طراحی فرایند جمع‌سپاری ایده‌پردازی خلاقانه برای تولیدات نمایشی صداوسیما

الموضوعات :

سیاوش صلواتیان ¹ , داتیس خواجه ئیان ² , محسن مشرقی ³

1 - عضو هیئت علمی دانشکده ارتباطات و رسانه دانشگاه صداوسیما
2 - عضو هیات علمی گروه مدیریت رسانه دانشگاه تهران
3 - کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، دانشگاه صداوسیما

تاريخ الإرسال : 11 الخميس , جمادى الأولى, 1440 تاريخ التأكيد : 29 السبت , محرم, 1441 تاريخ الإصدار : 16 الأربعاء , رجب, 1441

الکلمات المفتاحية: خلاقیت, سازمان صداوسیما, ایده‌پردازی, جمع‌سپاری, مدیریت ایده,

ملخص المقالة :

هدف: پژوهش حاضر سعی دارد به طراحی فرآیند جمع‌سپاری ایده‌پردازی و جذب ایده‌های مردمی و سوژه‌های نو از مخاطبان به برنامه‌سازان و تولیدکنندگان صداوسیما یعنی اتصال مخاطبان ایده‌پرداز به مجاری نیازمند ایده‌های خلاقانه در تولید بپردازد. روش: برای انجام پژوهش از روش تئوری‌سازی داده بنیاد به عنوان یکی از رویکردهای محوری در پژوهش‌ کیفی بهره گرفته شده است. به این منظور با کارشناسان و صاحب‌نظران حوزه‌های جمع‌سپاری، فیلمنامه‌نویسی، خلاقیت و ایده‌پردازی در سطوح دانشگاهی و سازمان صداوسیما که به روش نمونه‌گیری نظری انتخاب شده بودند، مصاحبه شد و مصاحبه‌ها تا حصول فرآیند اشباع نظری در مصاحبه بیستم ادامه یافت. طی فرآیند نمونه‌گیری متن مصاحبه‌ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی حاصل شدند. یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش در مقوله‌های امکان‌سنجی و تعیین حدود جمع‌سپاری ایده‌پردازی، فرآیند نگارش خلاقانه فیلمنامه، نحوه جذب و انگیزش مخاطبان در استمرار همکاری، نحوه ارزیابی، دسته‌بندی و عرضه ایده‌ها، چگونگی جمع‌سپاری فرآیند ایده‌پردازی و جایگاه ایده‌های مردمی در ساختار رسمی دسته‌بندی شده و مدل عملیاتی تحقیق را تشکیل دادند. نتیجه‌گیری: این مدل علاوه بر بهبود کیفیت تولیدات نمایشی، می‌تواند موجب بهینه‌سازی فرآیند ایده‌پردازی برای استفاده از ظرفیت مخاطبان، افزایش انگیزش و رضایت کارکنان داخلی سازمان شود و زمینه‌ای فراهم آورد تا مخاطب خود را جزئی از سازمان به حساب آورده و توجه خود و گروه‌های اجتماعی وابسته به خود را به تولیدات رسانه‌ای این سازمان معطوف کند.

المصادر:

اسماعیلیان، ملیحه. (1394). نحوه استفاده از تولیدات مردمی و رسانه‌های اجتماعی در حوزه خبر (مطالعه موردی: بی بی سی)، پژوهش‎های ارتباطی، سال 22، شماره 1.

استوان، پل. (1395). راهنمای نوآوری باز و جمع‌سپاری. مترجم مرتضی اکبری تهران: انتشارات سازمان جهاد دانشگاهی.

حبیبی، حمیدرضا. (1390). استفاده از جمع‌سپاری برای تجاری‌سازی ایده‌ها، محصولات و خدمات در کسب و کارها. تهران، دانشگاه تهران. پایان نامه ارشد.

جوادی خسرقی، هانیه. (1392). شناسایی فاکتورهای اثرگذار بر عملکرد جمع‌کاران در پلتفرم‌های جمع‌سپاری، پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده مهندسی صنایع.

رحمان‌زاده، علی. (1395). عوامل سازمانی موثر بر ارتقای خلاقیت و نوآوری در سازمان صدا و سیما. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، دورة ششم، شمارة سه ، 1-3.

رضائیان، علی. (1380). مبانی سازمان و مدیریت، چاپ سوم، تهران، نشر سمت.

سید جوادین سید رضا (1386)، مبانی سازمان و مدیریت، تهران، نگاه دانش، چاپ دو

شیران، میلاد. (1395) پیشنهاد الگوی مطلوب پایش مردمی برنامه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه صدا و سیما.

صلواتیان، سیاوش و منصوری، حامد. (1395). پیشنهاد الگوی مفهومی مدیریت خلاقیت و نوآوری در تولید محتوای تلویزیونی برای صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. دوره 6، شماره 3: 35-76.

فراهانی، نازنین. (1395). بررسی ارزیابی مدیران و تهیه‌کنندگان شبکه اول سیما و صاحب‌نظران   رسانه از سیاست‌های برو ‌نسپاری برنامه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران. پایان نامه کارشناسی ارشد. تهران، دانشگاه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.

کشتکار، مهدی، پیشوایی، میرسامان و محمدی، امیرسالار. (1391). جمع‌سپاری پیشران کسب و کار نوین، تهران: سازمان مدیریت صنعتی.

کیقبادی، مرضیه، فخرایی، مرضیه، علوی، سیده سارا و زواری، سید عبدالمجید. (1387 ). سند شناخت صنعت فرهنگی. قم: اندیشکده صنعت و فناوری (آصف).

محبوبی، طاهر؛ توره، ناصر. (1387). آسیب‌شناسی خلاقیت و نوآوری در دانشگاه. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی (37)، 75 - 125.

محمدزاده، عباس. و مهروژان، آرمین. (1375). رفتار سازمانی، تهران: نشر دانشگاه علامه طباطبائی.

محمدنژاد، ا. (1394). شناسایی و اولویت‌بندی راهکارهای تولید محتوا مبتنی بر دیدمان نوآوری باز و جمع‌سپاری؛ مطالعه موردی سیمای رسانه ملی. تهران: دانشگاه علم و صنعت ایران.

نیرومند، محمدحسین. (1396) فیل آبی برای ایده‌یابی2، تهران: نشر فرهنگسرای میردشتی. جلد دوم.

نیکنامی، مصطفی. تقی‌پور ظهیر، علی. و دلاور، علی. و غفاری ملجج، محمد. (1388). طراحی و ارزیابی مدل علی خلاقیت و نوآوری مدیران آموزشی شهر تهران. رهیافتی نو در مدیریت آموزش، 5، 1-28.

 

Agogué Marine, Kevin Levillain and Sophie Hooge. (2015). Gamification of Creativity: Exploring the Usefulness of Serious Games for Ideation.

Amrollahi, A. (2016). A Process Model for Crowdsourcing: Insights from the. Australasian Conference on Information Systems. Adelaide.

Brabham, D. C. (2008). Crowdsourcing as a model for problem solving: An introduction and cases. Convergence, 14(1), 75-90

Brabham, D. C. (2012). Handbook of Participatory Cultures. New York: Routledge.

Escoffier, N., & McKelvey, B. (2015). 'The Wisdom of Crowds in the Movie Industry: Towards New Solutions to Reduce Uncertainties. International Journal of Arts Management, 17(2).

Geisler, Willard, & Whitworth. (2010). Crowdsourcing the indexing of film and television media. In Proceedings of the 73rd Annual Meeting of the American Society for Information Science and Technology.

Hill, G. (2009). “How Understanding Customer Jobs turns owdsourcing into Smartsourcing,” Customer Think,  http://www.customerthink.com/article/how_understanding_customer_jobs_turns_crowdsourcing_ into_smartsourcing.

Howe, j. (2006). Crowdsourcing: A definition. Crowdsourcing: Tracking the rise of the amateur.

Huang, Y., Vir Singh, P., & Srinivasan, K. (2014). Crowdsourcing new product ideas under consumer learning. Management science, 60(9), 2138-2159.

KIM, J. (2015). Formal Design Concept and Participant Behavior Analysis for.

Kong, l. (2008). Strategic management in the media from theory to practice. Sage publications Ltd.

Lee, Y. D., & Chang, H. M. (2006). Leadership style and innovation ability: an empirical study of Taiwanese wire and cable companies.

Majchrzak, A., & Malhotra, A. (2013). Towards an information systems perspective and research agenda on crowdsourcing for innovation. The Journal of Strategic Information Systems, 22(4), 257-268

Mckelvey, Bill. (2015). The Wisdom of Crowds in the Movie Industry:

Towards New Solutions to Reduce Uncertainties,International Journal of Arts Management · December 2015.

Naparat, D., and Finnegan, P. (2013). "Crowdsourcing Software Requirements and Development: A Mechanism-based Exploration of ‘Opensourcing’.").

Nickerson, J. V., & Sakamoto, Y. (2010). Crowdsourcing creativity: Combining ideas in networks. In Workshop on information in networks.

Rowe, Michael. (2018). Value-Creation through Crowdsourcing. RMIT University.

Surowiecki, j. (2004). The wisdom of crowds. New York: Anchor, cop.

Whitla, P. (1332). Crowdsourcing and Its Application in Marketing Activities. Contemporary Management Research, 22-12.

Wong, C. Y., & Gao, R. (2008). Creative Industry in UK, Japan and China: A supply chain management perspective (No. 2008-01).

Zhu, S. (2014). A Quantitative Quality Control Model for Parallel and. Baltimore, Maryland: Towson University.

Yang, y. (2012). Open Innovation Contests in Online Markets: Idea Generation and Idea Evaluation with Collective Intelligen.