نوسازی نظامی چین، اهداف، راهبردها
محورهای موضوعی : علوم سیاسی- روابط بین المللسعید وثوقی 1 , سید حسام الدین موسوی 2 , محسن بیگی 3
1 - استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
2 - کارشناس ارشدروابط بین الملل دانشگاه اصفهان
3 - کارشناس ارشد روابط بین الملل دانشگاه اصفهان
کلید واژه: آمریکا, چین, انقلاب در امور نظامی, مدرن سازی نظامی, ارتش آزادی بخش خلق,
چکیده مقاله :
در دهه ی1990 به دنبال درک تکان دهنده ی اهمیت سلاح های پیشرفته در طول جنگ خلیج فارس (1991-1990)،روند انقلاب در امور نظامی) RMA ( ، نگرانی های استراتژیک فزاینده به خاطر به چالش کشیدهشدن منافع امنیتی چین در تایوان توسط آمریکا، ظهور مجدد ژاپن به عنوان یک قدرت نظامی منطقه ای در کنار قدرت نظامی در حال رشد هند و نفوذ منطقه ای آنکه جنگ را نسبت به گذشته محتمل تر می ساخت، شاهد تمایل دوباره ی چین به تکنولوژی های دفاعی مدرن و مدرن سازی ارتش آزادی بخش خلق هستیم. بنابر این در تفکر امنیتی چین اولویت پیشرفت نظامی به سطحی معادل اولویت توسعه ی اقتصادی ارتقاء یافت. از این رو رهبران چین در طی دهه ی گذشته با طرح اهداف راهبردی و سیاست دفاعی منطبق با شرایط نوین به پیشرفت های عظیمی در حوزه ی تکنولوژی دفاعی دست یافتند.
In 1990 decade after the realization of the importance of sophisticated weapons in the Persian Gulf war (1990-1991), the process of revolution in military affairs, the increasing strategic concern due to the challenges posed by the United States to the military interests of China in Taiwan, the emergence of Japan as a regional military power and also the military power of India and its increasing regional influence which made the occurrence of war more possible, one witnesses China’s inclination towards defence technology and modernization of People’s Liberation Army(PLA). Therefore in security thinking of China the priority of improving the military power has reached the level of priority of economic development. In this direction the Chinese leaders in the past decade taking into consideration the above changes have set strategic goals and adjusted their defence policies and have achieved enormous progress in defence technological field