بررسی اثر جلبک Dunaliella salina بر تغییرات سطوح ایمونوگلوبولین‌های IgM، IgG، IgA و IgE در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus myksis)

الموضوعات :

پریسا امانی نژاد ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی ،دانشکده علوم وفنون دریایی ،واحد تهران شمال)
حسین عمادی ² (دانشگاه آزاد اسلامی ،دانشکده علوم وفنون دریایی ،واحد تهران شمال)
مژگان امتیاز جو ³ (دانشگاه آزاد اسلامی ،دانشکده علوم وفنون دریایی ،واحد تهران شمال)
همایون حسین زاده صحافی ⁴ (سازمان تحقیقات شیلات ایران ، تهران)

تاريخ الإرسال : 16 الأحد , جمادى الثانية, 1431 تاريخ التأكيد : 13 الجمعة , جمادى الثانية, 1433 تاريخ الإصدار : 29 الثلاثاء , رجب, 1433

الکلمات المفتاحية: قزل‌آلای رنگین کمان, ایمونوگلوبولین, جلبک دونالی یلا (Dunaliella salina),

ملخص المقالة :

این مطالعه به بررسی اثر جلبک Dunaliella salinaبرتغییرات ایمونوگلوبین ها و نرخ ماندگاری ماهی قزل آلای رنگین کمان می پردازد. شاخص های استفاده شده دراین مطالعه تعیین میزان ایمونوگلوبین های IgM، IgG، IgA و IgE خون و بررسی تغییرات در شاخص های ایمنی و درصد تلفات ماهیان بوده است. ماهی‌ها در 5 تیمار با تراکم جلبک دونالی یلای خالص به مقادیر صفر (شاهد)، 5، 7، 9و 11گرم در کیلوگرم غذا به مدت 3ماه تغذیه شدند و سپس در دو مرحله، یکی در ابتدای ماه اول)ماهیان 1+_100 گرمی) شاهد 1 و دیگری پس از اتمام ماه سوم پرورش (ماهیان 10+_500گرمی) شاهد2 به علاوه 4 تیمار، برای گرفتن خون به طور تصادفی انتخاب (به تعداد 25 عدد) شدند و نمونه‌های خون جهت سنجش ایمونوگلوبولین به آزمایشگاه، فرستاده شد. نتایج بدست آمده در این بررسی نشان داد، که سطوح ایمونوگلوبولین های IgM و IgA در پلاسمای ماهی هایی که با جلبک دونالی یلا تغذیه شده اند، دارای اختلاف آماری معنی‌داری (05/0P<) در مقایسه با گروه شاهد می باشند. سطوح ایمونوگلوبولین ‌های IgM و IgA با افزایش مقدار جلبک دونالی یلا و زیاد شدن وزن افزایش یافت. میزانIgM و IgA به ترتیب به میزان (1 ± 10) و (1 ± 2) میلی گرم در دسی لیتر در پلاسمای ماهی ها افزایش یافت. سطوح ایمونوگلوبولین های IgG و IgE تغییری در جهت افزایش از خود نشان ندادند. نتایج حاصل از ثبت درصد تلفات مشخص نمودند که ماهیان در وزن‌های مختلف تلفاتی نشان ندادند که این موضوع حاکی از سازش پذیری قابل توجه آن ها با شرایط تغذیه ای می باشد. توجه به نتایج حاضر نشان می دهد که روند تغییرات ایمونولوژیک در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان در نتیجة تغذیه با جلبک دونالی یلا افزایش می‌یابد. افزایش این شاخص ها نشان دهندة این است که بتاکاروتن موجود در این جلبک به شکل قابل توجهی سیستم ایمنی ماهی قزل‌آلای رنگین کمان را تحریک نموده و باعث افزایش مقاومت آن می‌گردد.