سیاست خارجی قدرتهای نوظهور نسبت به آمریکا؛ همراهی یا موازنه گری؟ (مطالعه ی موردی: بریکس)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللیسیداحمد فاطمی نژاد 1 , سمانه شفیعزاده برمی 2 , فاطمه دانشور محمدزادگان 3
1 - هیأت علمی- دانشگاه فردوسی مشهد
2 - کارشناس ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران
3 - کارشناس ارشد روابط بینالملل دانشگاه فردوسی مشهد
کلید واژه: آمریکا, چندجانبه گرایی, واژگان کلیدی: بریکس, موازنه ی نرم, یک جانبهگرایی,
چکیده مقاله :
چکیده بریکس به عنوان مجموعهای از قدرتهای نوظهور، تجلی سیاست تجدیدنظرطلبانه نسبت به یک جانبهگرایی آمریکا در روابط بینالملل است. آن ها با تقویت قابلیتهای اقتصادی، سیاسی و جمعیتی خود میتوانند قطب های اصلی ساختار چندقطبی جهان در آینده باشند. در این میان، تلاش این گروه برای ایجاد نظام چندجانبه، رویهای معمول در نظام بینالملل اما بر پایهی مقدورات فعلی است. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که سیاست خارجی بریکس نسبت به رویه یک جانبهگرایی آمریکا در نظام بینالملل چگونه است؟ و در پاسخ این فرضیه مطرح میشود که بریکس نوعی سیاست تجدیدنظرطلبانه مبتنی بر موازنه یگری نرم را در مقابل رویه یک جانبهگرایی آمریکا در پیش گرفته است. در آزمون این فرضیه، از رهیافت موازنه ی نرم استفاده میشود که از رهگذر دو متغیر اختلاف قدرت و وابستگی اقتصادی به این پژوهش کمک میکند. در این جستار ضمن توضیح چرایی و چگونگی موازنه ی نرم بریکس با یک جانبهگرایی آمریکا، به چالشهای پیشروی این گروه میپردازیم. یافتههای پژوهش حاکی از تلاش غیرمستقیم بریکس برای تقویت رویه چندجانبهگرایی در نظام بینالملل است.
Abstract: BRICS is a group of emerging powers consisting of Brazil, Russia, India, China and South Africa who are pursuing a revisionist foreign policy in challenge to the United States unilateralism in international relations. This group of countries is trying to strengthen economic, political and demographic potentials of themselves and can constitute the as main poles of a multi-polar structure of future world. Meanwhile the attempt of this group of countries for creating a multilateral system is a usual practice in international relations which is based on their potentials. The question raised by the present article is what is the foreign policy of BRICS towards the unilateralism practiced by the United States in international relations? The underlying hypothesis is that BRICS has chosen a kind of revisionist policy based on soft balancing against the United States unilateralism. The theory of soft balance should be a suitable approach to examine the hypothesis through two variables, i.e. “disparity of power” and “economic dependency”. Finding of the study shows that BRICS is indirectly trying to strengthen multilateralism in international relations.