چین به عنوان بزرگترین قدرت نوظهور اقتصادی در جهان، چند دهه رشد پرشتاب اقتصادی را تجربه کرده و امروز برای استمرار بخشیدن به روند خیزش خود به عنوان قدرتی جهانی، به شدت به امنیت بخشی به منابع عرضه انرژی وارداتی، وابسته است. در همین راستا، چین در سال 2013، ابتکاری بینالملل چکیده کامل
چین به عنوان بزرگترین قدرت نوظهور اقتصادی در جهان، چند دهه رشد پرشتاب اقتصادی را تجربه کرده و امروز برای استمرار بخشیدن به روند خیزش خود به عنوان قدرتی جهانی، به شدت به امنیت بخشی به منابع عرضه انرژی وارداتی، وابسته است. در همین راستا، چین در سال 2013، ابتکاری بینالمللی را با عنوان یک کمربند، یک راه مطرح کرد که یکی از شاخههای اصلی آن با عنوان کمربند اقتصادی راه ابریشم از آسیای مرکزی عبور میکند و یاد آور راهی باستانی است که به مدت چند قرن، پیوندهای تجاری و فرهنگی چین را با جهان بیرون برقرار میکرد. هدف از این پژوهش، برجسته کردن تلاشهای پکن در مقابله با تنگناهای مرتبط با تأمین انرژی از طریق پیشبرد ابتکار احیای جاده ابریشم در منطقه آسیای مرکزی روسیه است. مقاله بر مبنای رویکرد نئومرکانتیلیستی و بهرهگیری از روش توصیفی- تبیینی نشان میدهد که دولت چین تلاش دارد از طریق پیشبرد ابتکار کمربند اقتصادی راه ابریشم، مهمترین اهداف امنیت عرضه انرژی یعنی قابلیت دسترسی و قابلیت پرداخت انرژی وارداتی خود را بهبود بخشد. یافته مقاله این است که موفقیت پکن در پیشبرد این ابتکار میتواند ضمن مشروعیت بخشی به حضور قدرتمند و دوباره چین در اوراسیا، فرصتهای سوآور اقتصادی و تجاری را برای کشورهای شریک رقم بزند.
پرونده مقاله
اهداف سیاسی همواره از مهمترین انگیزههای ارائه کمک در عرصه بینالمللی بوده است. درشرایطی که چین بر مبنای آمار منتشر شده به دومین اهدا کننده کمک در عرصه بین المللی پس از ایالات متحده تبدیل شده و از سوی دیگر رهبران پکن عزم خود را برای تبدیل کشورشان به قدرت اول بین المللی چکیده کامل
اهداف سیاسی همواره از مهمترین انگیزههای ارائه کمک در عرصه بینالمللی بوده است. درشرایطی که چین بر مبنای آمار منتشر شده به دومین اهدا کننده کمک در عرصه بین المللی پس از ایالات متحده تبدیل شده و از سوی دیگر رهبران پکن عزم خود را برای تبدیل کشورشان به قدرت اول بین المللی اعلام کرده اند، تحلیل انگیزه گسترش کمکهای خارجی چین شایسته توجه است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تبیینی به دنبال پاسخ به این پرسش است که رهبران چین چگونه از برنامه کمک خارجی خود در سالهای۲۰۰۰ تا ۲۰۲2 ، در راستای زمینه سازی برای خیزش قدرت این کشور در عرصه بین المللی بهره گرفته اند؟ پاسخی که به عنوان فرضیه به این پرسش داده شده این است دولت چین در سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲2 تلاش کرده است با گسترش کمّی و توسل به روشهای نوین در ارائه کمک خارجی، قدرت خود را هم در عرصه روابط دو و چندجانبه و هم در عرصه نظم بینالمللی گسترش بخشد. یافته مقاله و ماهیت بدیع آن این است که اگرچه برنامه کمک خارجی چین ویژگیهای منحصر به فردی دارد اما می توان شاخصهایی دقیق را در تحلیل پیوندهای میان برنامه کمک خارجی و اهداف سیاست خارجی آن برای تبدیل شدن به یک قدرت عمده بین المللی نشان داد.
پرونده مقاله