اثر نانو ذرات اکسید روی بر رشد باکتری های باسیلوس سوبتیلیس و اشرشیاکلی H7O157
الموضوعات :
حکیمه اسماعیل زاده
1
(
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، گروه علوم و صنایع غذایی، تهران، ایران
)
پروانه سنگ پور
2
(
استادیار پژوهشگاه مواد و انرژی، پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، کرج، ایران
)
رامین خاکسار
3
(
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، گروه علوم و صنایع غذایی، تهران، ایران
)
فرزانه شهراز
4
(
کارشناس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، گروه علوم و صنایع غذایی، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: اشرشیاکلی O157:H7, اکسید روی, باسیلوس سوبتیلیس, ضد میکروبی, نانوذره,
ملخص المقالة :
مقدمه: اثرضد میکروبی نانوذرات فلزی از جمله نانوذرات اکسید روی طی سال های اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. اثر ضد میکروبی قابل توجه و قیمت پایین نانوذرات اکسید روی موجب شده است تا امکان بکارگیری آن ها در صنعت غذا جهت کاهش رشد باکتری های موجود در مواد غذایی وجود داشته باشد. در مطالعه حاضر تأثیر نانوذرات اکسید روی بر رشد باسیلوس سوبتیلیس و اشرشیاکلی O157:H7 که از جمله باکتری های مهم موجود در مواد غذایی هستند، بررسی شده است. مواد و روش ها: نانوذرات اکسید روی به روش نمک مذاب سنتز شدند. ویژگی های آنها به کمک پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی تعیین شد. باکتری های باسیلوس سوبتیلیس و اشرشیاکلی O157:H7 به مدت 18 ساعت در معرض محیط کشت مایع حاوی دو غلظت 2% و 4% از این نانوذرات قرار گرفتند. سپس منحنی رشد آنها رسم شد. یافته ها: هر دو غلظت 2% و 4% از نانوذرات اکسید روی به طور معنی داری سبب کاهش رشد باکتری اشرشیاکلیO157:H7 شد ( به ترتیب 0.001= p و p<0.001). با این حال در مورد باکتری باسیلوس سوبتیلیس فقط غلظت 4% نانوذرات موجب کاهش معنی دار (p<0.001) شمار باکتری شد و در غلظت 2% این نانوذرات تغییر معنی داری در تعداد باکتری باسیلوس سوبتیلیس مشاهده نشد (p<0.537). نتیجه گیری: با توجه به نتیجه مطالعه حاضر نانوذرات اکسیدروی می توانند موجب کاهش معنی داری در تعداد هر دو باکتری شوند. به نظر می رسد این نانوذرات روی باکتری های گرم منفی تأثیر بیشتری داشته باشند.
