بررسی بعد مدیریتی تاب آوری شبکه حمل و نقل درون شهری با رویکرد توسعه پایدار زیست محیطی در منطقه یک شهر تهران
محورهای موضوعی : فصلنامه آینده پژوهی شهری
اکرم علی محمدی
1
(
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران.
)
صدرالدین متولی
2
(
دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران
)
آزیتا رجبی
3
(
دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، مازندران، ایران.
)
کلید واژه: بعد مدیریتی, تاب‌آوری, منطقه یک شهر تهران, حمل و نقل درون شهری, توسعه پایدار زیست محیطی,
چکیده مقاله :
حمل‌ونقل و جابه‌جایی از جنبه های اصلی حیات شهری است و ساماندهی حمل‌ونقل از نیازهای اولیه شهر سالم به شمار می‌آید. پرداختن به توسعة پایدار در حمل و نقل به‌دلیل دغدغه‌های اساسی بشر در زمینة از بین رفتن منابع، آلودگی های محیط زیستی، پدیده های خطرناکی نظیر گرم‌شدن زمین، پدیدة گلخانه ای و وارونگی هوا دارای اهمیت فراوان می‌باشد.هدف اصلی مقالۀ حاضر بررسی وضعیت معیارهای بعد مدیریتی تاب آوری شبکۀ حمل و نقل درون شهری با تاکید بر دستیابی به توسعۀ پایدار زیست محیطی در منطقۀ یک شهر تهران بود. تحقیق حاضر پیمایشی از نوع توصیفی بود. نمونه مورد مطالعه 400 نفر از ساکنین منطقۀ یک شهر تهران در سال 1399 بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای- نسبتی و از طریق فرمول کوکران در تحقیق شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته اعتباریابی شده بود. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد: وضعیت معیار ظرفیت سازمانی، مدیریت سیستمی، کاهش مخاطرات، بهره گیری از زیرساخت ها، استفادۀ از فناوری اطلاعات در مدیریت تاب آوری حمل و نقل درون شهری در سطح مطلوبی نمی باشد. نتایج آزمون رتبه بندی فریدمن نیز نشان داد: وضعیت استفادۀ از فناوری اطلاعات پراهمیت ترین معیار در افزایش تاب آوری حمل و نقل درون شهری و وضعیت بهره گیری از زیرساخت های جایگزین وسایط نقلیه نا مطلوب ترین معیار مدیریتی در منطقۀ یک شهر تهران از دیدگاه شهروندان می باشد. در نتیجه با شناسایی وضعیت موجود در منطقه یک شهر تهران و توجه بیشترِ به بعد مدیریتی تاب آوری حمل و نقل درون شهری؛ می توان برنامه ریزی صحیح و کارآمد در جهت رفع ضعف های موجود تدارک دید.
The resilient internal transportation system network is a system that is able to absorb the negative effects of turbulences, reorganize them and continue their function. An inaccurate usage of available capacities of civil transportation system, may reduce its` resilience and provide environment with irrecoverable harms. The main purpose of this research is to investigate managers` attention to the managerial criterions in the resilience of internal transportation network with the emphasis on accessing sustainable environmental development in Tehran region one. The method of present study is survey descriptive and the sample group were 400 residents in 10 districts of Tehran region one during 2020 that were selected in relative classified method through Cochran formula as the sample group. The data was gathered through validated researcher- made questionnaire. The obtained results of one sample t-test showed that managers` attention to organization capacity improvement, systematic management, risk reduction, infrastructure utilization and information technology usage in not in an optimal level. The results of Friedman ranking test also revealed that from residents` point of view, managers` attention to information technology usage was the most important element in increasing the resilience of internal transportation system. In addition, managers` attention to infrastructure utilization of transportation replacement was the least important managerial criterion of Tehran region one. Hence, it is possible to eliminate existing weaknesses through accurate and efficient planning with the recognition of present condition in region, and managers` extra attention to managerial criterions in internal transportation system resilience enhancement.
_||_
