سنجش نگرش زنان شهر یزد دربارهی آپارتماننشینی
محورهای موضوعی : مطالعات جامعه شناختی شهری
کلید واژه: زنان, نگرش, شهرنشینی, آپارتماننشینی, ویلانشینی,
چکیده مقاله :
آپارتماننشینی مانند بسیاری از دیگر مظاهر شهرنشینی، بیش از آنکه از دل جامعهی ما جوشیده باشد از غرب اقتباس شده است. گسترش روزافزون این پدیده میتواند پیامدهای مثبت و منفی زیادی به همراه داشته باشد. در جامعهی ما چون زنان معمولاً کمتر از مردان شاغلند و بیشتر در محیط خانه و آپارتمان هستند، بنابراین تجربهی زندگی در این محیطها باعث شکلگیری نگرش خاصی نسبت به آپارتماننشینی در ذهن آنها میگردد. از آنجا که نگرشها میتوانند روی رفتار، سلامت روانی و ذهنی افراد، روابط اجتماعی، استحکام خانواده و دیگر ابعاد زندگی تأثیرگذار باشند، بنابراین با توجه به این تأثیرات بررسی نگرش نسبت به آپارتماننشینی دارای اهمیت است. روش این تحقیق پیمایشی است؛ دادهها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شیوه نمونهگیری دومرحله ای که درمرحله اول خوشه ای ودرمرحله دوم درداخل خوشه های انتخابی به روش سیتماتیک زنان انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند از ۳۸۴ نفر از زنان متأهل شهر یزد گردآوری شدهاست. یافتههای تحقیق بیانگر آنست که میانگین نگرش زنان شهریزد نسبت به آپارتماننشینی، از حد متوسط پایینتر است. وزنان آپارتماننشین در مقایسه با زنان ویلایینشین، نگرش مثبت تری نسبت به آپارتمان نشینی دارند. همچنین، زنان غیر بومی در مقایسه با زنان بومی، نگرش مثبتتری نسبت به آپارتماننشینی دارند.واین تفاوت ها ازنظر آماری معنادار است. و زنان شاغل نیز در مقایسه با زنان غیر شاغل نگرش مثبتتری نسبت به آپارتماننشینی دارند اما این تفاوت ازنظر آماری معنادارنیست. از سویی دیگر، بین متغیرهای سن و بعد خانوار و نگرش نسبت به آپارتماننشینی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. در حالیکه بین پایگاه اقتصادی- اجتماعی و نگرش نسبت به آپارتمان نشینی رابطه معناداری وجود ندارد.
Apartment living, like many other aspects of urbanism, has been adopted from western cultures. The spread and expansion of this phenomenon may have many positive and negative consequences. Since the number of women who work outside of home is much fewer than men, and they spend more time in home and apartment, experience of living in such environments develops a specific attitude about apartment living for them. Attitudes and tendencies can have impact on behavior, mental and psychological health, social relationship, family stability and other life aspects, thus it is necessary to investigate Attitude toward apartment living in different aspects. This study has been done to evaluate Yazdi women’s Attitude toward apartment living. It is a cross-sectional study in terms of time and a survey in terms of method. The technique used in this study was questionnaire .research population consisted of all married women in Yazd, of who through cluster sampling method 384 women living in apartments and villa houses were selected as the sample. Data was analyzed by SPSS software. Findings indicate that generally women’s Attitude regarding apartment living is negative (37/29) and lower than average level. Meanwhile, Attitudes of women living in apartments (42/65%) were more positive compared to those living in villa houses (31/39%). The result indicate that there has been a statistically significant difference between women’s place of birth (native and nonnative) and the Attitude regarding apartment living. Nonetheless, there exists no statistically significant difference between women’s employment and their Attitude regarding apartment living. Moreover, the results of Pearson Correlation Coefficient has revealed that there is a statistically reverse significant correlation between the age and family size and Attitude regarding apartment living. So with regard to the above point, there is no significant correlation between socio-economic statuses.
- ابراهیم زاده، عیسی و سرگزی، زینب. (1389). آپارتماننشینی در شهرهای اسلامی و مشکلات فرهنگی ناشی از آن مطالعهی موردی: شهر زاهدان، پایاننامهی کارشناسیارشد، رشته جغرافیا، دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکدهی علوم انسانی.
- اقبالی، هدی. (1387). «تاریخچهی بلند مرتبهسازی در ایران»، نشریهی مسکن، شمارهی 23.
- بهنر، جرد و وانک، میکائیل. (1384). نگرشها و تغییر آنها، ترجمه:علی بهداد، تهران: انتشارات جنگل.
- بیرو ، آلن. (1380). فرهنگ علوم اجتماعی، ترجمهی باقر ساروخانی، چاپ چهارم، تهران: کیهان.
- توسلی، غلامعباس. (1384). نظریههای جامعهشناسی، تهران، سمت.
- ---------------. (1379). جامعهشناسی کار و شغل، تهران : سمت.
- حضرتی صومعه، زهرا. (1383). آسیبهای اجتماعی خانوادههای آپارتماننشین و راهکارهای آن، کنگرهی سراسری آسیبشناسی خانواده در ایران، دانشگاه شهید بهشتی، پژوهشکدهی خانواده.
- دانشپور، سید عبدالهادی، مجتبی مهدوینیا، غیاثی، محمد مهدی. (1388) «جایگاه دانش روانشناسی محیطی در ساختمانهای بلند مرتبه با رویکرد معماری پایدار»، نشریهی هویّت شهر، سال سوم، شمارهی 5.
- زیتلین، ایرونیگ ام و دیگران. (1373). آینده بنیانگذاران جامعهشناسی، ترجمهی غلامعباس توسلی، تهران: قومس.
- ستوده، هدایت الله. (1386). روانشناسی اجتماعی، چاپ دهم، تهران: آوای نور.
- شکوهی، علی. (1382). جمعیت و توسعه، مجموعهی مقالات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، تهران.
- شماعی، علی و رحمان جهانی. (1390). «بررسی اثرات توسعۀ عمودی شهر بر هویّت محلّهای (مطالعهی موردی، منطقهی 7 تهران)» فصلنامهی شهر ایرانی اسلامی، شمارهی 6، صص:82-73.
- عباسی شوازی، محمدجلال و عباس عسکری ندوشن. (1387). «آرمانگرایی در توسعه و نگرشهای مرتبط با خانواده در ایران: مطالعهی موردی در شهر یزد»، نامهی علوم اجتماعی، شمارهی 34، صص 72-49.
- عربی بلاغی، نادر. (1382). «الزامات بلند مرتبهسازی به عنوان شکلی از انبوهسازی مسکن»، فصلنامهی انبوهسازان مسکن، سال سوم، شمارهی 9و 10، صفحات 48-32.
- عزیزی، محمد مهدی و ملک محمد نژاد، صارم. (1386). «بررسی تطبیقی دو الگوی مجتمعهای مسکونی(متعارف و بلندمرتبه) مطالعهی موردی: مجتمعهای مسکونی نور(سئول) و اسکان تهران»، نشریهی هنرهای زیبا، شمارهی 32.
- کجباف، محمد باقر و ترکان، هاجر. (1387). «نگرش چیست؟»، فصلنامهی توسعه علوم رفتاری، شمارهی اول، صفحات 54- 49.
- کوزر، لوئیس. (1373). زندگی و اندیشهی بزرگان جامعهشناسی، ترجمهی محسن ثلاثی، چاپ پنجم، تهران: علمی.
- گلابچی، محمود. (1380). «معیارهایی برای طراحی و ساخت بناهای بلند»، مجلهی هنرهای زیبا، شمارهی 9، تابستان 1380،صفحات 28- 12.
- لهساییزاده ، عبدالعلی. (1376). آسیبهای اجتماعی ناشی از گسترش بیرویهی ساختمانسازی بلند در شیراز، مجموعهی مقالات همایش مسکن شهری در استان فارس، مسائل، مشکلات و راهکارها. سازمان مسکن و شهرسازی استان فارس، 20 خرداد 1376 شیراز.
- محسنی تبریزی، علیرضا؛ یاهک، سجاد؛ قهرمانی، سهراب، باصری، علی. (1390). « مطالعۀ میزان مشکلات آپارتماننشینی و عوامل تأثیرگذار بر آن در کرج»، مجلهی تحلیل اجتماعی، شمارهی 4، صص: 209-181.
- مرکز آمار ایران. (1385). نتایج سرشماری نفوس و مسکن، تهران: مرکز آمار ایران.
- مهدوی، سید قوام الدین. (1373). آپارتماننشینی و انطباق فرهنگی، پژوهشی پیرامون جنبههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ساختارهای زیست محیطی کیانشهر، شهرک جمهوری اسلامی، پایاننامهی کارشناسیارشد، رشتهی مردمشناسی، دانشگاه تهران، دانشکدهی علوم اجتماعی.
- واگو، استفان. (1373). درآمدی بر تئوریها و مدلهای تغییرات اجتماعی، ترجمهی غروی زاد، تهران علم.
- Bandes, Michel. (2004). Urban social theory: city, self and society. New York: Oxford press.
- Hall,E. (2000). The hidden dimension, New York: Double day.
- Heui Cho,Sung. And Kang, Na Na(2011). A study on the evaluation of healthy housing quality of apartments, Pusan National University, Busan, Korea.
- Sikorska, E (2002). Organizational determinants of resident satisfaction with assisted living, ph. D. Dissertation. University of Maryland Baltimore County.