مطالعه میزان آلودگی پنیرهای سنتی عرضه شده در بازار تبریز به کلی‌فرم‌ها و اشریشیا کولای بیماری‌زا
الموضوعات :
محمد پورعلی بهزاد
1
,
حمید میرزایی
2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانش آموخته دکترای دامپزشکی، تبریز، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشکده دامپزشکی، گروه بهداشت مواد غذایی، تبریز، ایران.
تاريخ الإرسال : 20 الأربعاء , رجب, 1432
تاريخ التأكيد : 03 الأحد , ذو الحجة, 1432
تاريخ الإصدار : 26 الثلاثاء , ذو الحجة, 1432
الکلمات المفتاحية:
اشریشیا کولای,
کلی‌فرم,
پنیر سفید سنتی ایرانی,
ملخص المقالة :
کلی فرم ها شاخص بهداشتی مواد غذائی و اشریشیا یکی از جنس های متعلق به آنها می باشد. اشریشیا کولای از نظر بیماری زائی مهمترین گونه اشریشیا بوده و عموماً به عنوان بخشی از فلور میکروبی طبیعی روده انسان و بسیاری از حیوانات محسوب می شود. اشریشیا کولای بیماری زا عامل اسهال در کشورهای در حال توسعه و مکان های با فقر بهداشتی می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین وضعیت آلودگی پنیر های سفید سنتی عرضه شده در بازار تبریز به کلی فرم ها، کلی فرم های مدفوعی، اشریشیا کولای و اشریشیا کولای بیماری زا بود. برای این منظور تعداد90 نمونه از پنیرهای سفید سنتی از سوپر مارکت های موجود در مناطق مختلف شهر تبریز بطور تصادفی انتخاب و در مجاورت یخ به آزمایشگاه منتقل شد. برای شمارش کلی فرم ها از محیط کشت VRBA بصورت پور پلیت و برای تائید کلی فرم ها و کلی فرم های مدفوعی از محیط کشت سبز درخشان به ترتیب در دماهای 1± 37 و 5/0± 44 درجه سلسیوس استفاده شد. برای تایید اشریشیا کولای بودن از تست های IMViCو برای تشخیص بیماری زا بودن از تست سرولوژیک و آنتی سرم های پلی والان استفاده گردید. نتایج حاصله نشان داد که میانگین شمارش کلی فرم ها cfu/ml105× (51/1± 07/27) و تعداد آنها در 88 (98%) نمونه بیشتر از حد مجاز تعیین شده برای پنیرهای سفید صنعتی می باشد. 63 مورد (70%) از نمونه ها آلوده به کلی فرم های مدفوعی و 11 مورد (12%) از نمونه ها آلوده به اشریشیا کولای بود و هیچکدام از نمونه ها آلوده به اشریشیا کولای بیماری زا تشخیص داده نشد. در مجموع می توان گفت که وضعیت بهداشتی پنیرهای سفید سنتی عرضه شده در بازار تبریز از نظر آلودگی به کلی فرم ها و اشریشیا کولای وضعیت مطلوب ندارند هر چند هیچکدام از نمونه ها آلوده به اشریشیا کولای بیماری زا تشخیص داده نشد.
المصادر:
Brenner, K.P., Rankin, C.C., Sivaganesan, M. and Scarpino, P.V. (1996). Comparison of the recoveries of Escherichia coli and total coliforms from drinking water by the MI agar method and the U.S. Environmental protection agency-approved membrane filter method. Applied Enviromentaln Microbiology, 62: 203-208.
Caplenas, N.R. and Kanarek, M.S. (1984). Thermotolerant non-fecal source Klebsiella pneumoniae: validity of the fecal coliform test in recreational waters. American Journal of Public Health, 74: 1273-1275.
Caridi, A., Micari, P., Caparra, P., Cufari, A. and Sarullo, V. (2003). Ripening and seasonal changes in microbial groups and in physico-chemical properties of the ewes’ cheese Pecorino del Poro. International Dairy Journal, 13: 191-200.
Cetinkaya, F. and Soyutemiz, G.E. (2006). Microbiological and Chemical changes throughout the manufacture and ripening of Kashar: a traditioral Turkis cheese. Turkish Journal Veterinary and Animal Scince, 30: 397-404.
Ceylen, Z., Turkoglu, G. and Dayisoylu, K.S. (2003). The microbiological and chemical quality of Sikma cheese produced in Turkey. pakistan Journal of Nutrition, 2: 95-97.
Coia, J.E., Johnston, Y., Steers, N.J. and Hanson, M.F. (2001). A survey of the prevalence of Escherchia coli O157 in raw meats, raw cow's milk and raw- milk cheeses in south-east Scatland. International Journal of food microbiology, 66: 63-69.
Conway, P.L. (1995). Microbial ecology of the human large intestine. In: G.R. Gibson and G.T. Macfarlane, eds. p.1-24. Human colonic bacteria: role in nutrition, physiology, and pathology. CRC Press, Boca Raton, FL.
Estepar, J., Mar Sanchez, M.M., Alonso, L. and Mayo, B. (1999). Biochemical and microbiological characterization of artisanal penamellera cheese: analysis of its indigenous lactic acid bacteria. International Dairy Journal, 9: 737-746.
Geissler, K., Manafi, M., Amoros, I. and Alonso, J.L. (2000). Quantitative determination of total coliforms and Escherichia coli in marine waters with chromogenic and fluorogenic media. Journal of Applied Microbiology, 88: 280-285.
Gill, C.O., McGennis, J.C. and Badoni, M. (1996). Use of total or Escherichia coli counts to assess the hygienic characteristics of a beef carcass dressing process. Internatial Journal of Food Microbiology, 31: 181-196.
Gouamis, A., Koidis, P. and Papathedorous, K. (2001). The fate of Escherichia coli O157:H7in Myzithra, Anthotyros, and manouriwhey cheese during stage at 2 and 12 °C, 18: 565-570.
Grant, M.A. (1997). A new membrane filtration medium for simultaneous detection and enumeration of Escherichia coli and total coliforms. Applied Enviromentaln Microbiology, 63: 3526-4530.
Iurlina, M.O. and Fritz, R. (2004). Microbiological quality of Port Salut Argentino cheese stored at two temperature treatment. International Journal of food microbiology, 9: 91-99.
Institute of Standards and Industrial Research of Iran. (1994). Microbiological specification for milk products. 2nd Edition, ISIRI Number: 2406.
Karim, G. (2002). Microbiological examination of foods, Tehran University Press, pp. 88-111.
Laure de byser, M., Dufour, B. and Maire, M. and Lafarge, V. (2001). Implication of milk and milk product in food-borne disease in france and in different industrialized conntries. International Journal of food microbiology, 67: 1-16.
Manojkumar, M.K.M., Vasudevan, P., Hoagland, T.H., Venkitanara yanan, K. (2004). Inactivation of Escherichia coli O157:H7 and listeria monocytogenes in milk by caprylic acid and mono caprylin. International Journal of food microbiology, 21: 611-616.
Miriam. O.I. and Rosalia. F. (2004). Microbiological quality of Port Salut Argentino cheese stored at two temprature treatments, Lebensmittel-Wissenchaft und-Technologie, 37: 739-748.
Neill, M.A., Tarr, P.I., Taylor, D.N. and Trofa, A.F. (1994). Escherichia coli. In Foodborne Disease Handbook. Marcel Decker, Inc. New York, pp. 169-213.
Oksuz, O., Arici, M., Kurultay, S. and Gumus, T. (2004). Incidence of Escherichia coli O157 in raw milk and white pickled cheese manufactured from raw milk in turkey. Food Fontrol, 15: 453-456.
Rippey, S.R., Adams, W.N. and Watkins, W.D. (1987). Enumeration of fecal coliforms and E. coli in marine and estuarine waters: an alternative to the APHA-MPN approach. Water Pollution Control Federation. 59: 795-798.
Tamagnini, L.M, and Sousa, G.B., Gonzalez, R.D. and Bude, C.E. (2006). Microbiological characteristics of Crottin goat cheese made in different seasons. Small Ruminant Research, 66: 175-180.
Su, Y., Ingham, S.C. and Spangenberg, D.S. (2000). Short communication survival of salmonella typhimurium and Escherichia coli O157:H7 in cheese brines. International Journal of food microbiology, 61: 73-79.
Turantas, F., Unluturk, A. and Gokran, D. (1989). Microbiological and compositional status of Turkish white cheese. Internated Journal of food microbiology, 8:19-24.
Turkoglu, H., Ceylen, Z.G. and Daysoylu, K.S. (2003). The microbiological and chemical quality of Orgu cheese produced in Turkey. Pakistan Journal of Nutrition, 2: 92-94.
Varnava-Tello, A., Eleftheriaclou, M., Meta-Loizidou, M., Akkelidou, D. and Nikolaou, A.S. (2002). The microbiological profile at foods in the republic of Cyprus: 13: 110-116.
