 درصد)، ‏بیشترین سهم را در انتشار مقالات با موضوع «سپتد» داشته‌اند. از بین مقالات منتشر شده، 45.73 با استفاده از روش اسنادی تهیه شده‌اند. در ‏‏44.73 درصد از مقالات، شهر به عنوان محدوده مطالعاتی انتخاب شده است. رشته‌های جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری با انتشار 13 مقاله (34.21 ‏درصد)، معماری با 11 مقاله (28.95 درصد) و شهرسازی با 7 مقاله (18.42 درصد)، بیشترین سهم را در تولید مقالات داشته‌اند. یافته‌ها نشان ‏می‌دهند که دستة اول از مطالعات (اسنادی)، به معرفی و تشریح «سپتد» پرداخته‌اند. دستة دوم مقالات (پیمایشی) تلاش کرده‌اند از «سپتد» برای ‏اندازه‌گیری میزان امنیت فضاهای شهری استفاده کنند و دستة سوم تلاش کرده‌اند آن را به عنوان یک راهنمای استاندارد شهرسازی تجویز ‏کنند. نتیجه این پژوهش نشان می‌دهد، اغلب مقالات به تکرار، به معرفی «سپتد» ، اصول و نظریه‌های پیرامونِ آن پرداخته‌اند و نظریه‌پردازی ‏مستقل و بومی انجام نشده است. مطالعات آتی می‌توانند به بسط نظریه‌های بومی شهرسازی برای برای کاربست این موضوع در حوزة ‏شهرسازی ایران، متمرکز شوند. ‏ تفاصيل المقالة