بررسی بعد مدیریتی تاب آوری شبکه حمل و نقل درون شهری با رویکرد توسعه پایدار زیست محیطی در منطقه یک شهر تهران
الموضوعات : فصلنامه آینده پژوهی شهری
اکرم علی محمدی
1
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران.)
صدرالدین متولی
2
(دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران)
آزیتا رجبی
3
(دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران.)
الکلمات المفتاحية: بعد مدیریتی, تاب‌آوری, منطقه یک شهر تهران, حمل و نقل درون شهری, توسعه پایدار زیست محیطی,
ملخص المقالة :
حمل‌ونقل و جابه‌جایی از جنبه های اصلی حیات شهری است و ساماندهی حمل‌ونقل از نیازهای اولیه شهر سالم به شمار می‌آید. پرداختن به توسعة پایدار در حمل و نقل به‌دلیل دغدغه‌های اساسی بشر در زمینة از بین رفتن منابع، آلودگی های محیط زیستی، پدیده های خطرناکی نظیر گرم‌شدن زمین، پدیدة گلخانه ای و وارونگی هوا دارای اهمیت فراوان می‌باشد.هدف اصلی مقالۀ حاضر بررسی وضعیت معیارهای بعد مدیریتی تاب آوری شبکۀ حمل و نقل درون شهری با تاکید بر دستیابی به توسعۀ پایدار زیست محیطی در منطقۀ یک شهر تهران بود. تحقیق حاضر پیمایشی از نوع توصیفی بود. نمونه مورد مطالعه 400 نفر از ساکنین منطقۀ یک شهر تهران در سال 1399 بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای- نسبتی و از طریق فرمول کوکران در تحقیق شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته اعتباریابی شده بود. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد: وضعیت معیار ظرفیت سازمانی، مدیریت سیستمی، کاهش مخاطرات، بهره گیری از زیرساخت ها، استفادۀ از فناوری اطلاعات در مدیریت تاب آوری حمل و نقل درون شهری در سطح مطلوبی نمی باشد. نتایج آزمون رتبه بندی فریدمن نیز نشان داد: وضعیت استفادۀ از فناوری اطلاعات پراهمیت ترین معیار در افزایش تاب آوری حمل و نقل درون شهری و وضعیت بهره گیری از زیرساخت های جایگزین وسایط نقلیه نا مطلوب ترین معیار مدیریتی در منطقۀ یک شهر تهران از دیدگاه شهروندان می باشد. در نتیجه با شناسایی وضعیت موجود در منطقه یک شهر تهران و توجه بیشترِ به بعد مدیریتی تاب آوری حمل و نقل درون شهری؛ می توان برنامه ریزی صحیح و کارآمد در جهت رفع ضعف های موجود تدارک دید.
_||_
