چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی از عوامل اصلی مرگ¬ومیر در دنیا می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایره‌ای و تناوبی روی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئسن (SPARC) و فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) در مردان چاق بود. برای این منظور 44 مرد چاق داوطلب بعد از همگن¬سازی بر اساس ویژگی‌های فردی و به روش تصادفی به 4 گروه کنترل (11 نفر)، دایره¬ای (11 نفر)، سنتی (11 نفر) و تناوبی (11 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی¬ها 12 هفته تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایره‌ای و تناوبی را به صورت هر هفته سه جلسه دادند. نمونه خونی قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد و برای آنالیز شاخص‌ها مورد استفاده قرار گرفت. بررسی تعییرات بین گروهی برای BDNF و SPARC نشان داد که بین گروه¬ها اختلاف معنی¬دار وجود دارد (001/0p <). نتایج آزمون بونفرونی برای BDNF نشان داد که بین کنترل با تناوبی (001/0p < ) و کنترل با دایره¬ای (001/0p <) و کنترل با سنتی (012/0p =) تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. همچنین بررسی تغییرات درون گروهی نشان داد که مقادیر BDNF در گروه‌های تمرین سنتی (008/0p =)، گروه تمرین دایره‌ای (001/0p <) و گروه تمرین تناوبی (001/0p < ) افزایش معنی‌دار وجود دارد. نتایج آزمون بونفرونی برای SPARC نشان داد که بین گروه‌های کنترل با مقاومتی تناوبی (001/0p < )، کنترل با مقاومتی دایره¬ایی (001/0p < ) تفاوت معنی¬داری مشاهده شد. همچنین بررسی تغییرات درون گروهی نشان داد که مقادیر SPARC در گروه‌های تمرین سنتی (001/0p < )، گروه تمرین تناوبی (001/0p < ) و گروه تمرین دایره‌ای (001/0p <) کاهش معنی‌دار وجود دارد. در تحقیق حاضر، نشان داده شد که 12 هفته تمرین مقاومتی سنتی، دایره‌ای و تناوبی منجر به افزایش سطوح پلاسمایی BDNF و کاهش سطوح پلاسمایی SPARC در مردان چاق شد. نتایج نشان داد تغییرات مطلوب در پروتکل‌های تمرین مقاومتی دایره¬ای و تناوبی بهتر از نوع سنتی بود. تفاصيل المقالة