نقش سرمایهی اجتماعی در توسعه ی پایدار محلی (مورد مطالعه: محلهی نارمک تهران)
محورهای موضوعی : مطالعات جامعه شناختی شهری
کلید واژه: سرمایه ی اجتماعی, مؤلفه های سرمایهی اجتماعـی, توسعه ی پایدار محلی, محله ی نارمک,
چکیده مقاله :
گسست در ساختار فضایی ـ اجتماعی شهرها در روند برنامه‌های توسعه‌ای حاضر، رشد فزاینده شهرنشینی و تغییر در ماهیت و پیچیدگی مسائل شهری، موجب ناکارآمدی برنامه ریزی و مدیریت شهری در مقیاس کلان شده است. این امر ضرورت توجه به سطوح پایین‌تر و داشتن نگاه از پایین به بالا را به منظور حل پایدار مسائل شهری، بیش از پیش آشکار ساخته است. در این راستا توجه به سرمایه‌های اجتماعی به عنوان دارایی که در میان اجتماعات این سکونتگاه ها جاری است، راه حلی مناسب برای دستیابی به مؤلفه های توسعه ی پایدار این محلات به شمار می‌آید. هدف پژوهش حاضر تبیین توسعه ی پایدار محلی و مؤلفه های آن و تأثیر سرمایهی اجتماعی به عنوان رویکرد دارایی ـ مبنا در دستیابی به پایداری در سطح محله ی نارمک تهران است. روش‌شناسی تحقیق، رویکرد کمی ـ تحلیلی است. در بخش مبانی نظری و ادبیات موضوع از روش اسنـادی استفـاده گردید و از روش‌های میدانی و پیمایشی مانند تهیه‌ی پرسشنامه استفاده شده است. برای برآورد حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر از ساکنان محلهی نارمک با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی برای توزیع پرسشنامه انتخاب شدند. فرضیه‌ی تحقیق بر این استوار است که بین سرمایه ی اجتماعی موجود در اجتماعات محلی و توسعه ی پایدار محلی ارتباط معناداری وجود دارد. شاخص‌های مورد بررسی از مطالعات و تجربیات داخلی و خارجی استخراج گردید و با روش پیمایش و تحلیل پرسشنامه در محلهی نارمک شهر تهران مورد سنجش قرار گرفته است. برای تعیین ارتباط بین سرمایه ی اجتماعی و توسعه ی پایدار از آزمون همبستگی پیرسون بین مؤلفه های سرمایهی اجتماعی و توسعه ی پایدار محلی استفاده گردید. نتایج پژوهش بیانگر این امر است که مقدار ضریب پیرسون در بین تمامی مؤلفه های سرمایه ی اجتماعی و توسعه ی پایدار بیش از 92/0 است. که این امر بیانگر رابطه ی مثبت و معناداری میان مؤلفه های سرمایه ی اجتماعی و توسعه ی پایدار محلی است.
A fracture in social-spatial structure of cities in current developmental programs, the growth in urbanization, and changes in the nature and complexity of urban issues have led to an inefficiency in urban planning and management on a massive scale. Such an issue, more often than not, calls for a need to pay attention to lower levels and to have a bottom-up look to find a permanent solution to these urban issues. In this regard, attention to social capital as an available asset in the communities of such residences seems to be an appropriate solution to achieve sustainable development. The present study, utilizing social capital as an asset-based approach, aims at elaborating on sustainable local development and its components and the impact on sustainability achievement at the neighborhood level in the Narmak neighborhood of the city of Tehran. To estimate sample size, Cochran’s formula was utilized, according to which 383 participants from Narmak neighborhood residents were randomly selected to be given questionnaires. The research is based on the hypothesis that there is a significant correlation between social capital in local communities and sustainable local development. The factors under investigation were extracted from national and international experiences and studies and tested using survey and questionnaire in Tehran’s Narmak neighborhood. To determine a relationship between social capital and sustainable local development, Pearson correlation test was used. The results indicated that the Pearson correlation coefficient between all the factors of social capital and those of sustainable development is over 92 percent, indicating a significant positive relationship among social capital and sustainable local development factors.