پیامدهای قراردادسن پترزبورگ درایران

الموضوعات : فصلنامه تاریخ

حجت عبداللهی ¹ , معصومه قره داغی ² , منوچهر صمدی وند ³ , نازلی اسکندری نژاد ⁴

1 - گروه تاریخ،واحدشبستر،دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر ،ایران
2 - گروه تاریخ،واحدشبستر،دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر ،ایران(نویسنده مسئول)
3 - گروه معارف،واحدتبریز،دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز ،ایران
4 - گروه تاریخ،واحدشبستر،دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر ،ایران

تاريخ الإرسال : 24 السبت , جمادى الثانية, 1442 تاريخ التأكيد : 21 الثلاثاء , رجب, 1443 تاريخ الإصدار : 19 الأحد , رجب, 1443

الکلمات المفتاحية: روسیه, انگلستان, کشورایران, قرارداد سن پترزبورگ, ۱۹۰۷,

ملخص المقالة :

در دوره قاجاریه ایران نقطه سیاست همگرایی روس وانگلیس محسوب می شد. به سبب اهمیت استراتژیکی و مؤلفه های مهم ژئوپلیتیکی ایران چون موقعیت کریدوری چهارراه تلاقی ابرقدرت ها دولت حائل نقش ضربه گیر برخورد ابرقدرت هاو مسألة هند و نیز بحرانِ افغانستان در شرق و جنگ های قفقاز در شمال غرب، فشارها و تهدیدات سیاسی، امنیتی و اقتصادیِ خارجی از چهار جهت روسیه از سوی شمال، هندِ بریتانیا و افغانستان از سوی شرق، عثمانی ها از سوی غرب و بریتانیا از سوی جنوب در خلیج فارس بر دولت های قاجاریه وارد می شد .انگلستان وروسیه همواره به دنبال تجزیه ایران بودند زیرا ایران بزرگ در منطقه‌ای که بر شاهراه حیاتی جهان تسلط دارد بنیان یافته است. در قرار داد۳۱اوت 1907 ۸ شهریور۱۲۸۶شکه با روسیه تزاری منعقد کرد ایران را به سه منطقه تحت نفوذ خود و روسیه و بی‌طرف تقسیم وایران را کاملاً تحت الحمایه خود نمود. هرچندکه برتمامیت ارضی ایران واستقلال ونظم وپیشرفت کشور تاکید شده بود.امااین قراردادتاانقلاب اکتبر روسیه ۱۹۱۷ سبب شدتادو کشور استعماری سیاست خارجی خودرا براساس این قرارداد تنظیم کرده وهمکاری نزدیکی درقبال مشروطه هدایت شده درایران انجام دادند.