توزیع فضایی کاربری فضای سبز با تأکید بر رضایتمندی شهروندان مناطق 22 گانه تهران

الموضوعات :

مهری روزبهانی ¹ , غلامرضا جانباز قبادی ² , صدرالدین متولی ³ , جلال عظیمی آملی ⁴

1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران
3 - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
4 - دانشیار گروه جغرافیا، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران

تاريخ الإرسال : 30 الأحد , رمضان, 1443 تاريخ التأكيد : 08 الثلاثاء , ذو القعدة, 1443 تاريخ الإصدار : 08 الثلاثاء , ذو القعدة, 1443

الکلمات المفتاحية: کیفیت, تهران, فضای سبز, رضایتمندی,

ملخص المقالة :

فضای شهری عنصر اساسی ساخت شهر است و از بین فضاهای شهری، فضای سبز شهری نقش مهمی در حفظ تعادل محیط‌زیست و تعدیل آلودگی هوا، کاهش تراکم و پرورش روحی و جسمی شهروندان دارد. فضای سبز شهری دربرگیرنده بخشی از سیمای شهر است و استقرار پارک‌های شهری تأثیری مثبت بر کیفیت زندگی و رضایتمندی شهروندان دارد و درک نادرست در مکان‌یابی و توزیع این‌گونه فضاها تأثیرگذاری آنها را محدود می‌کند. پژوهش حاضربا هدف بررسی توزیع مناسب پارکها و سنجش سطح رضایتمندی شهروندان ازوضعیت پارکها با استفاده از مولفه‌های مرتبط انجام شده است. پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و اطلاعات آن بر اساس منابع کتابخانه‌ای، بازدید میدانی و پرسش‌نامه محقق ساخته است. آلفای کرونباخ 933/0و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفره و محدوده جغرافیایی پژوهش شهر تهران می‌باشد. یافته‌ها نشان می‌دهد پوشش سبز مناطق 22 گانه منفی بوده و مناطق یک و 22 بیشترین کاهش و مناطق 2 و 19 بیشترین افزایش را بین مناطق داشته‌اند. بررسی شاخص‌ها با مدل (AHP) نشان داد که توزیع فضایی پارک‌ها مناسب نیست همچنین در سنجش سطح رضایتمندی شاخص سطل زباله با میانگین 07/4، شاخص روشنایی در شب با 33/4 و شاخص ایستگاه اتوبوس با 28/3 بیشترین امتیاز را کسب کردند و با توجه به اینکه میانگین پاسخ‌ها پایین‌تر از حد متوسط قرار دارد نتیجه گرفته می‌شود که این وضعیت در رضایتمندی شهروندان از فضای سبز تأثیر منفی دارد و شهروندان از فضای سبز شهری رضایت ندارند به همین منظور جهت بهبود وضعیت پیشنهاداتی ارائه گردید.