مسائل امنیتی جهان امروز از درهم‌تنیدگی و پیچیدگی خاصی برخواردار است که هریک از آنها می‌تواند مسائل امنیتی دیگری را در پی داشته باشد. یکی از این مسائل امنیتی جدید، فروماندگی دولت‌ها است. مسئله فروماندگی دولت‌ها در موضوعات صلح و امنیت بین‌الملل اولین بار توسط ایالات متحده آمریکا و پس از حادثه 11 سپتامبر مطرح گردید. با این حال جامعه جهانی چندان به درک صحیح و روشنی از میزان تهدیدات فراروی صلح و امنیت بین‌الملل ناشی از فروماندگی دولت‌ها دست پیدا نکرده است. از آن‌جایی که سومالی پس از سقوط ژنرال زیادباره در سال 1991، به عنوان یک دولت فرومانده مورد شناسایی شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفت قصد بر این است که با مطالعه موردی این کشور به شناسایی انواع تهدیدات فراروی صلح و امنیت بین‌الملل ناشی از فروماندگی دولت‌‌ها دست یافت. به این جهت با استفاده از روش توصیفی – تحلیل محتوا، 97 قطعنامه سازمان ملل متحد در خصوص بحران سومالی مورد تجزیه و تحلیل محتوا قرار گرفت و در نتیجه مشخص گردید که فروماندگی دولت‌ها حداقل می‌تواند باعث ایجاد 13 نوع تهدید علیه صلح وامنیت بین‌المللی ‌گردد که مهم‌ترین این تهدیدات نقض گسترده حقوق بین‌المللی و حقوق بشر بوده و در مراتب بعدی می‌توان به رشد ابزارهای ناامنی (توسعه جنگ‌افزاراهای کوچک و سلاح‌های سبک)، رشد جرایم سازمان‌یافته، ستیز قومی و منازعات مسلحانه، کاهش امنیت دریایی و غیره اشاره نمود. تفاصيل المقالة