تاریخ علم هرمنوتیک و نقش ویلهلم دیلتای در بسط و تفصیل آن
الموضوعات :
روح اله نوری
1
(
١- استادیار فلسفه گروه معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
)
الکلمات المفتاحية: فهم, هرمنوتیک, کتاب مقدس, شلایر ماخر, روح عینی, تأویل یا تفسیر, ویلهلم دیلتای, تجربه ی زیسته, خود اندیشی,
ملخص المقالة :
چکیده:معمولاً تاریخ هرمنوتیک از آغاز تا کنون را به سه دوره تقسیم می کنند. در دوره ی اول تاریخهرمنوتیک، اساطیر و اسطوره های یونانی تنها موضوع و متعلّق تفسیر و تأویل به حساب می آمدند. امابعد از ظهور مسیحیت و در طول دوره ی قرون وسطی(دوره ی دوم )تاویل و تفسیر کتاب مقدس برجای آن نشست. شلایرماخر بر دامنه و گستره ی تأویل و تفسیر افزود و هر متنی(چه دینی و چه غیردینی)را نیازمند به تفسیر و تأویل دانست.لذا با این کار دوره ی جدید ( دوره ی سوم ) هرمنوتیک آغازشد.این اندیشه مورد استقبال دیلتای قرار گرفت و وی قلمرو هرمنوتیک را به کل علوم انسانی تعمیمداد و علم هرمنوتیک را بعنوان بهترین روش برای علوم انسانی معرفی نمود.کلید واژه:هرمنوتیک، تأویل یا تفسیر، کتاب مقدس، شلایر ماخر، ویلهلم دیلتای، تجربه ی زیسته، روح عینی، خوداندیشی، فهم
