پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر بر شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی زنان در آستانه طلاق انجام شد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه‌های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان در آستانه طلاق مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه سه شهر تهران در فصل‌های بهار و تابستان سال 1400 بودند. نمونه پژوهش 40 نفر بودند که پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی شامل گروه‌های آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای هفته‌ای دو جلسه به مدت یک ماه تحت آموزش گروهی ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل آموزشی ندید. داده‌ها با پرسشنامه شادکامی زناشویی (آزرین و همکاران، 1973)، پرسشنامه امید (اسنایدر و همکاران، 1991) و خرده‌مقیاس بهزیستی اجتماعی در مقیاس بهزیستی روانشناختی (کییز و ماگیار-مو، 2003) گردآوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-22 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که روش آموزش گروهی ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر باعث تغییر معنادار هر سه متغیر شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی زنان در آستانه طلاق در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. به عبارت دیگر، روش مداخله مذکور باعث افزایش شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی زنان در آستانه طلاق شد (001/0P<). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه‌ریزی برای بهره‌گیری از روش ترکیبی آموزش ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر جهت بهبود ویژگی‌های روانشناختی به‌ویژه افزایش شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی ضروری است. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی تحلیل رفتار کاربردی و بازی درمانی بر افزایش مهارت‌های اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی خفیف انجام شد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه‌های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان کم‌توان ذهنی خفیف مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه سه شهر تهران در فصل بهار سال 1401 بودند. نمونه پژوهش 45 کودک کم‌توان ذهنی خفیف بودند که پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به روش تصادفی در سه گروه مساوی شامل دو گروه آزمایش (تحلیل رفتار کاربردی و بازی درمانی) و یک گروه کنترل جایگزین شدند. هر یک از گروه‌های آزمایش به‌تفکیک 10 جلسه 45 دقیقه‌ای (دو جلسه در هفته) به‌صورت گروهی تحت آموزش تحلیل رفتار کاربردی و بازی درمانی قرار گرفتند و در این مدت گروه کنترل آموزشی ندید. ابزار پژوهش حاضر شامل فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی و پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی (گریشام و الیوت، 1990) بود. داده‌ها با روش‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که هر دو روش مداخله تحلیل رفتار کاربردی و بازی درمانی در مقایسه با گروه کنترل باعث افزایش مهارت‌های اجتماعی و هر سه مولفه آن شامل همکاری، قاطعیت و خویشتن‌داری کودکان کم‌توان ذهنی خفیف شدند (001/0P<)، اما بین روش‌های مداخله در افزایش مهارت‌های اجتماعی و مولفه‌های آن تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P>). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، درمانگران، مشاوران و روانشناسان می‌توانند از هر دو روش تحلیل رفتار کاربردی و بازی درمانی برای افزایش مهارت‌های اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی خفیف استفاده کنند. تفاصيل المقالة

دختران نوجوان افسرده در زندگی با مشکل‌ها و چالش‌های فراوانی به‌ویژه در زمینه تنظیم رفتاری هیجان، انعطاف‌پذیری شناختی و اضطراب اجتماعی مواجه هستند. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر درمان ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور بر تنظیم رفتاری هیجان، انعطاف‌پذیری شناختی و اضطراب اجتماعی در دختران نوجوان افسرده انجام شد. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش همه دختران نوجوان افسرده مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه سه شهر تهران در فصل پاییز سال 1402 بودند. نمونه این مطالعه 30 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه انتخاب و با روش تصادفی ساده با کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی شامل گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 60 دقیقه‌ای به‌صورت گروهی تحت درمان ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم رفتاری هیجان (کرایج و گارنفسکی، 2019)، سیاهه انعطاف‌پذیری شناختی (دنیس و وندر وال، 2010) و مقیاس اضطراب اجتماعی (کانور و همکاران، 2000) بودند. داده‌های حاصل از اجرای ابزارهای فوق در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-25 تحلیل شدند. یافته‌های این مطالعه حاکی از آن بود که درمان ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور باعث افزایش معنادار تنظیم رفتاری هیجان و انعطاف‌پذیری شناختی و کاهش معنادار اضطراب اجتماعی در دختران نوجوان افسرده شد (001/0P<). طبق یافته‌های این مطالعه، برای مداخله جهت بهبود ویژگی‌های روانشناختی دختران نوجوان افسرده می‌توان از روش درمان ذهن‌آگاهی نوجوان‌محور در کنار سایر روش‌های درمانی بهره برد. تفاصيل المقالة