فهرس المقالات مهران مبین


  • المقاله

    1 - ارزیابی اثرات اقتصادی کاهش آورد رودخانه سفیدرود بر کشاورزی در استان گیلان
    فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی , العدد 1 , السنة 7 , بهار 1394
    در انتهایی­ترین قسمت حوضه سفیدرود بزرگ، رودخانه قزل اوزن پس از مخلوط شدن با رودخانه شاهرود به رودخانه سفیدرود تغییر نام می­دهد. این رودخانه 80% آب آبیاری تنظیم شده استان گیلان را تامین می­نماید. در سال­های اخیر بدون توجه به منابع آب کل حوضه آبریز قزل اوز أکثر
    در انتهایی­ترین قسمت حوضه سفیدرود بزرگ، رودخانه قزل اوزن پس از مخلوط شدن با رودخانه شاهرود به رودخانه سفیدرود تغییر نام می­دهد. این رودخانه 80% آب آبیاری تنظیم شده استان گیلان را تامین می­نماید. در سال­های اخیر بدون توجه به منابع آب کل حوضه آبریز قزل اوزن- سفیدرود، سازه­های تنظیم و ذخیره­سازی آب متعددی در استان­های بالادست این حوضه آبریز احداث شد. پیامد این رویکرد، کاهش آب ورودی و ایجاد بحران مدیریت منابع آب در استان گیلان می­باشد. پژوهش حاضر با استفاده از الگوی یکپارچه اقتصادی- هیدرولوژیکی حوضه رودخانه سفیدرود، دید جامعی از اثرات کاهش آورد رودخانه سفیدرود بر مصارف مختلف در این حوضه تحت سناریوهای مختلف ارائه می­دهد. در این راستا، طیف وسیعی از داده­های هیدرولوژیکی و اقتصادی حوضه رودخانه سفیدرود مانند میزان رواناب، میزان آب سطحی انحراف داده شده، میزان جریان برگشتی، میزان عملکرد، درآمد و هزینه تولید رشته فعالیت­های کشاورزی و ... در الگوسازی لحاظ شد. نتایج به­دست آمده از الگوی یکپارچه حوضه رودخانه سفیدرود بیانگر آن است که به طور متوسط کل منافع اقتصادی از دست رفته در مصارف حوضه رودخانه سفیدرود به ازای هر متر مکعب کاهش آورد آبریز قزل اوزن- سفیدرود برابر با 1138 ریال می­باشد. همچنین تحت سناریوهای مورد بررسی، میانگین منافع اقتصادی از دست رفته در مصارف کشاورزی حوضه رودخانه سفیدرود به ازای هر متر مکعب کاهش آورد آبریز قزل اوزن- سفیدرود برابر با 1100 ریال می­باشد. بازنگری در چگونگی ارزیابی فنی- اقتصادی طرح­های توسعه منابع آب در بالادست و اتخاذ رویکرد یکپارچه تصمیم­گیری برای این حوضه ضرورنی انکارناپذیر است.
     
    طبقه­بندیJEL : C60، C61، Q25 تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - بررسی مزیت نسبی صادراتی کیوی ایران
    فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی , العدد 4 , السنة 1 , پاییز 1388
     با توجه به اهمیت تولیدات کیوی در ایران و ضرورت حضور در بازارهای جهانی، بررسی وضعیت صادرات در مقابل رقبا از اهمیت بالایی برخوردار است . این مطالعه به بررسی مزیت صادراتی کیوی ایران در مقابل رقبا میپردازد . نتایج بررسی مزیت نسبی آشکار شده نشان داد که مزیت صـادراتی أکثر
     با توجه به اهمیت تولیدات کیوی در ایران و ضرورت حضور در بازارهای جهانی، بررسی وضعیت صادرات در مقابل رقبا از اهمیت بالایی برخوردار است . این مطالعه به بررسی مزیت صادراتی کیوی ایران در مقابل رقبا میپردازد . نتایج بررسی مزیت نسبی آشکار شده نشان داد که مزیت صـادراتی ایران طی سال های 1990-2005، رشدی مناسب داشته که شـاخص مزیـت نـسبی آشـکار شـده متقارن نیز بیانگر این مطلب بوده است . کم ترین مقدار شاخص مزیت نسبی آشکار شده ، مربـوط به سال 1999، با مقدار 1/669 و بیش ترین مقدار نیز برابر 10/620، مربوط به سال 2005 و رشـد آن طی سالهای مورد بررسی 88/863 درصد بوده است . رابطه ی مزیت صادراتی کیوی ایـران بـا صادرات آن در سطح بالایی معنیدار شد . افزایش مزیت صادراتی شیلی ، اثر منفی و معنیداری بر مزیت صادرات ایران داشته و با افزایش مزیت صادرات شیلی ، صـادرات شـیلی جـایگزین صـادرات ایران میشود . همچنین با افزایش مزیت صادراتی نیوزیلند ، مزیت صادراتی ایران نیز تقویت شـده است . با افزایش مزیت وارداتی کیوی ترکیه و روسیه ، مزیت صادراتی ایران افزایش خواهد یافـت . با توجه به این که ترکیه و روسیه بهترتیب بزرگترین واردکنندگان کیوی ایران هستند ، بـه منظـور تقویت مزیت صادراتی ایران ، توجه به این بازارهای هدف از اهمیت شایان توجهی برخوردار خواهد بود.  تفاصيل المقالة

  • المقاله

    3 - بررسی رقابت پذیری محصولات عمده زراعی استان مازندران
    فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی , العدد 1 , السنة 3 , بهار 1390
    بخش کشاورزی ، نقش مهمی در کسب درآمدهای ارزی را دارد. همچنین ورود به عرصه تجارت بین المللی نیاز به دارا بودن شرایط لازم جهت پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) و نیز رقابت پذیری محصولات زراعی است. این مطالعه به بررسی امکانات تولیدی و مزیت نسبی بخش زراعی استان مازندران بعن أکثر
    بخش کشاورزی ، نقش مهمی در کسب درآمدهای ارزی را دارد. همچنین ورود به عرصه تجارت بین المللی نیاز به دارا بودن شرایط لازم جهت پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) و نیز رقابت پذیری محصولات زراعی است. این مطالعه به بررسی امکانات تولیدی و مزیت نسبی بخش زراعی استان مازندران بعنوان یکی از قطب های مهم کشاورزی کشور، در سال زراعی 86-1385 با استفاده از شاخص های معمول و رهیافت برنامه ریزی خطی می پردازد. برای این منظور از دو نرخ ارز یورو و دلار استفاده شد. با بکارگیری نرخ ارز یورو، برآورد شاخص های مزیت نسبی با استفاده از مدل های برنامه ریزی خطی نشان داد که از میان محصولاتی که دارای مزیت نسبی بوده اند، عمدتاً محصولات انواع برنج، سیب زمینی آبی، جو آبی و دیم، سویا بهاره دیم، لوبیا چیتی آبی، گوجه فرنگی آبی و عدس دیم وارد الگوی بهینه کشت شده اند. محدودکننده ترین عامل تولید محصولات فوق ، زمین می باشد. بطوریکه با اضافه شدن هر هکتار به زمین های موجود آبی و دیم، سود خالص اجتماعی در شهرستان ها می تواند بترتیب به میزان 25 و 5/18 میلیون ریال به کل شهرستان افزوده شود. تحلیل حساسیت برای هر یک از محصولات و نهاده ها انجام گرفت. در نهایت برآورد مدل با استفاده از نرخ ارز دلار نتایج مشابهی با نرخ ارز یورو بدست داد. باتوجه به نتایج بدست آمده در الگوی برنامه ریزی بر مبنای مزیت نسبی توسعه کشت برنج و دانه های روغنی در استان توصیه می شود.   تفاصيل المقالة