...کیفیت سنجی تربیت زیبایی شناسانه دانشجویان معماری در مراکز آموزش عالی (نمونه موردی: مراکز آموزش عالی استان گیلان)
الموضوعات : پژوهش در برنامه ریزی درسی
محدثه صیحانی
1
,
حسین صفری
2
,
امیررضا کریمی آذری
3
,
سیده مامک صلواتیان
4
1 - دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2 - استادیار، گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
3 - دانشیار، گروه معماری، دانشکده هنرومعماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
4 - استادیار، گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
الکلمات المفتاحية: آسیب شناسی آموزش, آموزش معماری, تربیت زیبایی شناسانه, زیبایی شناسی, استان گیلان,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت تربیت زیبایی شناسانه دانشجویان معماری در مراکز آموزش عالی استان گیلان و تبیین اهمیت آن در شکل گیری گرایشات و سلیقه زیبایی شناختی آن ها، در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ صورت پذیرفت. روش پژوهش با توجه به ماهیت آن در شمار تحقیقات توصیفی- تحلیلی و در طیف مطالعات ارزشیابی قرار می گیرد. برای جمع آوری داده ها، از دو نوع پرسشنامۀ تدوین شده مبتنی بر الگوی استخراج شده از بخش کیفی پژوهش، در طیف لیکرت و پرسشنامۀ تصویری بهره گرفته شد. برای آزمون روایی پرسشنامه از روش روایی محتوا استفاده شد. برای سنجش پایایی پرسشنامه، از ضریب آلفای کرونباخ و برای محاسبۀ آن از نسخه ۲۱ نرم افزار SPSS، در دو مرحله بهره گرفته شد که به ترتیب معادل ۸۹/۰ و ۹۲/۰ به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد، دانشجویان هر دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در جریان آموزش، از دانش زیبایی شناسانه بالاتری نسبت به بینش و توانش زیبایی شناسانه برخوردار شده اند؛ به گونه‌ای‌که در دورۀ کارشناسی، نمرات کسب شده در حوزۀ دانش ۳۹/۳، در حوزۀ بینش ۱۲/۳ و در حوزۀ توانش ۸۶/۲ برآورد شد. در دورۀ کارشناسی ارشد نیز، نمرات کسب شده در حوزه‌های مذکور به ترتیب معادل ۵۷/۳، ۱۸/۳ و ۹۸/۲ به دست آمد. این امر در گرایش محسوس سلیقۀ زیبایی شناختی دانشجویان به زیبایی فرمال نیز نمود یافت؛ به عبارت دیگر بر اساس یافته ها، گرایش یک‌جانبۀ جریان آموزشی به سمت بنیان آموزش در این عرصه، در حال تربیت معمارانی تک‌قطبی در دیدگاه زیبایی شناسانه است.
Aavani, G. (1996). Wisdom and spiritual art. Tehran: Garous. [Persian]
Aghalatifi, A. & Kolyaii, V. (2018). Sanandaj historic houses; the reading of physicality from a life culture point of view. Soffeh, 28(80), 111-131. [Persian]
Ahmadi, B. (2017). Truth and Beauty, Lectures on the Philosophy of Art. Tehran: Nashr-e-Markaz. [Persian]
Ansari, M., Nasrabadi, H., Leiaghatdar, M. & Bagheri, K. (2014). Analyzing the theory of aesthetic experience of John Dewey. Research in Curriculum Planning, 11(41), 51-62. [Persian]
Ardalan, N. & Bakhtiar, L. (2011). The Sense of Unity: the Sufi Tradition in Persian Architecture (V. Jalili, Trans.). Tehran: Elm-e-Memar-e- Royal. [Persian]
Burckhardt, T. (2009). Art of Islam, Language and Meaning (M. Rajabnia, Trans.). Tehran: Soroush press. [Persian]
Carlson, A, & Charles P. (2016). A qualitative meta-synthesis of the benefits of eco-labeling in developing countries. Ecological Economics, 12(127). 129-145.
Cuthbert, A. R. (2006). The Form of Cities. Australia: Blackwell Publishing Ltd.
Dibaj, S. M. (2016). Historical Consciousness of Iranian Architecture. Tehran: cultural-research office. [Persian]
Eisner, E. W. (1985). Aesthetic modes of knowing. In Learning and Teaching the Ways of Knowing. Chicago: University of Chicago Press.
Eliade, M. & Adams, C. (1987). The Encyclopedia of Religion, New York: Macmillan; London: Collier Macmillan.
Garip, E. & Garip, B. (2012). Aesthetic evaluation differences between two interrelated disciplines: A comparative study on architecture and civil engineering students. Social and Behavioral Sciences, 51, 533-540.
Greene, M. (1983). Landscapes of learning. New York: Teachers College Press.
Hanfling, S. (1998). Identity of Art. (A. Ramin, Trans.). Tehran: Hermes Press. [Persian]
Haeri, M. R. (1996). Today s housing design and the basics of traditional homes. Abadi, 6(23), 18-28. [Persian]
Hojjat, E. & Aghalatifi, A. (2010). Contemplation on the role of addressee in the quality of Iranian Contemporary Architecture. Honar-Ha-Ye-Ziba: Memary Va Shahrsazi, 2(42), 25-35. [Persian]
Hojjat, E. (2013). Architecture Teacher: How does our architecture create and how it train us?. Soore, 1(12), 40-46. [Persian]
Hojjat, E. (2011). Mentoring Architecture. Tehran: University of Tehran Press. [Persian]
kazempour, E., Ghaffari, K. & Oughani Hamedani, M. (2017). The impact of DBAE Curriculum on Art Education of Primary School Students. Research in Curriculum Planning, 14(52), 98-110. [Persian]
Kiani, M., Behjou, A. & Rastian Tehrani, N. (2016). Spatial continuity in contemporary Iranian architecture. Naqshejahan, 5(3), 52-67. [Persian]
Lang, J. (2011). Creating Architectural Theory (A. R. Eynifar, Trans.). Tehran: University of Tehran Press. [Persian]
Mahdavinejad, M., Bahtooei, R., Hosseinikia, M. M., Bagheri, M., Motlagh, A & Farhat, F. (2014). Aesthetics and Architectural Education and Learning Process. Social and Behavioral Sciences, vol.116, pp.4443-4448
Mahdavi Nezhad, M. & Nagahani, N. (2011). The Impact of Visual Literacy on Perception of Beauty in Architectural Buildings. Armanshahr Architecture & Urban Development, 4(7), 51-62. [Persian]
Majlesi, M. B. (2005). Hilyat al-Muttaqin. Tehran: Yas-e-Behesht Press. [Persian]
Mirmiran, H. (1996). What can be learned from the past Architecture. Abadi, 6(23), 29-36. [Persian]
Momeni, K. & Naseri, N. (2016). Surveying the Tools and Methods of Creating Privacy in the Zinat-ol Mulk Traditional House in Shiraz (Based on the Quran Verses and Islamic Hadiths). Iran University of Science & Technology, 3(4), 18-33. [Persian]
Nasr, H. (1987). Science in Islam (A. soroush, Trans.). Tehran: Soroush Press.
Nasr, S. H. (1971). The Sense of Unity (preface). Tehran: Elm-e-Memar-e-Royal. [Persian]
Nayebi, F. (2002). Life in the Yard. Tehran: Nezhat. [Persian]
Pirnia, M. K. (2010). Stylistics of Iranian Architecture. Tehran: Soroush. [Persian]
Qayyoomi Bidhendi M. & Abdollahzadeh, M. (2012). Architecture, Land, and Man, Rereading and Criticizing Pirnia’s Suggested Principles for Iranian Architecture. Journal of Iranian Architecture Studies, 1 (1), 7-23. [Persian]
Safarova, K., Pírko, M., Jurík ,V., Pavlica ,T., & Németh, O. (2019). Differences between young architects' and non-architects' aesthetic evaluation of buildings. Frontiers of Architectural Research, 8(2), 229-237.
Sedaghati, A. & Hojjat, I. (2019). Investigating contiguous master's and non-countiguous master’s degree Courses of Architecture and comparing their adaptability with Architecture Education Factors. Technology of Education Journal (TEJ), 13(4), 101-119. [Persian]
Shahcheraghi, A. & Bandarabad, A. (2016). Environed in Environment: Application of environmental psychology in architecture and urban design. Tehran: Iranian Student Book Agency. [Persian]
Soleimani, M. & Mondegari, K. (2017). Iranian Traditional Home Aesthetics: Recognition Aesthetics Elements Based on Grounded Theory (Case Study: Yazd). Hoviatshahr, 10(4), 67-78. [Persian]
Tahbaz, M. (2003). Beauty in architecture. Soffeh, 13(37), 75-97. [Persian]
Tahmasbzadeh Sheikhlar, D. & Alamalhoda, J. (2015, November). Aesthetic education: a comprehensive approach to the challenges of the curriculum. Paper presented at International Conference on Humanities, psychology and social sciences in Iran, Tehran. IRIB international conference center. Retrieved in www.sid.ir. [Persian]
Toofan, S. (2006). Traditional houses construction with beautiful court yards. The Monthly Scientific Journal of Bagh- E Nazar, 3(6), 64-77. [Persian]
Vaezi, M. (2018). Reviews of assessment procedures and analysis of the quality and aesthetics of the environment and the urban landscape. Human & Environment, 16(2), 131-142. [Persian]
Yousefian, J. (2000). Take a look at the concept of aesthetics. Journal of Persian Language & Literature (Former Journal of the Faculty of Literature, University of Tabriz), 43(177), 135-179. [Persian]
_||_