بهینهسازی اثرآنتیاکسیدانی عصاره اتانولی گیاه کنگر بر پایداری اکسایشی روغن سویا و مقایسه آن با آنتیاکسیدان سنتزی(BHT)
الموضوعات :الهام آزادفر 1 , مریم ثابت قدم 2 , زهره بهرامی 3 , بیتا بیضایی 4
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، باشگاه پژوهشگران جوان ونخبگان، سبزوار، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سبزوار، باشگاه پژوهشگران جوان ونخبگان، سبزوار، ایران
3 - کارشناس صنایع غذایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار، سبزوار، ایران
4 - کارشناس صنایع غذایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار، سبزوار، ایران
الکلمات المفتاحية: کنگر, ترکیبات فنولی, پراکسید, سطح پاسخ, تیوباربیوتیک اسید,
ملخص المقالة :
پایداری اکسیداتیو روغن ها و چربی ها تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند اکسیژن، نور، حرارت، یونهای فلزی و آنزیمها قرار می-گیرد و در نهایت فساد اکسیداتیو رخ میدهد. کاربرد آنتیاکسیدانهای سنتزی برای به تأخیر انداختن فساد اکسیداتیو، به دلیل احتمال سمیت و سرطانزایی، زیر سؤال قرار گرفته است. هدف از این تحقیق، بهینهسازی اثر آنتیاکسیدانی عصاره اتانولی گیاه کنگر بر پایداری اکسایشی روغن سویا و مقایسه آن با آنتیاکسیدان سنتزی(BHT) میباشد. در این مطالعه عصاره کنگر تحت تأثیر غلظت (300-100) پی پی ام، مدت زمان(24-72) ساعت و دماهای (55-35) درجه سانتیگراد استخراج گردید. پس از انجام آزمایشهای مختلف روی عصارههای حاصل بهترین شرایط استخراج برای عصارهها با استفاده از روش سطح پاسخ تعیین و عصارهگیری در شرایط بهینه انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد. نتایج فرایند بهینهسازی نتایج حاصل از پایداری اکسایشی روغن، نشان داد؛ زمان 24ساعت و غلظت ppm 01 /100و دما 745/44درجه سانتیگراد تعیین گردید. نتایج نشان داد نمونه بهینه گیاه کنگر در پایداری روغن سویا طی مدت زمان نگهداری مؤثرتر از آنتیاکسیدان سنتزی (BHT ) عمل نموده است که به دلیل مقادیر بالاتر ترکیبات فنولی و آنتیاکسیدان موجود در نمونه بهینه عصاره کنگر نسبت به آنتیاکسیدان سنتزی میباشد.
_||_