بررسی نقش میانجی‌گری خودپنداره‌ی تحصیلی در رابطه‌ی بین الگوهای ارتباطی خانواده با انگیزه‌ی پیشرفت
الموضوعات :ابراهیم صادقی 1 , آناهیتا تاشک 2 , مسعود فضیلت پور 3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان Ebrahim_sa23@yahoo.com
2 - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
3 - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
الکلمات المفتاحية: واژگان کلیدی:الگوی ارتباطی خانواده, انگیزه­, ی پیشرفت, خودپنداره­, ی تحصیلی,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودپنداره ی تحصیلی در رابطه ی بین الگوهای ارتباطی خانواده با انگیزه ی پیشرفت انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان به تعداد 12947 نفر بودند که از بین آن ها 380 نفر (150 پسر، 230 دختر) به روش خوشه‌ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریچی، 1997)، خودپنداره ی تحصیلی (لی یو و وانگ، 2005)، انگیزه ی پیشرفت (هرمنس، 1970) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که الگوهای ارتباطی خانواده به‌طور مثبت و معنی دار پیش‌بینی کننده خودپنداره ی تحصیلی می‌باشد و خودپنداره ی تحصیلی نیز به‌طور مثبت و معنی دار انگیزه ی پیشرفت را پیش‌بینی می‌کند. الگوهای ارتباطی از طریق متغیر واسطه‌ای خودپنداره ی تحصیلی نیز انگیزه ی پیشرفت را پیش‌بینی می‌کند. درنتیجه ی بیشتر بودن اثرات کلی دو مسیر مستقیم و غیر مستقیم ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و خودپنداره ی تحصیلی یک نقش میانجی‌گری نسبی برای خودپنداره ی تحصیلی بین الگوهای ارتباطی با انگیزه ی پیشرفت وجود دارد. نتیجه گرفته می شود که می توان با آموزش و توجه بیشتر به روابط بین خانواده و خودپنداره افراد در افزایش انگیزه ی پیشرفت، بهره گرفت.
_||_
