فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - تاثیر دما و رطوبت بذر بر ویژگی¬های جوانه¬زنی بذر و رشد گیاهچه¬های گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.)
  فرزانه باقری رسول فخاری پریسا شیخ زاده ناصر زراع ماهرخ بلندی
  این پژوهش به منظور بررسی تاثیر دمای نگهداری و رطوبت بذر بر ویژگی¬های جوانه¬زنی، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه¬های گاوزبان اروپایی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل پنج سطح رطوبت بذر (5، 10، 15، 20، 25 درصد)، هشت س چکیده کامل

  این پژوهش به منظور بررسی تاثیر دمای نگهداری و رطوبت بذر بر ویژگی¬های جوانه¬زنی، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه¬های گاوزبان اروپایی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل پنج سطح رطوبت بذر (5، 10، 15، 20، 25 درصد)، هشت سطح دمایی (10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 درجه سانتی‌گراد) و 12 سطح مدت نگهداری (7، 14، 21، 28، 35، 42، 49، 56، 63، 70، 77 و 84 روز) بود. نتایج نشان داد که با افزایش مدت نگهداری درصد و سرعت جوانه¬زنی و طول گیاهچه کاهش یافت ولی درصد گیاهچه¬های غیرنرمال، فعالیت آنزیم پراکسیداز و محتوای پرولین گیاهچه¬ها افزایش یافتند. بیشترین جوانه¬زنی و رشد گیاهچه در تیمار شاهد و 7 روز پس از نگهداری با رطوبت 10 درصد بذری پس از 7 روز نگهداری حاصل شد. کمترین جوانه¬زنی و رشد گیاهچه 84 روز پس از نگهداری با 15 درصد رطوبت بذری در دمای 15 درجه سانتی¬گراد مشاهده گردید. بیشترین طول گیاهچه در دمای 25 درجه سانتی¬گراد و رطوبت 20 درصد با 7 روز نگهداری بدست آمد. نتایج نشان داد در دمای 25 درجه سانتی¬گراد میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در اوایل مدت نگهداری (مدت 28 روز نگهداری) بیشترین میزان فعالیت را نشان داد ولی با ادامه تاثیر شرایط نامطلوب طی انبارداری از فعالیت آنزیم به طور معنی¬داری کاسته شد. نتایج نشان داد کمترین میزان پرولین به دمای 15 درجه سانتی¬گراد با سطح رطوبتی 25 درصد و روز 28 انبارداری تعلق گرفت. بطور کلی با افزایش مدت زمان نگهداری و دمای نگهداری کیفیت بذور گاوزبان اروپایی کاهش یافت و از آنجایی که بذر این گیاه حاوی روغن می¬باشد بایستی به انبارداری، زنده¬مانی و حفظ حداکثر کیفیت آن توجه کافی داشت. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تأثیر پرایمینگ تغذیه ای بذر با سولفات آهن و سولفات روی بر خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه بذرهای عدس
  محمد وحدانی رشوانلویی مجید جامی الاحمدی محمد حسن سیاری زهان هادی شوریده مسلم مصطفایی
  در یک مطالعه آزمایشگاهی، اثر پیش‌تیمار تغذیه‌ای بذر بر صفات مربوط به جوانه‌زنی و رشد گیاهچه عدس (Lens culinaris Med.) در قالب دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار برای دو ماده پیش‌تیمار {پرایم با سولفات آهن (FeSO4) و سولفات روی (ZnSO4)} بررسی شد. در ه چکیده کامل

  در یک مطالعه آزمایشگاهی، اثر پیش‌تیمار تغذیه‌ای بذر بر صفات مربوط به جوانه‌زنی و رشد گیاهچه عدس (Lens culinaris Med.) در قالب دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار برای دو ماده پیش‌تیمار {پرایم با سولفات آهن (FeSO4) و سولفات روی (ZnSO4)} بررسی شد. در هر آزمایش و برای هر ماده پرایم، پنج سطح از غلظت ماده پرایم (30، 60، 90، 120 و 150 میلی مولار) در نظر گرفته شد. صفات مورداندازه‌گیری عبارت بودند از درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه وزن تر و خشک گیاهچه و شاخص بنیه طولی گیاهچه. نتایج داده‌ها نشان داد که از نظر نوع ماده‌‌ پیش‌تیمار، سولفات آهن نسبت به سولفات روی برتری نشان داد و باعث بهبود غالب شاخص‌های جوانه-زنی، به‌استثنای سرعت جوانه‌زنی، شد. همچنین با افزایش غلظت از 30 به 60 میلی‌مولار، بالاترین شاخص‌های جوانه ‌زنی و رشد و بنیه گیاهچه به دست آمد. هرچند با افزایش بیشتر غلظت ماده پیش‌تیمار ، یک روند کاهشی در تمامی صفات اندازه-گیری مشاهده شد که می‌تواند احتمالاً به دلیل ایجاد سمیت در بذرهای تحت غلظت‌های بالای فلزات باشد. در کل با توجه به نتایج کسب‌شده، به نظر می‌رسد استفاده از این دو ماده، به‌ویژه سولفات آهن، حداکثر با غلظت 60 میلی‌مولار برای بهبود ویژگی‌های جوانه‌زنی و تغذیه‌ای بذرهای سودمند باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - تاثیر غلظت‌های مختلف نیترات پتاسیم بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت (Zea mays L.) تحت شرایط تنش شوری
  هما زارعی محمد صدقی سلیم فرزانه هانیه سعادت
  به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ با غلظت‌های مختلف نیترات پتاسیم بر روی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا گردید. تیمارها شامل سه سطح مختلف شوری با غلظت‌های چکیده کامل

  به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ با غلظت‌های مختلف نیترات پتاسیم بر روی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا گردید. تیمارها شامل سه سطح مختلف شوری با غلظت‌های صفر، 100 و ۲۰۰ میلی‌مولار و سطوح مختلف محلول نیترات پتاسیم با غلظت‌های صفر، 5/1 و ۳ درصد بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، یکنواختی جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن تر و خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه در پرایمینگ با نیترات پتاسیم 3 درصد و بدون شوری حاصل شد. میانگین مدت جوانه‌زنی 53 درصد نسبت به شاهد کاهش نشان داد. فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسیددیسمیوتاز در پرایمینگ با نیترات پتاسیم 3 درصد و شوری 200 میلی‌مولار نسبت به شاهد به‌ترتیب 56، 68 و 67 درصد افزایش نشان دادند. شوری موجب کاهش فعالیت آنزیم آمیلاز شد، ولی پرایمینگ با نیترات پتاسیم فعالیت این آنزیم را افزایش داد. محتوای کل پروتئین بذر در پیش تیمار نیترات پتاسیم 3 درصد و بدون شوری حدود 63 درصد افزایش داشت. به‌طور کلی، پرایمینگ با محلول نیترات پتاسیم 3 درصد را می‌توان به‌عنوان مناسب‌ترین تیمار برای بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت تحت تنش شوری در نظر گرفت. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - بررسی اثر پرایمینگ بر ویژگی های جوانه زنی و رشدی ارقام چغندر قند (Beta Vulgaris L) در شرایط شوری
  سید غلامرضا صالحی حشمت امیدی مهدی حسنی محمد حسین بیجه کشاورزی
  این مطالعه با هدف بررسی اثر تیمارهای پرایمینگ (شاهد بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با نیترات پتاسیم 25/0 درصد و پرایمینگ با نیترات پتاسیم 5/0 درصد) بر خصوصیات جوانه زنی ارقام چغندرقند و خصوصیات رشدی در شرایط شوری در پنج سطح (0، 4 ،8 ،12و 16 دسی‌زیمنس بر متر) بر چکیده کامل

  این مطالعه با هدف بررسی اثر تیمارهای پرایمینگ (شاهد بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، پرایمینگ با نیترات پتاسیم 25/0 درصد و پرایمینگ با نیترات پتاسیم 5/0 درصد) بر خصوصیات جوانه زنی ارقام چغندرقند و خصوصیات رشدی در شرایط شوری در پنج سطح (0، 4 ،8 ،12و 16 دسی‌زیمنس بر متر) بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه در چهار تکرار در پتری دیش در شرایط آزمایشگاهی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. نتایج نشان داد که تاثیر پرایمینگ بذر و تنش شوری بر میانگین مدت جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، واریانس جوانه زنی، یکنواختی سبز شدن، طول ریشه چه، طول ساقه، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای آب نسبی، کلروفیل a کلروفیل b و کارتنوئید معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که در هر سه ژنوتیپ تعداد بذور جوانه زده با افزایش سطح شوری، کاهش نشان داده و در سطوح شاهد و استفاده از آب در عامل پرایمینگ، این کاهش به نسبت تعدیل شده است. با افزایش غلظت نمک تا سطح 12 دسی زیمنس، محتوای آب نسبی به طور سیگموئیدی افزایش یافته و در دو سطح 12 و 16 دسی زیمنس، روند نسبتا ثابتی نشان داد. در اکثر صفات مورد بررسی، رقم شکوفا نسبت به دیگر ژنوتیپ‌ها، واکنش کمتری نشان داده است.در بررسی روند واکنش ژنوتیپ‌ها به سرعت، واریانس و همگنی جوانه زنی در سطوح پرایم و شوری با افزایش غلظت شوری، کاهش نشان داده است . پرونده مقاله