اختلال شخصیت وسواسی و کمالگرایی: بررسی مروری
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
محمدعلی بشارت
1
(عضو هیات علمی دانشگاه تهران)
سیده اسماء حسینی
2
(گروه روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهراء)
حسینعلی جاهد
3
(عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد)
الکلمات المفتاحية: وسواس, اختلال شخصیت, کمالگرایی, درمان,
ملخص المقالة :
اختلال شخصیت وسواسی که برای اولین بار تقریبا بیش از ۱۰۰ سال پیش توسط فروید توصیف شد، به عنوان رایج‌ترین اختلال شخصیت در بین جمعیت عمومی شناخته شدهاست. این اختلال، با تخریب حداقل عملکرد روانی اجتماعی و کاهش کیفیت زندگی رابطه دارد و بار اقتصادی قابل توجهی را تحمیل می‌کند. اختلال شخصیت وسواسی در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به عنوان الگوی نافذی از اشتغال ذهنی با نظم و ترتیب، کمالگرایی و کنترل ذهنی، دست دادن انعطاف‌پذیری، سعه صدر و کارایی تعریف شده است که از اوایل بزرگسالی شروع و در حوزه‌های گوناگون دیده می‌شود. کمالگرایی به عنوان تمایلی برای تنظیم و پیگیری معیارهای بالای غیرواقع‌بینانه و خودارزیابی‌های کاملا انتقادی، یکی از ویژگی‌های مهم اختلال شخصیت وسواسی است. در مطالعه‌ی حاضر، اختلال شخصیت وسواسی با تاکید بر کمالگرایی به عنوان یکی از ویژگی‌های مهم آن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی از این نقطه نظر حمایت می کند که در مشکلاتی که شک داشتن در مورد کارها و نگرانی در مورد اشتباه کردن وجود داشته باشد، تمرکز بر درمان برای کمالگرایی، می‌تواند به پاسخ‌های درمانی بهتر منجر شود. درک سایر متغیرهای مداخله کننده به نتایج پژوهش‌ها و کارهای بالینی کمک خواهد کرد.
_||_
