جنبش رومانتیسم و سیاست رومانتیک
محورهای موضوعی : علوم سیاسی- روابط بین المللعلیرضا صدرا 1 , حبیب الله فاضلی 2 , علی علیزاده 3
1 - دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران Alirezasadra@gmail.com
2 - دانشجوی د تری علوم س اسی دانشگاه تهران Habibfazely60@gmail.com
3 - دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه تهران Alizadeh507@gmail.com
کلید واژه: رومانتیسم- حس- عقل- روشنگری- آلمان- مونتسکیو- هامان,
چکیده مقاله :
اگر برای روشنگری عقل )و در حقیقت هوش یا شعور ابزاری یا راسیونالیسم و انتلکچوئل به جای خرد اصیل، هدایتگر و متعالی( و نهادهای منشعب از آن اصالت وجود داشت و انسان در تقابل با طبیعت قرار م ی گرفت، رومانتیسم را می توان عصیانی علیه روشنگری و فرضیات نهفته در آن دانست. یاران دانشنامه و متفکران روشنگری "عقل" را راه مطمئن به شناخت جهان و تدبیر آن م ی شناختند و سایر قوا را ناتوان م ی دانستند. در مقابل رومانتیک ها بر این باور بودند که "احساس" معتبرترین قوهی شناخت است و به اعتباری عقل راهی را پیش می گیرد که قلب حکم کرده است این مقاله در پی آن است تا به جنبش رومانتیسم، برخی زمینههای شکلگیری آن به ویژه در آلمان بپردازد و بر آن بوده ایم که رومانتیسم در آلمان خصلتی ضد فرانسوی یافت و فرانسه به مثابه دیگری برای رومانتیک های آلمانی جلوه کرده است. پرداختن به نظریهی دولت رومانتیک و افکار یوهان هامان با تأکید بر خاص گرایی این جنبش و تقابل با روشنگری بخش های دیگر مقاله-اند که به آنها پرداخته شده است.
If in enlightenment wisdom and the institution derived from it were important and man faced nature, romanticism was a revolt against enlightenment and assumptions coming from it. The exponent of encyclopedia and the enlightenment thinkers were of the view that "wisdom" alone is the right path to understanding of the world and its foresight and other senses are weak. In contrast the romantics were of the view that "feelings" are the authentic sense for understanding, in other words mind accept a path which heart has guided it. The present article wants to examine the Romantic Movement and the grounds for the formation of it in Germany. Romanticism in Germany got an anti-French nature and France was like "the other" for German romantics. The paper also discusses the theory of romantic government and the thinking of Johann Hamann with emphasis on exclusivist aspect of this movement and its confrontation with enlightenment.