بررسی اپیدمیولوژیکی بیماری‌های حاد ناشی از مصرف مواد غذایی آلوده مختلف ثبت شده در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه در دوره ۴ ساله (٩٠-١٣٨٧)

الموضوعات :

کیومرث شرفی ¹ , مسعود مرادی ² , عبداله درگاهی ³ , زهرا رضایی ⁴ , سروه خاموشی ⁵ , مرضیه نادری ⁶

1 - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
2 - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
3 - دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
4 - دانش آموخته کارشناسی ارشد بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
5 - - دانش آموخته کارشناسی ارشد بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
6 - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.

تاريخ الإرسال : 10 الإثنين , رمضان, 1435 تاريخ التأكيد : 06 الأربعاء , جمادى الأولى, 1436 تاريخ الإصدار : 29 السبت , محرم, 1436

الکلمات المفتاحية: کرمانشاه, مسمومیت های غذایی, بیمارستان امام خمینی, بررسی اپیدمیولوژیکی,

ملخص المقالة :

بیماری غذایی یکی از مشکلات جهانی بوده که اغلب خطراتی فوری و حاد ایجاد می‌کند. انجام مطالعات اپیدمیولوژیکی برای شناسایی منابع آلودگی، راههای انتقال و انتشار بیماری و میزان شیوع بیماری‌های غذایی و روش‌های پیشگیری و کنترل آن‌ها اهمیت زیادی دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیکی بیماری‌های حاد ناشی از مصرف مواد غذایی آلوده در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه در دوره 4 ساله (١٣٨٧ تا 1390) می‌باشد. در این مطالعه اطلاعات 4 سال اخیر بیماری‌های غذایی از 165 پرونده بیماران بستری شده استخراج گردید. برای تعیین ارتباط بین فراوانی بیماری‌ غذایی و متغیرهای مختلف مورد بررسی از آزمون خی‌دو استفاده گردید. مقایسه یافته‌ها از نظر فصل، جنس و گروه سنی نشان داد که بیشترین فراوانی بیماری‌های غذایی به‌ترتیب مربوط به فصل بهار، جنس مذکر و گروه سنی 15 تا 30 بود و روند فراوانی از سال 1387 تا سال 1390 افزایشی تعیین گردید. همچنین ارتباط فراوانی بیماری‌های غذایی با فصول سال، ماه، جنس و گروه سنی معنی‌دار بود (01/0 <p). با توجه به نتایج مطالعه، لازم است سازمان‌های مسئول نسبت به آموزش عمومی و افزایش میزان آگاهی مردم با استفاده از رسانه‌های ارتباط جمعی نظیر رادیو، تلویزیون، روزنامه و غیره در جهت تعمیق اصول بهداشت مواد غذایی اقدام لازم را به عمل آورند.

المصادر:

• آریایی، محمد و دوکوهکی، رویا (1391). بررسی اپیدمیولوژیک مسمومیت در مراجعین به بیمارستان‌های آموزشی شیراز در سال 1387. مجله دانشگاه علوم پزشکی البرز، شماره 2، صفحات: 76-71.


• خیرخواه رحیم‌آباد، کاوه (1390). مسمومیت‌های غذایی و اقدامات بهداشتی در شرایط اضطراری. ماهنامه فناوری نوین غذا، شماره 19، صفحات: 58-54.


• مقدم‌نیا، علی (1381). مطالعه مسمومیت‌های ناشی ازاقدام به خودکشی در منطقه غرب استان مازندران درسال‌های 1376-1373. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، سال دهم، شماره28، صفحات:25-18.

 

• Alonso-Aguilar, L.E., Montoya, A. and Garibay-Orijel, R. (2014). The cultural significance of wild mushrooms in San Mateo Huexoyucan, Tlaxcala, Mexico. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 10: 27.


• Arendt, S., Rajagopal, L., Strohbehn, C., Stokes, N., Meyer, J. and Mandernach, S. (2013). Reporting of Foodborne Illness by U.S. Consumers and Healthcare Professionals. International Journal of Environmental Research and Public Health, 10: 3684-3714.


• Bielecki, J. (2003). Emerging food pathogens and bacterial toxins. Acta Microbial Pol, 52: 17-22.


• CDC. (1990). Foodborne Disease Outbreaks, 5-Year Summary, 1983-1987. Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR), 39: 15-23.


• David, J.M., Ravel, A., Nesbitt, A., Pintar, K. and Pollari, F. (2014). Assessing multiple foodborne, waterborne and environmental exposures of healthy people to potential enteric pathogen sources: effect of age, gender, season, and recall period. Journal of Epidemiological Infection, 142: 28–39.


• Evans, M.R., Sarvotham, T., Thomas, D.R. and Howard, A.J. (2006). Domestic and travel-related foodborne gastrointestinal illness in a population health survey. Epidemiology of Infection, 134(4): 686–693. 


• Ghasemi, S. and Karami, E. (2009). Attitudes and behaviors about pesticides use among greenhouse workers in Fars province. Journal of Economics and Agricultural Development, 23(1): 28-40.


• Kendrovski, V., Karadzovski, Z. and Spasenovska, M. (2011). Ambient maximum temperature as a function of Salmonella food poisoning cases in the Republic of Macedonia. North American Journal of Medical Sciences, 3(6): 264–267. 

 

 

 

• Kintziger, K.W., Prakash Mulay, M.B.B.S. and Carina Blackmore, D.V.M. (2011). Wild Mushroom Exposures in Florida, 2003–2007. Public Health Reports, 126(6): 844-852.


• Lawrence, D.T., Dobmeier, S.G., Bechtel, L.K. and Holstege, C.P. (2007). Food Poisoning. Emergency Medicine Clinics of North America, 25: 357–373.


• Lima, G.C., Loiko, M.R., Casarin, L.S. and Tondo, E.C. (2013). Assessing the epidemiological data of Staphylococcus aureus food poisoning occurred in the State of Rio Grande do Sul, Southern Brazil. Brazilian Journal of Microbiology, 44(3): 759-763.


• Loir, Y.L., Baron, F. and Gautier, M. (2003). Staphylococcus aurous and food poisoning, Genetics and Molecular Research, 2(1): 63-67.


• Onyeneho, S.N. and Hedberg, C.W. (2013). An Assessment of Food Safety Needs of Restaurants in Owerri, Imo State, Nigeria. International Journal Environment Research Public Health, 10(8): 3296–3309. 


• Parry, S.M., Pamer, S.R., Slader, J. and Humphrey, T. (2002).Risk factors for salmonella food poisoning in the domestic kitchen - a case control study. Epidemiology of Infection, 129: 277-285.


• Rooney, R.M., Cramer, E.H., Mantha, S., Nichols, G., Bartram, J.K., Farber, J.M., et al. (2004). A review of outbreaks of food borne disease associated with passenger ships: evidence for risk management. Public Health Reports, 119(4): 427–434.


• Yamasaki, S. (2000). Incidence of foodborne botulism in Japan during 1977- 1998. Institute of Advanced Scientific Research, 21: 241- 42.