ملخص المقالة :
با توجه به اهمیت تولیدات کیوی در ایران و ضرورت حضور در بازارهای جهانی، بررسی وضعیت
صادرات در مقابل رقبا از اهمیت بالایی برخوردار است . این مطالعه به بررسی مزیت صادراتی کیوی
ایران در مقابل رقبا میپردازد . نتایج بررسی مزیت نسبی آشکار شده نشان داد که مزیت صـادراتی
ایران طی سال های 1990-2005، رشدی مناسب داشته که شـاخص مزیـت نـسبی آشـکار شـده
متقارن نیز بیانگر این مطلب بوده است . کم ترین مقدار شاخص مزیت نسبی آشکار شده ، مربـوط
به سال 1999، با مقدار 1/669 و بیش ترین مقدار نیز برابر 10/620، مربوط به سال 2005 و رشـد
آن طی سالهای مورد بررسی 88/863 درصد بوده است . رابطه ی مزیت صادراتی کیوی ایـران بـا
صادرات آن در سطح بالایی معنیدار شد . افزایش مزیت صادراتی شیلی ، اثر منفی و معنیداری بر
مزیت صادرات ایران داشته و با افزایش مزیت صادرات شیلی ، صـادرات شـیلی جـایگزین صـادرات
ایران میشود . همچنین با افزایش مزیت صادراتی نیوزیلند ، مزیت صادراتی ایران نیز تقویت شـده
است . با افزایش مزیت وارداتی کیوی ترکیه و روسیه ، مزیت صادراتی ایران افزایش خواهد یافـت .
با توجه به این که ترکیه و روسیه بهترتیب بزرگترین واردکنندگان کیوی ایران هستند ، بـه منظـور
تقویت مزیت صادراتی ایران ، توجه به این بازارهای هدف از اهمیت شایان توجهی برخوردار خواهد
بود.
المصادر:
1. حسینی س. ص. رفیعی ح. 1387. بررسی مزیت نسبی تولیدی و صادراتی پسته ایران،
مجله اقتصاد و توسعه کشاورزی، 57 -45 :2.
2. سلامی ح. پیشبهار الف. 1380. تغییرات الگوی مزیت نسبی محصولات کشاورزی در
ایران، فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه، 99 - 67 :34.
3. صداقت ر. 1386. بررسی رشد و عوامل موثر بر توان رقابتی پسته ایران در بـازار جهـانی ،
مجله اقتصاد و کشاورزی، 125 - 115 :1.
4. صفوی ب. تور م. 1384. برآورد تابع تولید کیوی در اسـتان مازنـدران، فـصلنامه اقتـصاد
کشاورزی و توسعه، 237-227 :52.
5. عزیزی ج. یزدانـی س. 1383. تعیـین مزیـت نـسبی محـصولات عمـده باغبـانی ایـران،
فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه، 71 - 41 :46.
6. Amirteimoori S. and Chizari .H. A. 2008. An Investigation of
Comparative Advantage of Pistachio Production and Exports in
Iran. Journal of Agriculture Science Technology. 10: 359-403.
7. Aquino A. 1981. Change over time in the patterns of comparative
advantage in manufactured good: An empirical analysis for the
period 1972-1974. European Economic Review, 15: 41-62.
8. Balassa B. 1965. Trade liberalization and revealed comparative
advantage. Manchester School of Economic and Social
Studies.33: 92– 123.
9. Balassa B. 1979. The changing pattern of comparative advantage
in manufactured goods. Review of Economics and Statistics, 61:
259– 266.
10. Balassa B. 1986. Comparative advantage in manufactured goods:
a reappraisal. Review of Economics and Statistics, 68: 315– 319.
11. Brasili A. Epifani P. and Helg R. 2002. On the dynamics of trade
patterns. Cespri, Working Paper, 115, Italy.
12. Crafts N. F. R. and Tomas M. 1986. Comparative advantage in
UK manufactured trade, 1910-1935. Economic Journal, 96: 629-
645.
13. Dalum, B., Laursen, K. and Villimsen, G. 1998. Structural change
in the OECD export specialization patterns: de-specialization and
stickiness. International Review of Applied Economics, 12: 423–
443.
14. Food and Agriculture Organization (FAO). 2007.
<www.fao.org>.
15. Karakaya E. and Özgen F.B. 2002. Economic Feasibility of
Turkey’s Economic Integration with the EU: Perspectives from
Trade Creation and Trade Diversion, paper presented at the
METU VI. International Conference in Economics, Ankara.
16. Laursen K. 1998. Revealed comparative advantage and the
alternatives as measures of international specialization.
Department of industrial economics and strategy, Working Paper,
pp 30-98.
17. Lim, K. T. 1997. Analysis of North Koreas foreign trade by
revealed comparative advantage. Journal of Econometric
Development, 22:97-117.
18. Serin V. and Civan A. 2008. Revealed Comparative Advantage
and Competitiveness: A Case Study for Turkey towards the EU.
Journal of Economic and Social Research. 10: 25-41.
19. Vollrath T.L .1991. A theoretical evaluation of alternative trade
intensity measures of revealed comparative advantage.
Weltwirtschaftliches Archive. 127: 265– 280.
