پسرانهای گذار به دموکراسی در جمهوری اسلامی ایران در دهه پنجم
الموضوعات : Iranian Political Researchعسکری پورحبیب 1 , علی کریمی مله 2 , مجید توسلی رکن آبادی 3
1 - دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
3 - دانشیار، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: آیندهپژوهی, دموکراسی, انقلاب اسلامی ایران, تحلیل روندها, پسرانها,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر بررسی مهمترین پسرانهای گذار به مردمسالاری در جمهوری اسلامی ایران در دهه پنجم با رویکرد آیندهپژوهانه است. در تحقیق حاضر از میان روشهای مختلف آیندهپژوهی، روش تحلیل روند برگزیده شده و در روش تحلیل از رویکرد کیفی استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش نیز گزیدهای از خبرگان دانشگاهی صاحبنظر در موضوع گذار سیاسی هستند که با نمونهگیری متوالی نظری به تعیین حجم نمونه پرداخته شد. ابزار گردآوری دادهها مصاحبه نیمه ساختاریافته بوده که با انجام 16 مصاحبه به اشباع نظری رسید. نتایج نشان داد که عواملی چون انسجام ساختاری و ارزشی بین نخبگان حاکم، جامعه مدنی ضعیف، فقدان پیشنیازهای اقتصادی و دولت رانتیر از جمله مهمترین پسرانهای گذار مسالمتآمیز به مردمسالاری و تحکیم آن در دهه پنجم انقلاب خواهد بود. این پسرانهای مردمسالاری در ایران دهه پنجم انقلاب، خصلتی اجتماعی و ساختاری دارد که با تأثیری انباشتی بر یکدیگر و نیز بر ساختار سیاسی، روند پیشروی مسالمتآمیز به سوی مردمسالاری و تحکیم آن را کند کرده و باعث شده تا گذار به مردمسالاری در دهه پنجم انقلاب با سرعت مورد انتظار پیش نرود.
